Το ισχυρό:
Λευκά: Ρθ1, Βθ5, Πα1, Πδ5, Ιη5, Αβ2, Αγ4 - Στρ. α4, β3, ε3, ζ2, η2 (12)
Μαύρα: Ρη8, Βγ7, Πα8, Πζ8, Ιγ6, Αε5, Αζ5 - Στρ. α6, β7, ε4, ζ7, η7, θ7 (13)
Τα λευκά παίζουν και κερδίζουν. (Κράμνικ - Σαντβακάσοφ 2001).
Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
Λευκά: Ρη1, Πδ3, Ιδ2, Ιδ8, Αη3,
Στρ. γ2, δ4 (7)
Μαύρα: Ρδ5, Αθ3, Στρ. β4, η4, η2, θ4, δ6 (7)
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε τρεις (3) κινήσεις. Μια πολύ καλή κίνηση αναμονής και παράλληλα «κλειδί» του προβλήματος, είναι το 1. Πβ3! Ρδ4 2. Αδ6 Ρδ5 3. Πδ3+ ματ. Αν 1... θχΑη3 2. Πδ3 β3 (φορσέ, δηλαδή, η μοναδική κίνηση που μπορεί να παίξει ο μαύρος τώρα. Για τους αρχάριους που βιάστηκαν να παίξουν: 1. γ4; υπάρχει η περίφημη «αιχμαλωσία» βγ3!). Τώρα όμως, δηλαδή με το 2... β3, υπάρχει το 3. γ4+ ματ!
Η λύση του ισχυρού:
Η θέση αυτή είχε προκύψει από παρτίδα που είχε παιχτεί στη Σοβιετική Ενωση το 1978, μεταξύ των Σερζάνοβ - Νικίτιν. Τα μαύρα έπαιξαν 1... Ιζ2+! 2. ΑχΙ Πδ1+ 3. Αη1 ΠχΑ+ 4. ΡχΠ Αχδ4+(!) 5. ΙχΑ Βε1+ 6. Πζ1 ΒχΠ+ ματ! Στο 2. Πχζ2 Βχε4+ 3. Πη2 ΒχΠ+ ματ. Αν 5. Ρθ1 Βδ1+ 6. Πζ1 ΒχΠζ1+ ματ.