Τις θέσεις του ΚΚΕ για την πορεία και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασε χτες η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε η πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πειραιά, θέτοντας υπό το πρίσμα των θέσεων του ΚΚΕ τον έντονο προβληματισμό, που αναπτύσσεται γύρω απ' αυτό το θέμα.

Την Αλ. Παπαρήγα υποδέχτηκε με ιδιαίτερη θέρμη ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Βασίλειος Μπένος, ενώ η αίθουσα τελετών, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση ήταν κατάμεστη από φοιτητές. Στο ακροατήριο διακρίναμε τους αντιπρυτάνεις του Πανεπιστημίου, πολλούς καθηγητές του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών κι άλλων Τμημάτων, εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μαζικών φορέων και συνδικαλιστικών οργανώσεων του Πειραιά, καθώς και βουλευτές της πόλης. Παρούσα στην εκδήλωση ήταν και η πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη.

Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο πρύτανης Β. Μπένος εξήρε τη μακρόχρονη προσφορά του ΚΚΕ στους αγώνες για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης, το ότι έδωσε πολιτική έκφραση στους αγώνες για πρόοδο και κοινωνική δικαιοσύνη, για τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού. Αγώνες που, όπως τόνισε, σφραγίστηκαν με το παράδειγμα της ανιδιοτέλειας, της αυτοθυσίας και του πατριωτισμού. Ακόμη, σημείωσε, στο ΚΚΕ ανήκει η αιώνια τιμή του ότι ηγήθηκε της εποποιίας της Εθνικής Αντίστασης και γι' αυτό η πατρίδα τού οφείλει ανεκτίμητο φόρο τιμής. «Στο πρόσωπό σας - τόνισε απευθυνόμενος στην Αλ. Παπαρήγα - τιμάμε έναν ολόκληρο κόσμο που "έρχεται από πολύ μακριά και τραβάει πολύ μακριά"».

Στην ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στις συζητήσεις που γίνονται ολοένα και πιο έντονα για το μέλλον της ΕΕ, γεγονός θετικό, όπως είπε, αφού σηματοδοτεί το ότι αφήνουμε πίσω χίμαιρες, που είχαν αναπτυχθεί στις αρχές της δεκαετίας του '90. «Κατά τη γνώμη μας - τόνισε - η συζήτηση για το μέλλον της ΕΕ, στην πραγματικότητα απηχεί μια άλλη συζήτηση που επίσης γίνεται για το παρόν και το μέλλον του καπιταλισμού».

Για το ΚΚΕ, υπογράμμισε, «η Ευρώπη και οι λαοί της έχουν μέλλον και για μας αυτό ταυτίζεται με την κοινωνική ευημερία, την ειρήνη, την κοινωνική ισότητα, την πραγματική ελευθερία, τον πολιτισμό. Αυτό το μέλλον δεν ταυτίζεται με το μέλλον της ΕΕ. Το ευνοϊκό και θετικό μέλλον της Ευρώπης περνάει μέσα από την αντιπαράθεση και ρήξη με την ΕΕ».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έκανε μια αναδρομή βαθιά στο χρόνο, στις πρώτες συζητήσεις, για την ανάγκη διαμόρφωσης μιας ένωσης καπιταλιστικών χωρών της Ευρώπης και τους στόχους της. Η ΕΕ, ανέφερε, δεν είναι μια κοινότητα υπεράνω από κοινωνικοοικονομικά συστήματα, κάτι το αντικειμενικό και νομοτελειακό, έξω από συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές διαδικασίες που ζούμε, όπως πολλοί θέλουν να την εμφανίζουν. Ο χαρακτήρας της είναι «ταξικός, βαθύτατα πολιτικός, ούτε τεχνοκρατικός, ούτε τίποτε άλλο». Ενας χαρακτήρας που σφραγίζεται από εσωτερικές, ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και στο εσωτερικό της και προς τις ΗΠΑ, στις οποίες στάθηκε ιδιαίτερα.

Η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στη διαδικασία ενοποίησης που προχωρά ταυτόχρονα με τη διάψευση των υποσχέσεων που δόθηκαν στους λαούς της Ευρώπης περί εξίσωσης των επιπέδων ανάπτυξης των χωρών - μελών. Η Ευρώπη - τόνισε - εξελίσσεται ανοδικά, ενοποιητικά ταυτόχρονα όμως βαθαίνει η ανισότητα ανάμεσα στα κράτη - μέλη και οι ταξικές αντιθέσεις και διαφοροποιήσεις.

Αναφερόμενη στο «ναι» ή το «όχι» στην ΕΕ επισήμανε ότι έχει να κάνει με την πολιτική και το πρόγραμμα του κάθε κόμματος και όχι με το αν έχει μοντέρνες ή μη μοντέρνες αντιλήψεις. «Είσαι με το μεγάλο κεφάλαιο; Τότε υποστηρίζεις κάθε τι που το ενισχύει. Είσαι εναντίον του; Τότε υποστηρίζεις κάθε τι που το αποδυναμώνει», υπογράμμισε.

Καταλήγοντας τόνισε ότι οι λαοί της Ευρώπης, το λαϊκό κίνημα κάθε χώρας, πρέπει να αμφισβητήσουν και να έρθουν σε ρήξη με την ΕΕ, μιας και όσο αυτή αποδυναμώνεται από την πάλη των λαών και τις αντιθέσεις της τόσο θα δημιουργούνται προϋποθέσεις απεγκλωβισμού δυνάμεων και αδυνατίσματος της ΕΕ και θα ανοίγει η προοπτική μιας διαφορετικής ενωμένης Ευρώπης, της σοσιαλιστικής Ευρώπης.

Σ' αυτό το σημείο, υπέβαλε σε σκληρή κριτική τις αντιλήψεις που υπεραμύνονται ενός άλλου τρόπου διαχείρισης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, χαρακτηρίζοντάς τες ουτοπικές και επικίνδυνες, αφού οι διάφορες μορφές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορούν να ανακόψουν την κυρίαρχη τάση που είναι το μεγάλωμα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, η κρίση, ο πόλεμος.

Τέλος, σημείωσε πως το ΚΚΕ θέλει να ανοίξει η συζήτηση γύρω από το ερώτημα: Ποια Ευρώπη θέλουμε; Σημείωσε, όμως, πως το κύριο είναι τα λαϊκά κινήματα να αντιμετωπίζουν την ΕΕ σαν μια ταξική ένωση, να μην εγκλωβίζονται σε λογικές μονόδρομων. «Εμάς - κατέληξε - δε μας φοβίζουν οι αντιθέσεις, οι δυσκολίες που έχει η ΕΕ να προχωρήσει, αρκεί οι λαοί να τις αξιοποιήσουν, διαφορετικά αυτές οι δυσκολίες θα πέσουν στις πλάτες τους. Επομένως, μέσα στη δράση, επιδιώκεις το αδυνάτισμα και όχι την ισχυροποίηση της ΕΕ, που σημαίνει μεγάλες τραγωδίες για τους λαούς. Το αδυνάτισμά της αφήνει μια πόρτα ανοιχτή και γι' αυτούς που δεν πιστεύουν στο σοσιαλισμό, να πιστεύουν τουλάχιστον σε ένα καλύτερο και ευνοϊκότερο λαϊκό μέλλον».