Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η ισραηλινή ηγεσία προβάλλει, ήδη, εμπόδια. Ο Αριέλ Σαρόν κατέστησε σαφές ότι για να αρχίσει η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, οι Παλαιστίνιοι οφείλουν να εγκαταλείψουν το αίτημά τους περί δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων, όπως προβλέπεται από απόφαση του ΟΗΕ. Επιπλέον, φέρεται εξαιρετικά δυσαρεστημένος με το χρονοδιάγραμμα που θέτει ο «οδικός χάρτης» και αναμένεται να ζητήσει να μην υπάρχουν χρονικοί προσδιορισμοί. Θεωρητικώς, ο «οδικός χάρτης» παρουσιάστηκε στις δύο πλευρές προς εφαρμογή και όχι προς διαπραγμάτευση ως προς το περιεχόμενό του. Φαίνεται, όμως, ότι αυτό αφορά μόνο στην παλαιστινιακή πλευρά καθώς, αν και η πρώτη φάση του είναι, ήδη, εκτός χρονοδιαγράμματος, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι πρώτα θα συναντηθεί με τον Μπους για να του εκθέσει τις διαφωνίες του, πιθανώς στις 20 Μάη, και μετά «αναλόγως θα πράξει».

Είναι σαφές, όπως εκτιμούν πολλοί αναλυτές, ότι ο «οδικός χάρτης» δεν εμπεριέχει κανένα στοιχείο που να μπορεί να εξασφαλίσει την επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης για το Παλαιστινιακό. Αντίθετα, οι προτάσεις του, δεδομένης της ανακατοχής των παλαιστινιακών εδαφών από τον ισραηλινό στρατό και τη δεινή θέση του παλαιστινιακού λαού μετά από δύο χρόνια μακελειού, οδηγούν σε μια ακόμη πιο αβέβαιη περίοδο από αυτήν που ξεκίνησε με τη συμφωνία του Οσλο.

Ο αραβικός Τύπος, στην πλειοψηφία του, εκτιμά ότι η παρουσίαση των προτάσεων αυτών, στην παρούσα φάση, δεν έχει στόχο παρά μόνο να «ρίξει στάχτη στα μάτια» μιας εξοργισμένης αραβικής κοινής γνώμης, ενώ ουσιαστικά θα εξυπηρετεί στο έπακρο μόνο τις βλέψεις της ισραηλινής κυβέρνησης. Αλλωστε, όπως δήλωναν ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι πριν την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, «το τοπίο στον αραβικό κόσμο θα αλλάξει. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι αραβικές ηγεσίες θα αντιληφθούν ότι οφείλουν να είναι φιλο-αμερικανικές και φιλο-ισραηλινές. Και τότε, θα δείτε πόσο εύκολα θα επιλυθεί το Παλαιστινιακό».