Την ένταση της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων στη χώρα μας έρχονται να επιβεβαιώσουν τα προχτεσινά στοιχεία του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τα οποία η παραγωγικότητα των Ελλήνων έσπασε όλα τα ρεκόρ μεταξύ των χωρών - μελών του οργανισμού. Συγκεκριμένα, η παραγωγικότητα στη χώρα μας αυξήθηκε κατά 4,1% το 2002 έναντι του 2001, τη στιγμή που η παραγωγικότητα των εργαζομένων στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 2,8%, ενώ ο μέσος όρος αύξησης στις χώρες της ΕΕ είναι 1,2% και στην Ιαπωνία 1,1%. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι η αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων στη χώρα μας οφείλεται πρώτα και κύρια στην αύξηση των ωρών εργασίας και της εντατικοποίησης.

Επίκαιρο συμπέρασμα: Στον ιδρώτα και το αίμα της εργατικής τάξης της χώρας μας έχουν κτιστεί οι «δείκτες ανάπτυξης» που επισείει περήφανος ο Κ. Σημίτης. Ομως από την αύξηση του παραγόμενου πλούτου οι εργαζόμενοι παίρνουν ολοένα και μικρότερο μερίδιο, ακριβώς γιατί αβγαταίνει η μερίδα του λέοντος που παίρνει το κεφάλαιο. Είναι αβάσταχτος εμπαιγμός, λοιπόν, να λένε ότι το «πακέτο Σημίτη» αποκαθιστά δήθεν την αδικία και αναδιανέμει τον παραγόμενο πλούτο. Ομως ποτέ τίποτα δε χαρίζεται...