Είναι νέα παιδιά, με το χαμόγελο, αλλά και την οργή ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Ηταν πολλά, πάρα πολλά και έδωσαν το στίγμα, με τον όγκο και τον παλμό τους, στις διαδηλώσεις και τις εκδηλώσεις της Λαϊκής Αντισυνόδου. Ηταν τα παιδιά της ΚΝΕ, μέλη και φίλοι της Οργάνωσης από όλη την Ελλάδα και μαζί τους εκπρόσωποι κομμουνιστικών και προοδευτικών οργανώσεων νεολαίας από την Ευρώπη και άλλες μεριές του κόσμου. Από την Πέμπτη μέχρι και χθες, πραγματοποίησαν στη Θεσσαλονίκη τη 12η Αντιιμπεριαλιστική τους Κατασκήνωση.

Ο θεσμός των «Αντιιμπεριαλιστικών Διημέρων» της ΚΝΕ ξεκίνησε το 1992 στις Πρέσπες. Φέτος, καθως ο θεσμός συμπλήρωσε 12 χρόνια, ενώθηκε με τις διεθνείς διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε και ωρίμασε, έγινε πιο πλούσιος και πιο όμορφος. Η συμμετοχή των νέων ήταν πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Ηταν μια συνέχεια των μεγάλων αντιπολεμικών κινητοποιήσεων της άνοιξης κι ένας σημαντικός σταθμός στους αγώνες που έχει μπροστά της η νέα γενιά, στη διαρκή της πάλη για το δικαίωμά της στη μόρφωση, στη δουλιά και τη ζωή, ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Γι' αυτό η 12η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ ενώθηκε με τις διαδηλώσεις της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και βροντοφώναξε ένα μεγάλο «STOP» στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Στο κάμπινγκ του Σέιχ Σου, οι πρώτοι κατασκηνωτές έφτασαν από πολύ μακριά: Από το Ιράκ, το Μπαχρέιν, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Κύπρο, την Τουρκία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Τσεχία. Τους υποδέχτηκαν τα μέλη της ΚΝΕ από τη Θεσσαλονίκη, γνωρίστηκαν μεταξύ τους, αντάλλαξαν απόψεις κι εμπειρίες από τις χώρες τους, τα προβλήματα και την πάλη τους σε εθνικό επίπεδο.

Παράλληλα, στο κάμπινγκ στήθηκε και μια μεγάλη γιορτή. Στο θέατρο του Δάσους κάθε βράδυ πραγματοποιούνταν συναυλίες με κάθε είδους μουσική. Το κέφι και η ζωντάνια της ανυπόταχτης νεολαίας ήταν μεγάλα. Ξεκινούσαν από τα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που ανέβαιναν στη σκηνή και συνεχίζονταν κάτω από τα δέντρα της κατασκήνωσης σε μικρές η μεγαλύτερες παρέες, με κιθάρες, μπαγλαμαδάκια, τουμπελέκια και τις καθάριες φωνές τους.

Την Παρασκευή, σείστηκε ο Νέος Μαρμαράς και το Σάββατο η Θεσσαλονίκη. Οι χιλιάδες νεολαίοι, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ ήταν εκεί, με τα ζωγραφισμένα πανό τους και τις κόκκινες σημαίες τους, με τα αντιιμπεριαλιστικά και τα διεθνιστικά τους συνθήματα. Ηταν μια παρουσία, που πραγματικά συγκινούσε.

Οι κατασκηνωτές ακούραστα διαδήλωναν, χόρευαν και τραγουδούσαν, για τις ανάγκες και τα όνειρά τους, τις ελπίδες και το μέλλον τους, που έδωσαν υπόσχεση να το κάνουν πολύ καλύτερο. «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός», ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν πολλές φορές από τους χιλιάδες νέους διαδηλωτές. Δεν είναι απλά ένα αισιόδοξο σύνθημα, είναι ο στόχος της πάλης που διεξάγουν σήμερα, καθημερινά. Κι όπως έγραφε και το κεντρικό πανό της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, που φιλοξενούσε όλον αυτό τον αγωνιστικό παλμό: «Με ΚΚΕ ισχυρό, Μέτωπο Λαϊκό, μπορούμε»!