Κυριακή 19 Γενάρη. Μέρα πανεξόρμησης για τις οργανώσεις του ΚΚΕ με το «Ριζοσπάστη» και μαζί του την Απόφαση - Πολιτική Πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος για τη Συσπείρωση και τη Συνεργασία. Αυτή τη μέρα βρεθήκαμε στην Πετρούπολη. Στα γραφεία της εκεί Κομματικής Οργάνωσης η εικόνα ήταν η αναμενόμενη για μια τέτοια μέρα, για μια μέρα - σταθμό στην πολιτική εξόρμηση του Κόμματος. Κομματικά μέλη και μέλη της ΚΝΕ βρίσκονταν εκεί από νωρίς το πρωί, συζητούσαν και σχεδίαζαν το πώς θα φτάσουν σε όλους τους γνωστούς φίλους του Κόμματος, αλλά και ακόμη πλατύτερα στο λαό της πόλης τους. Μια εικόνα ζωντάνιας, δυναμισμού, αισιοδοξίας ως προς την έκβαση της πανεξόρμησης.

Αυτή την εικόνα πήραμε μαζί κι όταν φύγαμε από την Πετρούπολη, όταν πια ζύγωνε το μεσημέρι και αφού με ένα συνεργείο συντρόφων είχαμε ήδη επισκεφτεί αρκετά σπίτια, είχαμε χτυπήσει πολλές πόρτες, είχαμε ακόμα συζητήσει και με περαστικούς στο δρόμο, συναντώντας μεγάλη ανταπόκριση. Τα φύλλα του «Ριζοσπάστη» έφευγαν το ένα μετά το άλλο και το επόμενο ραντεβού με τους αναγνώστες του «Ρ» κλείνονταν για μέσα στη βδομάδα, προκειμένου να οριστικοποιηθεί η συμμετοχή τους ή όχι στη διαδήλωση του Ναυπλίου και φυσικά την επόμενη Κυριακή ή μια άλλη μέρα για συζήτηση και παρατηρήσεις πάνω στην Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μιλήσαμε με πολλούς για πολλά. Για την εφημερίδα μας, για τα μεγάλα προβλήματα, εργασιακά, ασφαλιστικά, δημοκρατικών ελευθεριών, αλλά και για τα τοπικά. Ενημερώνοντάς τους για τη δημοσιοποίηση της Απόφασης της ΚΕ τούς ρωτήσαμε αν τους ενδιαφέρει να τη μελετήσουν. Η απάντηση ήταν καταφατική και σχεδόν όλοι συμπλήρωναν πως τους ενδιαφέρει πολύ περισσότερο να βοηθήσουν όπως μπορούν το Κόμμα στους στόχους του, να βοηθήσουν «κάτι να γίνει, να σπάσει αυτή η κατάσταση».

Ενδεικτικά θα μεταφέρουμε στο χαρτί τα λόγια δύο από όσους συνομιλήσαμε αυτή τη μέρα. Της Μαρίας που μας δέχτηκε με χαμόγελο σπίτι της - αν και είχε αγοράσει πρωί πρωί την εφημερίδα - και μας απάντησε στην ερώτηση αν θα μεταβεί στο Ναύπλιο με ύφος σαν να την είχαμε ρωτήσει κάτι το αυτονόητο, φυσικά και θα βρεθεί στο Ναύπλιο, όπως και ο σύζυγός της Τάσος, εργάτης στην οικοδομή και θα διαδηλώσει εναντίον της πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης, της πολιτικής που για την ίδια και την οικογένειά της μεταφράζεται σε διόγκωση των προβλημάτων κάθε μέρα και περισσότερο.

Κατά την «περιήγησή» μας στους φιλόξενους Πετρουπολιώτες συναντήσαμε και τον Γιώργο, εργαζόμενο στα ΕΛΤΑ και οργισμένο για το οκτάωρο που καταργείται, για τις εξελίξεις στο χώρο που εργάζεται και προοιωνίζονται άσχημα μαντάτα στο άμεσο μέλλον, για όλους εκείνους που καλλιεργούν τη μοιρολατρία, που σπέρνουν αυταπάτες στο λαό, για τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το ζητούμενο, μας λέει, είναι να υπάρξει με όποιο τρόπο αντίσταση στα όσα σχεδιάζονται. Δεν αποφύγαμε τον πειρασμό να τον ρωτήσουμε για το «Ριζοσπάστη», του οποίου είναι αναγνώστης. Μας απάντησε ότι αγοράζει και διαβάζει την εφημερίδα γιατί του προσφέρει ευρύτατη ενημέρωση, τέτοια που δε βρίσκει σε καμιά άλλη. Θα ήθελε όμως περισσότερη επιμονή στην εξήγηση όρων που δεν είναι οικείοι.