Η μαχητική παρουσία των φιλειρηνικών δυνάμεων στις παρελάσεις για την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας, ήταν επιβεβλημένη για δυο, κυρίως, λόγους: Πρώτον, για να δηλωθεί η ομόθυμη αντίθεση του ελληνικού λαού στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ και ο συμβολικός συσχετισμός του αγώνα του ιρακινού λαού για την υπεράσπιση της πατρίδας του, με τον αγώνα των αγωνιστών του '21 για την κατάκτηση της ελληνικής ανεξαρτησίας. Δεύτερον, για να εκφραστεί, ενώπιον κυβερνητικών κι άλλων πολιτειακών επισήμων, η απαίτηση του ελληνικού λαού να απεμπλακεί, αμέσως και πλήρως, η Ελλάδα από το βρώμικο πόλεμο στο Ιράκ, με το κλείσιμο της πολεμικής βάσης στη Σούδα και την ανάκληση των ελληνικών πολεμικών πλοίων από τον Περσικό Κόλπο και των ελληνικών πληρωμάτων από τα ΝΑΤΟικά «Αβακς».

Υπήρξαν κάποιοι - είτε εκ παραδόσεως «εθνικόφρονες», ή εξ ιδεοληψίας «εκσυγχρονιστές» - που διαφώνησαν με αυτή την ενέργεια του αντιπολεμικού κινήματος, υποστηρίζοντας ότι «αλλοιώνεται το νόημα της Εθνικής Επετείου»! Αυτοί είναι και οι λιγότερο επικίνδυνοι, καθότι «πειραγμένοι» ή «ξεφωνημένοι»... Πιο επικίνδυνοι είναι οι άλλοι που, ενώ δε φαίνονται να διαφωνούν, δημοσίως, με την αγωνιστική δράση του φιλειρηνικού κινήματος, εκφράζουν την αντίθεσή τους στην απαίτησή του ν' απεμπλακεί πλήρως η Ελλάδα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ. Για να δικαιολογήσουν, δε, αυτή τη θέση τους, επικαλούνται το «εθνικό συμφέρον» της χώρας μας, το οποίο, δήθεν, θα πληγεί καίρια, αν η κυβέρνηση αποφασίσει να άρει την πολύτιμη και, εν πολλοίς καθοριστική για την έκβαση του πολέμου, βοήθεια που προσφέρει στους Αμερικανοβρετανούς.

Ως ύψιστο «εθνικό συμφέρον» οι εν λόγω... πατριώτες βλέπουν τη διαφύλαξη της «συμμαχικής σχέσης» ανάμεσα στη χώρα μας και στις ΗΠΑ. Μια «σχέση» την οποία θεωρούν «ιερή και απαραβίαστη» και τη θέλουν αδιατάρακτη, σε κάθε περίπτωση. Ακόμα κι όταν γίνεται φανερό πως, αντί να ωφελεί, πλήττει καίρια τα συμφέροντα της πατρίδας μας και του λαού μας, όπως, π.χ., έγινε με την επιβολή της χούντας στην Ελλάδα και την εισβολή και κατοχή των Τούρκων στην Κύπρο. Ακόμα κι όταν - όπως πριν τέσσερα χρόνια με τη Γιουγκοσλαβία και εν προκειμένω με το Ιράκ - η «σχέση» αυτή στρέφεται κατά γειτονικών και φιλικών λαών, δημιουργώντας κινδύνους για την Ελλάδα και συμβάλλει στην απειλή κατά της παγκόσμιας ειρήνης.

Οι περισσότεροι από όσους πιστεύουν, πράγματι ότι το «εθνικό συμφέρον» διασφαλίζεται με την εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι «όμηροι» της λογικής «υποτάσσομαι κι υπηρετώ τους ισχυρούς, για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου» και δεν αντιλαμβάνονται πως το πραγματικό εθνικό συμφέρον συνταυτίζεται με την εθνική ανεξαρτησία και το ειρηνικό μέλλον της ανθρωπότητας. Υπάρχουν, όμως, και άλλοι οι οποίοι, αν και φαίνονται ν' ανησυχούν για τα «εθνικά συμφέροντα», ουδόλως ενδιαφέρονται γι' αυτά, παρά μόνο για το πώς θα προωθηθούν τα συμφέροντα τα δικά τους (διάβαζε ΣΕΒ) και του ιμπεριαλισμού. Κι αν οι πρώτοι μπορεί να νιώσουν απλώς λύπη για τη χτεσινή εικόνα «Γκουέρνικας» στην αγορά της Βαγδάτης, οι δεύτεροι μπορεί να χαίρονται κιόλας...