Πρέπει, έλεγε πάντα ήρεμα ο Ρίτσος, αφού οι αγαπημένοι πεθαίνουν, να κρατάμε την εικόνα ακέραιη στη μνήμη μας. Οχι να νοθευτούν μέσα στα ψέματα της ζωής, όχι να τους ανασύρουμε όποτε θέλουμε, ούτε να κρυβόμαστε από πίσω τους, συνήθως γιατί θέλουμε να κερδίσουμε κάτι. Τότε συντελείται ο πραγματικός θάνατος για τον αγαπημένο. Πρέπει να αξίζουμε για να μας συνοδεύσει ο αγαπημένος νεκρός. Ετσι μόνο καταργείται ο νεκρός και γεννιέται ένας Στάλκερ. Αλλιώς, ο αγαπημένος, παρά το κάλεσμά μας, συνεχίζει να μας αρνείται ψιθυρίζοντας: «Ηρθες να με δεις κι όμως δε με είδες / έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί / χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες».

ΜΝΙΟΥΣΟΦ: Ενδοξότατε στάρετς, αποφανθείτε! Σας προσβάλλω με τη ζωηρότητά μου ή όχι;

ΣΤΑΡΕΤΣ: Μην ντρέπεστε τόσο πολύ τον εαυτό σας, γιατί από αυτό ακριβώς προέρχονται όλα.

ΜΝΙΟΥΣΟΦ: [...] με τη φράση σας αυτή με διαπεράσατε πέρα για πέρα και διαβάσατε μέσα μου. Γιατί έτσι ακριβώς γίνεται: Οταν μπαίνω πουθενά, μου φαίνεται πως είμαι ο πιο πρόστυχος απ' όλους και πως όλοι με νομίζουν παλιάτσο. Τότε λοιπόν λέω κι εγώ μέσα μου: «Ασε να κάνω στ' αλήθεια τον παλιάτσο. Δε με νοιάζει για τη γνώμη σας, γιατί όλοι σας, μέχρι τον τελευταίο, είσαστε πιο ποταποί από μένα»!

ΣΤΑΡΕΤΣ: [...] Το κυριότερο είναι να μη λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό. Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του και πιστεύει στο ίδιο του το ψέμα, φτάνει στο σημείο να μη βλέπει καμιά αλήθεια ούτε μέσα του ούτε και στους άλλους. Κι έτσι χάνει κάθε εκτίμηση για τους άλλους και κάθε αυτοεκτίμηση. Μην εκτιμώντας κανέναν, παύει να αγαπάει. Και μην έχοντας την αγάπη, αρχίζει να παρασέρνεται από τα πάθη και την ακολασία για να απασχοληθεί και να διασκεδάσει. Ετσι φτάνει στην απόλυτη κτηνωδία, και όλα αυτά επειδή λέει συνεχώς ψέματα στους άλλους και στον εαυτό του. Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του είναι αυτός που προσβάλλεται πρώτος. Γιατί καμιά φορά είναι πολύ ευχάριστο να νιώθει κανείς προσβλημένος. Ετσι δεν είναι; Κι ας ξέρει πως κανένας δεν τον πρόσβαλε και πως μονάχος του φαντάστηκε την προσβολή και είπε ψέματα από κοκεταρία, υπερέβαλε τα πράγματα για να τα εξωραΐσει, αρπάχτηκε από μια λέξη φτιάχνοντας ένα ολάκερο βουνό από έναν κόκκο σινάπεως. Τα ξέρει όλα αυτά και μόνος του, κι όμως προσβάλλεται, προσβάλλεται ώσπου να νιώσει ευχαρίστηση, να νιώσει μεγάλη αγαλλίαση, κι έτσι φτάνει στο σημείο να καλλιεργεί μέσα του το πραγματικό μίσος.

Υ.Γ. Στάλκερ στα ρωσικά σημαίνει «οδηγός». Στάλκερ ονόμαζε και τον ήρωά του στην ομώνυμη ταινία ο Αντρέι Ταρκόφσκι.