Συσπειρωμένοι γύρω από το ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι στο Μοριά έδειξαν με τη μαζική τους παρουσία και τη μαχητικότητά τους στις πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις, το δρόμο της συνέχισης και της κλιμάκωσης του αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών κατακτήσεων, της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και τη διεκδίκηση αιτημάτων που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, απομονώνοντας τους μπουκωμένους - και από τον κρατικό κορβανά - εργατοπατέρες και εκποιητές των εργατικών δικαιωμάτων. Απέδειξαν χτες στην πράξη για μια ακόμη φορά πως η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία!

Χαρακτηριστικό της ανυποληψίας στην οποία έχουν περιπέσει οι συνδικαλιστές του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη συνείδηση της εργατικής τάξης, είναι πως σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, οι εκπρόσωποι - κατά τ' άλλα - χιλιάδων εργατών «κατόρθωσαν» την πιο ιερή ημέρα της εργατικής τάξης, να μιλούν σε ακροατήριο δέκα και 30 ατόμων, στην καλύτερη περίπτωση δεν ξεπερνούσε τα 70 άτομα. Στην Πάτρα, το ρόλο του κλακαδόρου της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου (ΠΑΣΚΕ) φρόντισαν με συνέπεια να επωμιστούν για μια ακόμη φορά (και χρονιά) οι «επαναστατικές» δυνάμεις των ΣΕΑΜ, ΚΟΕ (πρώην Α/συνέχεια) και λοιποί αριστεριστές που μαζί με το Φόρουμ και βουλευτές του δικομματισμού δεν ξεπερνούσαν τα 250 άτομα.

Η καρδιά της εργατικής τάξης όμως στην Πάτρα χτυπούσε μπροστά από το βρετανικό προξενείο. Εκεί πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Συντονιστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, με τα πανό του Συνδικάτου Οικοδόμων, του Μετάλλου, του Ιματισμού να δεσπόζουν στο χώρο, πλαισιωμένα από τις κόκκινες σημαίες και τις σημαίες του ΠΑΜΕ.

Μετά το σύντομο χαιρετισμό της Ζαφειρίας Κάτζαρη από το σωματείο του «Βοσινάκη», της Νίκης Διαμαντοπούλου, προέδρου της προσωρινής διοίκησης του σωματείου Νέων Τεχνολογιών και την ομιλία του μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, Φώτη Κατσικαρώνη, ακολούθησε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, όπου δέσποζαν τα συνθήματα: «Κόκκινη Πρωτομαγιά, πρωτοπόρα εργατιά», «Θέλουμε δουλιά και όχι ανεργία, την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία». Η πορεία κατέληξε στα Ψιλά Αλώνια, με κατάθεση στεφανιού από τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Αντώνη Ταβουλάρη στο μνημείο των εννέα εκτελεσμένων το Μάη του 1944 από το γερμανικό στρατό κατοχής.

Στην Καλαμάτα, οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία 23ης Μάρτη και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν με πορεία προς το μνημείο των λιμενεργατών όπου και άφησαν λουλούδια. Στην Τρίπολη, η συγκέντρωση των εργαζομένων έγινε στην πλατεία Βαλτετσίου και ακολούθησε πορεία προς τον Αϊ - Θανάση. Εκεί τα μέλη του ΠΑΜΕ κατέθεσαν στεφάνια στο σημείο όπου την Πρωτομαγιά του 1943 είχαν εκτελεστεί περισσότεροι από σαράντα πατριώτες. Στη Σπάρτη, η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στην κεντρική πλατεία της πόλης. Στην Κόρινθο, η απεργιακή συγκέντρωση έγινε στα Περιβολάκια και ακολούθησε πορεία.

Επίσης, απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες έγιναν στο Ναύπλιο, στον Πύργο και στο Αίγιο.

Στην Κεφαλονιά, η απεργιακή συγκέντρωση έγινε μπροστά από τη Νομαρχία, ενώ στη Ζάκυνθο έγινε έξω από το Εργατικό Κέντρο. Ακολούθησαν δυναμικές πορείες στους κεντρικούς δρόμους των δύο νησιών.