ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ανακάλυψαν μετά τις τελευταίες εξελίξεις για τον πόλεμο στο Ιράκ στελέχη της κυβέρνησης και αναζητούν, λέει, την επαναδιαπραγμάτευση του ρόλου του! Προφανώς, αυτές τις ώρες ακόμα και το να μιλάει κανείς για «ρόλο» του ΟΗΕ, ακούγεται αστείο...

Αλλα τέλος πάντων, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, μήπως θα πρέπει οι κυβερνώντες, τουλάχιστον, να μπουν στον κόπο να βρουν μια ...άλλη πλατφόρμα και μια άλλη δικαιολογία, προκειμένου να αιτιολογήσουν τις απαράδεκτες διευκολύνσεις που παρέχονται στους Αμερικανούς;

Βέβαια, όταν τα πράγματα φθάνουν στα άκρα - και τώρα έχουν πια φθάσει - είναι από δύσκολο έως αδύνατο να διατηρήσει κανείς ένα προφίλ «έτσι κι έτσι», όπως μάταια επιχειρεί όλο αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση Σημίτη.

Οσο για τα περίφημα μέτρα κατά της λαθραίας εισόδου μεταναστών, που περηφανεύονται ότι παίρνουν, μάλλον είναι ενδεικτικά για το πού βρίσκεται η ουσία του προβλήματος, παρά σωτήρια. Είναι εμφανώς μάταιο να λες ότι προσπαθείς να λύσεις ένα πρόβλημα, όταν συμπράττεις με αυτούς που το δημιουργούν και γίνεσαι συνένοχός τους.

Και ισχύει για όλα τα ζητήματα, βέβαια, αλλά για την υπόθεση του επαπειλούμενου πολέμου ισχύει πολύ περισσότερο. Το κριτήριο είναι ένα και ενιαίο για όλους: Δεν έχει σημασία το τι λες, αλλά το τι κάνεις...

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, βρήκαν το θράσος και τις ανακοίνωσαν τις αυξήσεις που προβλέπει η εισοδηματική πολιτική για τους συνταξιούχους ΙΚΑ, ΟΓΑ και των υπόλοιπων Ταμείων, εκτός του Δημοσίου. Οσο κι αν προσπάθησαν να τις παρουσιάσουν με ποσοστά, το πολύ - πολύ να φθάσουν τα 20 ευρώ...

Οταν έχεις μια αγορά, που βαδίζει με ανατιμήσεις πάνω από 110%, έναν (επίσημο) πληθωρισμό της τάξης 4,3% και μια χώρα όπου άπαντες είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, τέτοιες «αυξήσεις» δεν τις ανακοινώνεις, κάνεις ό,τι μπορείς για να περάσουν απαρατήρητες. Αλλά, προφανώς, κάποιοι δεν ντρέπονται....