Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ δεν έχει σπόνσορες και εργολάβους, μπορεί και απευθύνεται τόσα χρόνια στη νέα γενιά, επειδή στήνεται αποκλειστικά από νέους, από μέλη και φίλους της ΚΝΕ, με την τέχνη, το μεράκι και τον ενθουσιασμό τους. Με τον ίδιο τρόπο προπαγανδίζεται κιόλας. Δεν αναλαμβάνει να το διαφημίσει καμιά εταιρία, αλλά οι ίδιοι οι οργανωτές του, τα παιδιά της ΚΝΕ, με τη διακίνηση του εισιτηρίου από χέρι σε χέρι, με τις αφισοκολλήσεις που κάνουν μόνοι τους και τα πανό που κρεμάνε σε εθνικές οδούς, γέφυρες πλατείες και κεντρικά σημεία του Λεκανοπεδίου για να μεταφέρουν την είδηση της μεγάλης πολιτικής γιορτής.

«29ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", 18,19,20 και 21 Σεπτέμβρη, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια», αυτό γράφουν τα εκατοντάδες πανό που φτιάχνουν αυτές τις μέρες τα ΚΝίτικα συνεργεία στην αποθήκη του ΚΚΕ. Επισκεφτήκαμε αυτό το χώρο, μια κυψέλη δημιουργίας, όπου ήταν εμφανή τα σημάδια από τον οργασμό δουλιάς.

Εδώ και δέκα μέρες συνεργεία από τις Οργανώσεις της ΚΝΕ δουλεύουν εκεί σε δυο βάρδιες, γράφουν οριζόντια και κάθετα πανό, καρφώνουν ξύλα στις άκρες τους και τα πακετάρουν σε πεντάδες, για να μεταφέρονται εύκολα και να είναι έτοιμα για κρέμασμα. Στην πρωινή βάρδια δουλεύουν κυρίως φοιτητές της Σπουδάζουσας, ενώ στην απογευματινή, μέλη της Οργάνωσης Αθήνας. Σε κάθε βάρδια, που αποτελεί ένα κανονικό οχτάωρο γεννιέται η άμιλλα: «Πόσα πανό έφτιαξαν οι πρωινοί για να τους ξεπεράσουμε»; Στοιχεία αυτής της άμιλλάς βρίσκουμε αποτυπωμένα ακόμα και στους τοίχους της αποθήκης, σα μια πρόκληση για να την ξεπεράσουν οι επόμενοι: «ΦΜΣ (Φυσικομαθηματική) 152»!

«Για τους φοιτητές και τους σπουδαστές, η δουλιά στην αποθήκη είναι μια πρώτη επαφή με τη χειρωνακτική εργασία κι αυτή η εμπειρία είναι ξεχωριστή γι' αυτούς», μας είπε ο Αντώνης Κούρτης, μέλος του Συμβουλίου Σπουδάζουσας που συντονίζει τη δουλιά στην αποθήκη.

Ενα μικρό ραδιοφωνάκι τούς συνοδεύει όλη τη μέρα και στο ψυγείο υπάρχουν πάντα αναψυκτικά και νερά για να ξεπερνούν τη ζέστη. Την ώρα που είναι σκυμμένοι στα πανό συζητούν για το Φεστιβάλ και πώς αυτό στήνεται ή για τους αγώνες που πέρασαν. «Ιδιαίτερα φέτος υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός και πολλές συζητήσεις για τη μεγάλη διαδήλωση και την Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη», επισήμανε ο Α. Κούρτης και πρόσθεσε ότι «για τους νέους η δουλιά στην αποθήκη είναι μια θετική εμπειρία, ενώ οι παλιότεροι έχουν πολλά να θυμούνται από το χώρο και λένε συχνά ιστορίες από παλιότερα Φεστιβάλ».

Εκείνη την ώρα ήρθαν ο Γιάννης, ο Κώστας, εργαζόμενοι μαθητές κι ο Σταμάτης, εργαζόμενος σπουδαστής, για να ξεκινήσουν τη δουλιά. Αργότερα θα έφταναν κι άλλοι σύντροφοί τους και τα πινέλα θα έπαιρναν φωτιά.

Τα πανό που έχουν φτιαχτεί είναι ήδη πολλά κι η δουλιά στην αποθήκη σε λίγες μέρες τελειώνει. Το επόμενο ραντεβού θα είναι στο τέλος Αυγούστου, στην οικοδόμηση της μεγάλης, κόκκινης πολιτείας στην Πανεπιστημιούπολη. Μέχρι τότε τα παιδιά της ΚΝΕ θα καλούν τη νεολαία στο Φεστιβάλ τους με τις εξορμήσεις, με το εισιτήριο στο χέρι.