Τετάρτη 29 Γενάρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η «ευαισθησία» των επεμβάσεων...

Η ιμπεριαλιστική φύση υπαγορεύει επεμβάσεις. Αυτό συμβαίνει πέρα από θελήσεις προσώπων, εκπροσώπων της κυρίαρχης μονοπωλιακής τάξης, χαρακτήρων, θεσμών, δικαίου και λογικής. Ομως, όταν έρχεται η ώρα εφαρμογής αυτού που υπαγορεύει, έτσι και αλλιώς, η φύση του συστήματος, τότε χρειάζονται τα άλλοθι. Χρειάζονται όχι για να ησυχάζουν τη συνείδησή τους οι εκτελεστές των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, αλλά είναι απαραίτητα για τη διαμόρφωση συσχετισμών, άσκηση πιέσεων και εκβιασμών, αποενοχοποίηση των συνενόχων... Εκεί είναι που «αρχίζουν τα γλέντια», γιατί δε γίνεται, να χωρέσει λογική στο σύστημα του παράλογου.

Ετσι, για την υπόθεση της επέμβασης στο Ιράκ επιμένουν να βλέπουν όπλα εκεί, που δεν μπορούν να τα ξετρυπώσουν ούτε οι στημένοι επιθεωρητές του ΟΗΕ... «Απόδειξη ότι κρύβονται πολύ καλά...», ήταν η επίσημη απάντηση της αμερικανικής διοίκησης, θυμίζοντας το ανέκδοτο με τον «...Τούρκο κατάσκοπο». Ψελλίζουν και κάτι για τα άντρα της «Αλ Κάιντα», αλλά κανένας δεν μπορεί να τους πάρει στα σοβαρά. Τότε, ξεπερνώντας, πλέον, κάθε όριο λογικής, θυμούνται πως είναι ιμπεριαλιστές και «ό,τι θέλουν κάνουν» και μιλούν για το δικτατορικό καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν...

Πρώτα απ' όλα, αν ο Σ. Χουσεΐν είναι δικτάτορας οφείλει το στήσιμο, αλλά και τη διατήρησή του, στις ΗΠΑ. Τον στύλωσαν, τον εξόπλισαν και όταν ζήτησαν να τους δώσει ακόμα περισσότερα αποφάσισαν να τον ξηλώσουν. Ομως, ούτε εκεί είναι το πρόβλημα. Δε βρίσκεται ούτε καν στο γεγονός πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους όχι μόνο κάνουν τα «στραβά μάτια», αλλά στηρίζουν τα πιο σκληρά δικτατορικά καθεστώτα σε ολόκληρο τον κόσμο, αρκεί να τους «χορεύουν τον ιμπεριαλιστικό ρυθμό» που τους παίζουν. Το ζήτημα λογικής, που έχει καταργηθεί, είναι ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα, να στήνει, ή να ξεστήνει κυβερνήσεις άλλων χωρών. Δεν τους πέφτει λόγος για το πώς ο κυρίαρχος λαός μιας χώρας αποφασίζει, ή δεν αποφασίζει, να κυβερνιέται, ή να διαχειρίζεται τα εσωτερικά του. Δεν τους πέφτει λόγος, ούτε για τη μορφή ούτε και για το περιεχόμενο. Ούτε για την εγκατάσταση ούτε και για την ανατροπή καμιάς κυβέρνησης κυρίαρχης χώρας.

Κι όμως. Ενώ αυτά υπαγορεύει όχι μόνο το δίκαιο, αλλά και η πιο απλή ανθρώπινη λογική, ο ιμπεριαλισμός, για να ελευθερώσει τα χέρια του, ξεθάβει τόσο συχνά το παράλογο επιχείρημα, που θέλει πλέον να το αναγάγει και σε «καινούρια» αρχή διεθνούς δικαίου. Κρύβεται, για παράδειγμα, και αυτή η «λογική» στα περί «προληπτικού χτυπήματος» ή στα περί «προστασίας του αμερικανικού τρόπου...». Ουσιαστικά, πρόκειται για κωδικοποιημένες τις ίδιες εγκληματικές ανοησίες, που χρησιμοποίησαν, για να δολοφονήσουν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας και του Αφγανιστάν πρόσφατα, ή να επιτεθούν στους λαούς της Κορέας και του Βιετνάμ λίγο παλιότερα...

Τώρα, νιώθουν ευνοϊκούς συσχετισμούς όχι μόνο να λειτουργήσουν σαν «παρταόλες», αλλά και να θεσμοποιήσουν, αν είναι δυνατόν, εφ' όλης της ύλης την αρπακτικότητά τους. Βοηθούν σ' αυτό το ιμπεριαλιστικό έργο και οι λογής απολογητές τους. Χωρίς αυτούς τους συνενόχους το ιμπεριαλιστικό σύστημα θα μείνει έκθετο με την άσχημη παράλογη φύση του. Οι λαοί οφείλουν να τους απομονώσουν και να αγωνιστούν μαζικά για την αποκάλυψη και την ανατροπή του.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ