Σε πασαρέλα χυδαίου αντικομμουνισμού μεταβλήθηκε η Στοά του Αττάλου κατά την τελετή προσχώρησης των «10» στην ΕΕ. Οι επικεφαλής των χωρών της ΚΑ Ευρώπης, που συνηγόρησαν χτες στην ένταξη των λαών τους στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό των Βρυξελλών, επιδόθηκαν σε έναν γλοιώδη διαγκωνισμό για το ποιος θα διαπιστευτεί ως σημαιοφόρος της αντεπανάστασης του '89-'90.

Ενδεικτικές υπήρξαν οι τοποθετήσεις του Τσέχου πρωθυπουργού, που μίλησε για περίοδο καταπίεσης στην πορεία της χώρας του προς την ελευθερία που συνιστά η ΕΕ, του Εσθονού, που δήλωσε «πίστη στην οικονομία της αγοράς», την οποία χαρακτήρισε «όφελος που το είχαμε στερηθεί στο παρελθόν», της Λετονής Προέδρου, που έκανε λόγο για ιστορικές περιπέτειες της χώρας της και χτυπήματα του πεπρωμένου, ενώ ο Ούγγρος έφτασε στο σημείο να μιλήσει για «σιδηρούν παραπέτασμα» και απηύθυνε μάλιστα και «χαιρετισμό στους ήρωες που αντιστάθηκαν στην καταπίεση»... Οσο για τον Πολωνό, αφού τάχθηκε υπέρ μιας Ευρώπης με «ισχυρές ευρωατλαντικές σχέσεις», δεν παρέλειψε να ζητήσει εύσημα διότι, όπως είπε, «η "Αλληλεγγύη" πολέμησε για τη συμμετοχή μας στην ΕΕ και τη διάδοση της ελευθερίας στην Ανατολική Ευρώπη»...

Αυτός ο εσμός δε θα μπορούσε παρά να χειροκροτηθεί από τους Μπλερ και Σία. Οι τοποθετήσεις δε των τελευταίων είναι επίσης ενδεικτικές: Ο Βρετανός πρωθυπουργός είπε ότι η πράξη προσχώρησης συνιστά «θεμελιώδη δήλωση ενότητας», ενώ καλωσόρισε τους «10» αποτίοντας φόρο τιμής σε όσους, όπως είπε, «πολέμησαν σκληρά για την απελευθέρωσή τους από τη δικτατορία και την καταπίεση». Ο έτερος υπάλληλος του Μπους, ο Αθνάρ, έκανε λόγο για «εκατομμύρια που υπέφεραν κάτω από ένα σκληρό ολοκληρωτικό καθεστώς» στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ ο ...«φιλειρηνιστής» Σιράκ ανέφερε ότι μετά τη χτεσινή μέρα «η αποκατάσταση δημοκρατίας και ελευθερίας στην Ανατ. Ευρώπη θριαμβεύει». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο οικοδεσπότης της συμμορίας των Αζορών, ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Μπαρόζο, που στο δικό του λογύδριο αναφέρθηκε στην «αποκατάσταση της δικαιοσύνης για εκατομμύρια πολίτες της Ανατ. Ευρώπης».

Μια πιο φαιδρή πινελιά στο όλο κλίμα του αντικομμουνισμού προσέφερε ο Μπερλουσκόνι, που δήλωσε πως «όταν γεράσω θα διηγούμαι στα παιδιά μου αυτή τη μέρα», έκανε λόγο για Ανατολικοευρωπαίους που «υφίσταντο θηριώδη τυραννία, αλλά τώρα νιώθουν αγαλλίαση», ενώ μη μπορώντας να κρύψει το ρατσισμό του φρόντισε να χαιρετίσει ειδικώς τους πληθυσμούς με την κοινή με τον ίδιο χριστιανική καταγωγή...

Ο Πρόντι, πάντως, λόγω θέσης, προσπέρασε τα πανηγύρια, και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Σήμερα σας λέμε καλωσορίσατε», είπε απευθυνόμενος στους «10», αλλά «από αύριο έχουμε πολλή δουλιά»... Οσο, δε, για τις ΗΠΑ, ήταν κάτι παραπάνω από υποτελής: «Κανείς στην Ευρώπη δεν έχει ξεχάσει ότι στους Αμερικανούς οφείλουμε την ελευθερία μας», υποστήριξε, για να προσθέσει ότι «άρα ήρθε η ώρα να ξεπεράσουμε τις τελευταίες διαφορές στο όνομα της αιώνιας φιλίας μας».

Ανοίγοντας την τελετή ο πρωθυπουργός έθεσε το ...πλαίσιο της «ιστορικότητας της μέρας» γιατί, όπως είπε, παύει «ο διαχωρισμός των ευρωπαϊκών κρατών σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, την Ανατολική και τη Δυτική Ευρώπη», και γιατί το «ενιαίο σύνολο της Ευρώπης, το οποίο δημιουργούμε, εμπνέεται από τις αρχές και αξίες που ενέπνευσαν τους αγώνες των κοινωνιών μας για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη».

Κατά τον Κ. Σημίτη ο επόμενος στόχος είναι «να προχωρήσει η ενοποιητική διαδικασία... σε ένα πιο ουσιαστικό περιεχόμενο». Το περιεχόμενο το ...ουσιαστικό δεν είναι άλλο από μια Ευρώπη που δε θα διαχειρίζεται «μόνο το μετά ενός πολέμου, αλλά θα έχει αποφασιστικό λόγο για το εάν και το πότε» (!) του πολέμου...

Τέλος, και μέσα από αναφορές στην Αρχαία Αθήνα, δήλωσε ότι «δεν υπάρχει τέλος της Ιστορίας», μόνον που, όπως κατέστησε σαφές, η συνέχεια της Ιστορίας, κατά τον κ. Σημίτη, δεν είναι άλλη από μια ΕΕ με κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας...