Οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, επί δεκαετίες τώρα, εκπίπτουν από το συνολικό ακαθάριστο εισόδημά τους και μετά την αφαίρεση αυτή προκύπτει το καθαρό εισόδημα, το οποίο και φορολογείται. Τώρα το ΠΑΣΟΚ, μέσα από το οικονομικό του πρόγραμμα, «δεσμεύεται» ότι θα καταργήσει το σύνολο των εκπιπτώμενων από το φορολογούμενο εισόδημα δαπανών, και είναι λογικό να υποθέσει κανείς, ότι σε αυτές συμπεριλαμβάνει και τις ασφαλιστικές εισφορές. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η βάση υπολογισμού του φόρου, μόνο από το γεγονός αυτό και χωρίς να υπολογίζουμε τη διεύρυνση που θα προκύψει από την κατάργηση όλων των άλλων απαλλαγών, θα αυξηθεί σημαντικά και ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος.
Το ότι οι ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται δαπάνες εκπιπτώμενες από το φορολογούμενο εισόδημα, δεν το λέμε εμείς. Το λέει η ίδια η κυβέρνηση. Στην έκθεση «για την αναμόρφωση του ελληνικού φορολογικού συστήματος» που συντάχθηκε το 2001 από την Επιτροπή Γεωργακόπουλου, οι ασφαλιστικές εισφορές, συμπεριλαμβάνονται στις εκπιπτώμενες δαπάνες και μάλιστα έχουν κοστολογηθεί για το έτος αυτό στα 1.384,8 εκατ. ευρώ (περίπου 472 δισ. δρχ.), ενώ οι απώλειες κρατικών εσόδων από... τη μη φορολόγησή τους -σύμφωνα με την Επιτροπή- ανήλθαν στα 203,7 εκατ. ευρώ (περίπου 70 δισ. δραχμές). [Παραθέτουμε και το σχετικό πίνακα].
Στην έκθεση αναφέρεται μάλιστα, ότι «το 25% των... απωλειών (κρατικών εσόδων) προέρχεται από την έκπτωση των ασφαλιστικών εισφορών...». Στις προτάσεις της η Επιτροπή ζητά... τη διατήρησή τους με το σκεπτικό «...της ιδιαίτερης σημασίας που έχει η παροχή του αγαθού της ασφάλισης των πολιτών μιας κοινωνίας, αλλά και διότι οι εισφορές αυτές είναι υποχρεωτικές και έχουν το στοιχείο της φορολογίας, ιδιαίτερα σε ένα μη κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης».
Απ' όλα αυτά και χωρίς διάθεση κινδυνολογίας προκύπτει ότι και οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν τεθεί στο... πεδίο βολής της κυβέρνησης. Οτι η Επιτροπή Γεωργακόπουλου το 2001 ζήτησε να διατηρηθούν σαν απαλλαγές από το εισόδημα, δεν αποτελεί και τη μεγαλύτερη δυνατή εγγύηση για τη μελλοντική τους τύχη. Αλλωστε ο υπουργός Οικονομίας πρόσφατα μόλις, σε σχετική ερώτηση για το θέμα αυτό, απάντησε ότι οι φορολογικές απαλλαγές βρίσκονται σε μία συνεχή διαδικασία επανεξέτασης... Αλλά και η επιχειρηματολογία της έκθεσης προδικάζει το αβέβαιο μέλλον τους. Το ισχυρό επιχείρημα της Επιτροπής Γεωργακόπουλου για τη διατήρησή τους είναι ότι έχουν το στοιχείο της φορολογίας ιδιαίτερα σε ένα μη κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Η ανατροπή όμως του σημερινού δημόσιου αναδιανεμητικού συστήματος και η αντικατάστασή του με το κεφαλαιοποιητικό (ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης) αποτελεί σήμερα μια από τις βασικές προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής. Σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση, και σύμφωνα με τη λογική της Επιτροπής, θα εκλείψουν και οι λόγοι της απαλλαγής των ασφαλιστικών εισφορών από το φορολογητέο εισόδημα; 'Η μήπως η κατάργησή τους από το χαρακτηρισμό της εκπιπτώμενης δαπάνης θα αποτελέσει ένα ακόμα ισχυρό κίνητρο για την απαξίωση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και την άλωση της κοινωνικής ασφάλισης από τις ιδιωτικές εταιρίες;
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν είναι τόσο γαλαντόμα, όπως την κατηγόρησαν οι επιχειρηματίες, και ότι δε διακατέχεται από τις λογικές του «δώστα όλα» για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση επιδιώκει, με τη λογική που έχει κυριαρχήσει (με προσθαφαιρέσεις, με περικοπές από εδώ και προεκλογικά δοσίματα από εκεί), να χρηματοδοτήσει - πολύ φθηνά - το... κοινωνικό της πρόγραμμα.
Τι «δίνει» η κυβέρνηση; Σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία τα νέα «κοινωνικά» μέτρα (συντάξεις ΟΓΑ, ΕΚΑΣ, επιδόματα ατόμων με αναπηρίες, συντάξεις Δημοσίου, νέες δαπάνες για την απασχόληση και την οικογένεια, κόστος φορολογικών μέτρων) θα στοιχίσει 1.495 εκατ. ευρώ. Δεν υπολογίζουμε εδώ τα νέα μισθολόγια του Δημοσίου, ούτε και τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τα οποία αφορούν δεσμεύσεις της... τρέχουσας πολιτικής διαχείρισης, τα οποία πονηρά πρόσθεσε η κυβέρνηση για να ανεβάσει το κόστος των μέτρων στα 2.360 εκατ. ευρώ. Μάλιστα από τα 1.450 εκατ. ευρώ, τα 350 εκατ. αφορούν μειώσεις φόρων για τις επιχειρήσεις, τα υψηλά εισοδήματα, καθώς και τη νέα σκανδαλώδη δεκαετή φορολογική σύμβαση για την πραγματοποίηση μεγάλων επενδύσεων. Αρα το «λαϊκό» πακέτο «κονταίνει» κι άλλο, στα 1.100 εκατ. ευρώ. Με αυτά η κυβέρνηση επιχειρήσει να εξαγοράσει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων, και εδώ που τα λέμε πολύ φθηνά τους βγαίνει...
Με την κατάργηση των εκπιπτώμενων δαπανών, η κυβέρνηση «πατσίζει» αυτά που υπόσχεται ότι θα δώσει για κοινωνική πολιτική. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της επιτροπής Γεωργακόπουλου, που αφορούν το έτος 2001, το σύνολο των εκπιπτώμενων δαπανών ανερχόταν στα 4.477,9 εκατ. ευρώ και οι «απώλειες» εσόδων για τα κρατικά ταμεία σε 839,2 εκατ. ευρώ. Αν η κυβέρνηση, κάνει πράξη τις «δεσμεύσεις» της Χάρτας, προχωρήσει στην κατάργηση των φορολογικών δαπανών το 2005 και το ονομαστικό μέσο εισόδημα αυξάνει κάθε χρόνο 5%, τότε το σύνολο των εκπιπτώμενων δαπανών θα ανέλθει στα 5.373,5 εκατ. ευρώ και οι μειώσεις φόρου στα 1.007 εκατ. ευρώ. Εξυπακούεται ότι αν καταργηθούν οι εκπιπτώμενες δαπάνες, οι μειώσεις φόρου από αρνητικό πρόσημο αποκτούν αυτόματα θετικό και θα ενισχύσουν ισόποσα τα κρατικά ταμεία.
Με τέτοια τεχνάσματα και αλχημείες η κυβέρνηση επιχειρεί να χρηματοδοτήσει το «κοινωνικό πακέτο», παίρνοντας τα χρήματα από την τσέπη των ίδιων των εργαζόμενων.