Το γεγονός αυτό γίνεται αποκρουστικότερο και αντεθνικότερο εάν ληφθεί υπόψη η πανάρχαια ιστορική σχέση των Ελλήνων με αυτούς τους λαούς. Γνωστός ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης στην ανατροπή του Γιουγκοσλάβου Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και στην παράδοση της Γιουγκοσλαβίας στην εξουσία των ΗΠΑ. Γνωστή κι η αποστολή Ελλήνων μισθοφόρων στο Αφγανιστάν μετά το στρατοκρατικό προπομπό της «διείσδυσης» ιδιαίτερα στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Αξίζει εδώ παρενθετικά να σημειωθεί ότι η ελληνική μισθοφορική στρατοκρατική παρουσία στη χειμαζόμενη Αλβανία, δε φτούρησε. Ομως ο κατήφορος δε φαίνεται να 'χει τελειωμό. Η κυβερνητική εξουσία πληθαίνει τη μισθοφορική παρουσία με χιλιάδες άνεργους νέους Ελληνες. Κορυφαία η ερώτηση: Προς τι το νέο αυτό ιδιόμορφο παιδομάζωμα;

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε την ανεργία ως μέσο πίεσης που ασκεί το κεφάλαιο πάνω στους εργαζόμενους. Τώρα μας προκύπτει η νέα μορφή της μετατροπής των ανέργων σε μιλιταριστική μάζα για τις ανάγκες του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, ελληνικού και ξένου. Η κατάπτυστη μετατροπή των στρατευμένων Ελλήνων σε μισθοφόρους αρνητές της ελληνικής ιστορίας υπό τις ευλογίες του λαλίστατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μ. Χριστόδουλου, ισούται με την επιβολή της μιλιταριστικής βίας για τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Γι' αυτό και κάθε προσπάθεια αντίστασης σε αυτόν τον κατήφορο και ελευθερίας των σκλαβωμένων λαών φέρει την τήβεννο της ιστορικής αλήθειας. Παρατηρεί κανείς σαν σε παραμύθι της γιαγιάς το «μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα κόμμα που το λέγαν ΠΑΣΟΚ και που ήθελε να είναι πατριωτικό και διεθνικό».

Ολα στις εκσυγχρονισμένες μέρες μας, ακόμη κι ο μισθοφορισμός, βαίναν ομαλά, θεσμικά και γι' αυτό δημοκρατικά. Υπέρτατη μισθοφορική αρχή, μετά από κάθε ιμπεριαλιστική εισβολή, η «επιβολή της ειρήνευσης». Ξάφνου οι αρχαίοι βάρβαροι πήραν τη μορφή μεταλλαγμένων Νεο-Ελλήνων με αξιώματα στην κυβέρνηση. Να, που η Ελλάδα αρνητής και θύμα του μισθοφορισμού, άρχισε να παράγει μισθοφόρους έτοιμους να επελάσουν σε νέες Αλγερίες, σε νέα Βιετνάμ.