Εχει δικαίωμα κάθε ξεχωριστή χώρα να ρυθμίζει μόνη της και ανεξάρτητη την ενεργειακή της πολιτική και να καθορίζει την εκμετάλλευση των δικών της πόρων και δυνατοτήτων. Αυτή η πολύ απλή αλήθεια όχι μόνο τουμπάρεται και διαβάζεται ανάποδα, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ, έτσι με αναποδογυρισμένη «λογική» φέρεται και ως αφορμή πολεμικής επέμβασης από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Βέβαια, η περίπτωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας είναι ακόμα πιο ακραία και αποκαλύπτει, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, πως ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ πάει γυρεύοντας για επέμβαση. Υπήρχε η Συμφωνία του 1994, σύμφωνα με την οποία, για να σταματήσει η ΛΔ Κορέας την ανάπτυξη των εργοστασίων που παράγουν πυρηνική ενέργεια, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες να διαθέτουν μια καθορισμένη ποσότητα πετρελαίου, προκειμένου να καλύπτονται οι ενεργειακές ανάγκες και επίσης να αναλάβουν κάποια αντισταθμιστικά έργα. Ποτέ δεν έκαναν ούτε καν θεμελίωση τέτοιων έργων και πρόσφατα, σκόπιμα, για να δρομολογήσουν εξελίξεις, αποφάσισαν να κόψουν και την εισαγωγή πετρελαίου. Τι άλλο σημαίνει αυτό παρά «δημιουργώ σκόπιμο αδιέξοδο, για να δρομολογήσω δυνατότητες στρατιωτικής επέμβασης ή αν δεν τα καταφέρω να δρομολογήσω εσωτερική δυσαρέσκεια και ανακατατάξεις, δηλαδή άλλου τύπου επέμβαση..;».

Και εδώ επανερχόμαστε στη στοιχειώδη αρχή της ανεξαρτησίας κάθε χώρας, να μπορεί να παίρνει μέτρα, ώστε να έχει επάρκεια ενέργειας. Αυτό έκανε όλο κι όλο η ΛΔ Κορέας, ανοίγοντας τα πυρηνικά της εργοστάσια. Σχεδόν όλοι οι ιμπεριαλιστές παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και έμμεσα συμφωνούν, με την προσπάθεια των ΗΠΑ να υφαρπάξει με το ζόρι δικαίωμα επέμβασης στην ανεξάρτητη χώρα. Στο συγκεκριμένο θέμα δεν είναι μόνο η αλήθεια που βοά, αλλά και η πιο απλή λογική. Κι όμως, επειδή οι ιμπεριαλιστικές επιθυμίες είναι παράλογες, επιδιώκουν με κάθε τρόπο, να αναγάγουν τον παραλογισμό σε λογική και το παράνομο σε νομιμότητα. Φυσικά, δεν περιμένει κανένας άλλη τακτική από το άδικο, αρπακτικό σύστημα, αλλά... να μην τρελαθούμε κιόλας! Ούτε να μας παρασέρνουν οι νομικίστικες αμπελοφιλοσοφίες που στήνονται, για να προετοιμάσουν την άμεση ή έμμεση επέμβαση.

Κανένας δεν τους απείλησε. Κανένας δεν μπήκε μόνος του στον «άξονα του κακού», που τον έστησαν ακριβώς, για να καθορίσουν τους μελλοντικούς αδικαιολόγητους ιμπεριαλιστικούς στόχους. Ακόμα και αν οι ιμπεριαλιστές μεταξύ τους, «δεμένοι - χωρισμένοι», με τα ανάλογα συμφέροντα νομιμοποιούν την αυθαιρεσία, οι λαοί δεν είναι δυνατόν να κρίνουν το άδικο για δίκαιο. Δεν πέφτει λόγος στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ όχι μόνο για το πώς ρυθμίζει τα εσωτερικά και τα οικονομικά της η ΛΔ Κορέας, αλλά και για καμιά άλλη χώρα στον κόσμο. Ολα τα άλλα θεωρούνται επέμβαση και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Πουθενά δεν πρέπει να τους γίνει το χατίρι. Να συναντούν μπροστά τους μόνιμα αντίσταση που να τους χαλάει τα σχέδια, μέχρι να δημιουργηθούν εκείνοι οι συσχετισμοί που θα μας απαλλάξουν οριστικά και από τον παραλογισμό και από την ίδια την εκμετάλλευση...