Βέβαια, τα πράγματα στα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι όπως μπορεί να υποθέσει ο καθένας από τις απαντήσεις στο προαναφερόμενο ερωτηματολόγιο. Μια ερμηνεία των απαντήσεων βρίσκεται στο γεγονός, πως σε παρόμοιες περιπτώσεις - έχει παρατηρηθεί και στο εξωτερικό - παίρνουν μέρος κυρίως οι συνταξιούχοι, που έχουν το χρόνο να απαντήσουν στα ερωτηματολόγια αλλά και να τα ταχυδρομήσουν.

Από την άλλη, βέβαια, οι συνταξιούχοι είναι εκείνοι, που κατά κόρον χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες των δημόσιων νοσοκομείων, και παρά τις «ουρές» που έχουν να αντιμετωπίσουν, τις μεγάλες ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό και τα υπόλοιπα γνωστά προβλήματα, μένουν και ευχαριστημένοι, αφού δεν έχουν πού αλλού την κεφαλήν κλίνη. Είναι, επομένως, φυσιολογική μια έκπτωση των απαιτήσεων, που θέτουν οι σύγχρονες ανάγκες. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν αλλάζει την πραγματικότητα των δημόσιων νοσοκομείων. Ούτε το γεγονός, πως στη χώρα μας η ιδιωτική δαπάνη είναι απ' τις υψηλότερες στον κόσμο και φτάνει στο 45% των συνολικών δαπανών. Οπως και πολλά ακόμη παρόμοια.