Κυριακή 10 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "85 ΧΡΟΝΙΑ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ"
85 ΧΡΟΝΙΑ ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Στις 12 Απρίλη 1961, ώρα 9.07' εκτοξεύθηκε επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Η πτήση διάρκεσε 108 λεπτά. Ο πρώτος άνθρωπος που υψώθηκε στο διάστημα ήταν ο πολίτης της ΕΣΣΔ Γιούρι Γκαγκάριν
Στις 12 Απρίλη 1961, ώρα 9.07' εκτοξεύθηκε επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Η πτήση διάρκεσε 108 λεπτά. Ο πρώτος άνθρωπος που υψώθηκε στο διάστημα ήταν ο πολίτης της ΕΣΣΔ Γιούρι Γκαγκάριν
Η ανατροπή του σοσιαλισμού έγινε αφορμή για μια πρωτοφανή επίθεση από τον ιμπεριαλισμό, προκειμένου να μηδενίσουν τον τεράστιο ρόλο και τη μεγάλη προσφορά της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών στους εργαζομένους και σ' όλη την ανθρωπότητα, στην πάλη τους νια ειρήνη, πρόοδο και κοινωνική απελευθέρωση. Μια ιστορική αναδρομή στην πορεία ανάπτυξης των δύο συστημάτων αποκαλύπτει ότι ο σοσιαλισμός είναι ανώτερος ως κοινωνία, για τους ανθρώπους του μόχθου. Η σύγκριση της οικονομικής εξέλιξης των δύο συστημάτων μπορεί να δώσει συμπεράσματα, σχετικά με τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού, του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που σε χρονικό διάστημα 70 χρόνων μετέτρεψε μια καθυστερημένη αγροτική χώρα, όπως η τσαρική Ρωσία, σε δεύτερη ανεπτυγμένη βιομηχανική χώρα στον κόσμο. Οταν η ύπαρξη του καπιταλισμού, χρονολογείται δύο και πλέον αιώνες πριν και η «βιομηχανική επανάσταση» έναν αιώνα πριν την Οχτωβριανή Επανάσταση.

Αλματα στην ανάπτυξη

Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στις αρχές του αιώνα, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, όπως της εργασίας, της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης και παιδείας, της παροχής φθηνών υπηρεσιών από το κράτος, της κατοικίας, της πρόσβασης στις πνευματικές και πολιτιστικές αξίες, έγιναν κτήμα των προλεταρίων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στη Σοβιετική Ενωση. Και όλα αυτά χάρις στις ενδογενείς δυνατότητες ανάπτυξης της σοσιαλιστικής οικονομίας.

Πριν την Οχτωβριανή Επανάσταση η Ρωσία κατείχε την πέμπτη θέση στον κόσμο στην παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και την τέταρτη στην Ευρώπη. Λίγο πριν τον πόλεμο κατακτά τη δεύτερη θέση στον κόσμο και την πρώτη στην Ευρώπη. Αν και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε το 30% του εθνικού πλούτου της ΕΣΣΔ, το 1950, το εθνικό εισόδημα έφτασε στα 164% του επιπέδου του 1940, η βιομηχανική παραγωγή στα 172% και η αγροτική στα 99%. Η ΕΣΣΔ, ακόμη και στην εικοσιτετράχρονη, πριν από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πορεία της, πραγματοποίησε άλματα αιώνων στη βιομηχανική και οικονομική της ανάπτυξη. Αν στα 1913 το εθνικό εισόδημα της Ρωσίας ήταν 1 (μια μονάδα), στα 1940 έγινε 5,1 ενώ στα 1950 έγινε 8,2, στα 1965 έγινε 29 και στα 1975 έγινε 56.

Από τον καιρό της εκτόξευσης του πρώτου τεχνητού δορυφόρου της Γης, η ΕΣΣΔ αναπτύσσει ενεργά με πολλά κράτη και διεθνείς οργανώσεις μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία στον τομέα της ειρηνικής κατάκτησης του διαστήματος
Από τον καιρό της εκτόξευσης του πρώτου τεχνητού δορυφόρου της Γης, η ΕΣΣΔ αναπτύσσει ενεργά με πολλά κράτη και διεθνείς οργανώσεις μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία στον τομέα της ειρηνικής κατάκτησης του διαστήματος
Στα 1922, η βιομηχανία της ΕΣΣΔ παρήγαγε λιγότερο από το 2% του όγκου παραγωγής των ΗΠΑ. Στα 1975 παρήγαγε το 85% του όγκου των ΗΠΑ. Στα μέσα της 10ετίας του 1930 - 1940, η ΕΣΣΔ παρήγαγε λιγότερα βιομηχανικά προϊόντα από τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Αγγλία, παρμένες την κάθε μία χωριστά, αλλά στα 1975, η βιομηχανική της παραγωγή ήταν μεγαλύτερη από την παραγωγή και των τριών μαζί.

Οι μέσοι ετήσιοι ρυθμοί ανόδου σε ποσοστά, σε βασικούς δείκτες ανάπτυξης της οικονομίας είναι χαρακτηριστικοί για την περίοδο 1951 - 1975. Ετσι, το εθνικό εισόδημα της ΕΣΣΔ, αυξανόταν κατά 8,1%, ενώ των ΗΠΑ κατά 3,2%. Η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν στην ΕΣΣΔ κατά 9,6%, ενώ στις ΗΠΑ κατά 3,8%. Αντίστοιχα, η αγροτική παραγωγή στην ΕΣΣΔ αυξανόταν κατά 3,4%, ενώ στις ΗΠΑ είχε αύξηση κατά 1,7%. Ακόμη και στην περίοδο 1981-1985, κατά την οποία υπήρχαν εκτιμήσεις από την ίδια την ΕΣΣΔ για προβλήματα και καθυστερήσεις στην οικονομική ανάπτυξη, η μέση ετήσια αύξηση του εθνικού της εισοδήματος ήταν 3,1% ενώ στις ΗΠΑ ήταν 2,5%.

Και μόνο αυτοί οι δείχτες είναι ικανοί να αποδείξουν την ανωτερότητα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής. Εξάλλου, η με άλματα οικονομική ανάπτυξη του σοσιαλισμού, επέτρεψε να λύσει οριστικά το πρόβλημα της ανεργίας και μιά σειρά λαϊκά, κοινωνικά προβλήματα,όπως της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλους, της δημόσιας δωρεάν υγείας για όλους, την παροχή δωρεάν κρατικών προνοιακών υπηρεσιών και ένα βιοτικό επίπεδο για την εργατική τάξη, τ'άλλα λαϊκά στρώματα ασύγκριτα ανώτερο απο τον καπιταλισμό. Η σοσιαλιστική οικονομία δε γνώριζε κρίσεις.

Το πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών της Μόσχας εγκαινιάσθηκε στις 17 του Νοέμβρη 1960 με σκοπό να παρέχει βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες για την κατάρτηση ειδικευμένων στελεχών
Το πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών της Μόσχας εγκαινιάσθηκε στις 17 του Νοέμβρη 1960 με σκοπό να παρέχει βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες για την κατάρτηση ειδικευμένων στελεχών
Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, η παραγωγή παρουσιάζει πτώση στη Ρωσία, ενώ ξεσπά οικονομική κρίση το 1998. H αιτία είναι πολύ συγκεκριμένη. Ο καπιταλισμός κοινωνικοποιεί την παραγωγή, αλλά ο παραγόμενος πλούτος ανήκει σε μια χούφτα καπιταλιστές, που παράγουν για να κερδίζουν και όχι για να ικανοποιούν τις ανάγκες της κοινωνίας και των ανθρώπων οι οποίοι παράγουν. Ο σοσιαλισμός παράγει, όχι με κίνητρο το κέρδος, αλλά για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας και των ανθρώπων που παράγουν, άρα καρπώνονται οι ίδιοι τον πλούτο τους. Η ανατροπή του και το πισωγύρισμα σε κατώτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, στον καπιταλισμό, άνοιξε το δρόμο στην πολύπλευρη κρίση, όπως και κάθε καπιταλιστικό κράτος και που θα αποτελεί πλέον μόνιμο συστατικό τους. Οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί, καταστρέφοντας παραγωγικές δυνάμεις, συγκρατώντας την ανάπτυξη του όγκου παραγωγής, επιδεινώνοντας τη θέση των εργαζομένων και δημιουργούν τους παράγοντες εμφάνισης της κρίσης.

Ο καπιταλισμός φέρνει ανεργία, εξαθλίωση και θάνατο

Ποια είναι η πραγματικότητα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην οποία ζει ο λαός της Ρωσίας;

  • Οι θάνατοι στη Ρωσία αυξάνονται με την ταχύτητα 1.000.000 ανθρώπων το χρόνο. Η θνησιμότητα υπερβαίνει τη γεννητικότητα κατά 1,7 φορές και, σύμφωνα με τις προβλέψεις των δημογράφων, το 2000 θα υπερβαίνει το διπλάσιο.
  • Ο νέος νόμος για την εκπαίδευση εισάγει σαν υποχρεωτική μόνο την εννιάχρονη. Η φοίτηση στη δέκατη και ενδέκατη τάξη γίνεται επί πληρωμή.
  • Εχει θεσμοθετηθεί το δικαίωμα στην εργασία από τα 14 χρόνια.
  • Δεν εκδίδονται πια βιβλία για ανηλίκους. Κλείνουν οι βιβλιοθήκες.
  • Αυξάνεται η παιδική εγκληματικότητα, ο εθισμός των νέων στα ναρκωτικά. Η μέση ηλικία των χρηστών ναρκωτικών ουσιών είναι τα 15 με 16 χρόνια. Το 44% των μαθητών και το 25% των μαθητριών της Μόσχας έχουν κάνει, έστω και μία φορά, χρήση ναρκωτικών ουσιών.
  • Το 1995, υπήρχαν στη Ρωσία 10.000 ναρκομανείς. Στις αρχές του 1997, καταγράφηκαν 88.000 εξαρτημένα άτομα και 38.000, άτομα, που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών, χωρίς να είναι εξαρτημένα.
  • Από το 1990, το μηνιαίο εισόδημα των κατώτερων και μέσων αξιωματικών βρίσκεται σημαντικά κάτω από το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης μιας διμελούς οικογένειας.
  • Το 1997, στις Ενοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας, καταγράφηκαν περισσότερες από 12.000 εγκληματικές ενέργειες, ενώ ανθούσα επιχείρηση είναι το εμπόριο όπλων.
  • Το μέσο επίπεδο των συντάξεων βρίσκεται στο μισό του μίνιμουμ διαβίωσης, Επιδεινώνεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ηλικιωμένων. Οι ηλικιωμένοι αδυνατούν να πληρώσουν ενοίκιο και κοινόχρηστα.
  • Το 16% των νεογέννητων είναι ανάπηρα. Οι γονείς πολλών από αυτά είναι αλκοολικοί, ναρκομανείς, χωρίς μόνιμη απασχόληση ή σταθερό μισθό.
  • Τα κρούσματα φυματίωσης ανάμεσα στα παιδιά αυξήθηκαν στο 33% και η θνησιμότητα εξαιτίας αυτής της πάθησης στο 82%.
  • Σε 1,5 με 2 εκατομμύρια υπολογίζει η ρωσική αστυνομία τα «παιδιά του δρόμου», που είναι κυρίως παιδιά αυτής της ηλικίας, και τα οποία δεν φοιτούν σε κανένα σχολείο!
  • Το 90% των μαθητών έχει προβλήματα υγείας. Ανάλογο ποσοστό υποφέρει από αβιταμίνωση.
  • Η κατάσταση 4.000.000 παιδιών χωρίς κηδεμονία δε ρυθμίζεται από κανένα νομικό καθεστώς.
  • Η Ρωσία θεωρείται ως νέα αγορά για εμπορία παιδιών, με σκοπό τις παράνομες υιοθεσίες, την παιδική πορνεία και πορνογραφία.

(Στοιχεία: Ελενα Τσερνιένκο, «Οι κοινωνικές επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων της αγοράς», «Ντιαλόγκ» Νο 6, 1998).

  • Εδώ και εφτά χρόνια, εκατομμύρια παιδιά στις πρώην κομμουνιστικές χώρες υφίστανται τις συνέπειες ενός ακήρυκτου πολέμου... Ο χειρότερος εχθρός τους αποδείχτηκε η πείνα, η εγκατάλειψη, η βία.

Στη Ρωσία:

  • Μεταξύ 1990 και 1995, τουλάχιστον 700.000 παιδιά ορφάνεψαν πρόωρα (τα περισσότερα από πατέρα).
  • Οι αυτοκτονίες των νέων έχουν αυξηθεί τρομακτικά, όπως και τα εγκλήματα με ανήλικα θύματα ή θύτες. Ο αλκοολισμός πλήττει 500.000 νέους στη Ρωσία.

(Στοιχεία: «Unisef», «Νέα», 8/5/97).

  • Ολο και περισσότερο εμφανίζονται στους δρόμους των ρωσικών πόλεων περιπλανώμενα παιδιά, πολλά από τα οποία είναι άστεγα και ζητούν ελεημοσύνη, ψάχνουν για τροφή ή για μια τσέπη να ξαφρίσουν, εισπνέουν κόλλα από μπαλόνια, πίνουν βότκα ή γυρεύουν σύντροφο του σεξ, κυρίως για να τον κλέψουν.

Τα παιδιά αυτά αποκαλούνται στα ρωσικά «μπεσπριζορνίκι» ή εγκαταλειμμένα. Η λέξη αυτή χρησιμοποιούνταν και στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου τη δεκαετία του 1920. Αλλά χρησιμοποιείται και τώρα, για να περιγράψει τα παιδιά που συχνάζουν στους δρόμους για να επιβιώσουν.

«Οι συνέπειες είναι τρομακτικές», σύμφωνα με εκπρόσωπο της Γυναικείας Οργάνωσης για την Εθνική Υγιεινή. Και προσθέτει: «Οπου και αν στραφούμε, βλέπουμε περισσότερη βία εναντίον παιδιών, περισσότερη σεξουαλική παρενόχληση, επιδεινούμενη υγεία, σπίτια χωρίς πατεράδες. Ολα αυτά είναι πολύ άσχημα για το μέλλον».

Σύμφωνα με υπολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών, τέσσερα στα δέκα παιδιά της Ρωσίας ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ο αριθμός των ανήλικων εγκληματιών που συλλαμβάνονται έχει αυξηθεί κατά το ένα τρίτο και πλέον από την αρχή αυτής της δεκαετίας και έχει φτάσει στις 200.000 ετησίως, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών (Στοιχεία: «Βήμα», 19.10.1997).

  • Ο μέσος όρος ζωής τα τελευταία χρόνια στην ΕΣΣΔ, ήταν 64,5 χρόνια για τους άνδρες και 74 χρόνια για τις γυναίκες. Σήμερα είναι 58,5 χρόνια για τους άνδρες και 68,5 χρόνια για τις γυναίκες. (Γκενάντι Γκεράσιμοφ, «New York Times», «Βήμα», 1/1/95).

Τα στοιχεία και μάλιστα από πηγές της αστικής δημοσιογραφίας, η οποία θα ήθελε να εμφανίσει τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες σαν τον παράδεισο της κοσμογονίας, όπως την αποκάλεσαν, που συντελέστηκε με τις ανατροπές, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες διαπιστώσεις. Η αντικειμενική πραγματικότητα, που διαμορφώθηκε ραγδαία, αποδεικνύει την καπιταλιστική κόλαση. Εδώ πλέον υπάρχει η σύγκριση του καπιταλιστικού παρόντος με το σοσιαλιστικό παρελθόν, έτσι που δεν αφήνει περιθώρια, ακόμη και στους πολέμιους του σοσιαλισμού, να κρύψουν τα «αγαθά» του καπιταλιστικού τους συστήματος γι' αυτούς τους λαούς. Και αναγκάζονται να τον παρουσιάζουν όπως είναι.

Οταν ο λαός ήταν αφέντης

Ο εργαζόμενος άνθρωπος στις σοσιαλιστικές χώρες δε δοκίμαζε τις γνωστές αγωνίες και τα προβλήματα που γνώρισαν και γνωρίζουν οι εργαζόμενοι των καπιταλιστικών χωρών, όπως η ανεργία, η ακρίβεια, η ανασφάλεια, η εργοδοτική καταπίεση, υποτίμηση και περιφρόνηση, η κοινωνική εγκληματικότητα. Ολα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα σε σχέση με τους όρους της ζωής τους στον καπιταλισμό, ήταν άγνωστα στο σοσιαλισμό, αφού αποτελούσε πρώτιστο ζήτημα, θεμελιώδη νόμο της συγκεκριμένης κοινωνίας, που ήταν η κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων αναγκών των ανθρώπων. Ας δούμε όμως τις κατακτήσεις των εργαζομένων στο σοσιαλισμό.

Εργάσιμος χρόνος

Οι «Αρχές της νομοθεσίας της ΕΣΣΔ και των Ενωσιακών Δημοκρατιών για την εργασία» προέβλεπαν ότι η διάρκεια του εργάσιμου χρόνου των εργατοϋπαλλήλων στις επιχειρήσεις, τα ιδρύματα και οργανώσεις, δεν μπορεί να ξεπερνά τις 41 ώρες τη βδομάδα. Για τους εργατοϋπαλλήλους ηλικίας 16-18 χρόνων είχε καθιερωθεί μειωμένη εργάσιμη βδομάδα 36 ωρών, για τους εργατοϋπαλλήλους 15-16 χρόνων εργάσιμη βδομάδα 24 ωρών και για όσους δούλευαν σε ανθυγιεινές εργασίες εργάσιμη βδομάδα μέχρι 36 ώρες. Μειωμένη διάρκεια του εργάσιμου χρόνου είχε καθιερωθεί επίσης για τους δασκάλους, τους γιατρούς και μερικές άλλες ειδικότητες. 'Η εξαήμερη όπου χρειαζόταν ή πενθήμερη εργάσιμη βδομάδα είχε 41 εργάσιμες ώρες. Για τη νυχτερινή εργασία (από τις 10 το βράδυ ως τις 6 το πρωί) η διάρκεια της δουλιάς ήταν μειωμένη κατά μια ώρα. Η καθιερωμένη μέση διάρκεια της εργάσιμης βδομάδας των ενήλικων εργατών στη βιομηχανία έφτασε τις 40,7 ώρες το 1976, από 47,8 ώρες το 1955 (58,5 ώρες το 1913) (στοιχεία ως το 1976).

Σε όλους τους εργαζόμενους εξασφαλίζονταν μέρες εβδομαδιαίας ανάπαυσης και ετήσιες άδειες με αποδοχές. Η εργάσιμη βδομάδα στη Σοβιετική Ενωση ήταν μια από τις μικρότερες στον κόσμο. Αλλαξε και το περιεχόμενο του ελεύθερου χρόνου. Για την αξιοποίηση του, η λαϊκή εξουσία είχε δημιουργήσει και τις ανάλογες προϋποθέσεις, όπως αναπαυτήρια, δίκτυο πολιτιστικών, ενημερωτικών και υγειονομικών ιδρυμάτων.

Το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση

Η κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων ήταν φροντίδα πρώτης προτεραιότητας του σοσιαλιστικού κράτους.

Προεπαναστατικά η κοινωνική ασφάλιση στη Ρωσία κάλυπτε μόνο 2 από τα 11 εκατομμύρια των ατόμων της μισθωτής εργασίας. Οι βασικές συνδρομές μάλιστα στο ταμείο των κοινωνικών ασφαλίσεων γίνονταν από τους ίδιους τους εργάτες (κατά τα 3/5).

Στην ΕΣΣΔ, πριν την ανατροπή του σοσιαλισμού, η κοινωνική ασφάλιση (που κάλυπτε όλους τους εργαζόμενους και τα μέλη των οικογενειών τους) ήταν κάτι το αυτονόητο. Κανένας από αυτούς δε συνεισέφερε από το μισθό του για τις κοινωνικές ασφαλίσεις ή για τη μελλοντική σύνταξη. Οι εισφορές προέρχονταν από τα κονδύλια των επιχειρήσεων, ιδρυμάτων και κολχόζ, οι δε κοινωνικές ασφαλίσεις χρηματοδοτούνταν βασικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η συντάξιμη ηλικία στην ΕΣΣΔ ήταν η χαμηλότερη στον κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, το δικαίωμα συνταξιοδότησης είχε καθοριστεί ως εξής: για γηρατειά, για αναπηρία, σε περίπτωση απώλειας του προστάτη της οικογένειας. Το όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση λόγω γηρατειών ήταν ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Για τους άνδρες τα 60 χρόνια, για τις γυναίκες τα 55 χρόνια. Οι εργάτες και υπάλληλοι που απασχολούνταν σε υπόγειες εργασίες, στα χυτήρια ή σε παρόμοιες μ' αυτά εργασίες, καθώς και σ' άλλες δουλιές με βαριές συνθήκες, έπαιρναν σύνταξη όταν συμπλήρωναν τα 50 χρόνια ηλικίας οι άνδρες και τα 45 οι γυναίκες. Στις καπιταλιστικές χώρες συντάξεις γηρατειών παίρνουν σε ηλικία 60-67 χρόνων. Π.χ., για τους άνδρες και τις γυναίκες στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στις Κάτω Χώρες, στη Φινλανδία, δικαίωμα για σύνταξη έχουν τα άτομα που συμπλήρωσαν τα 65 χρόνια, στη Σουηδία και στη Νορβηγία τα 67 χρόνια. Στη Μεγάλη Βρετανία για τους άνδρες τα 65 και για τις γυναίκες τα 60 χρόνια, ενώ για να αποκτήσουν το δικαίωμα συνταξιοδότησης λόγω γηρατειών, οι εργαζόμενοι πληρώνουν σημαντικά ποσά με τη μορφή ασφαλιστικών εισφορών. Συμπληρωματικά ευεργετήματα, τόσο ως προς την ηλικία όσο και ως προς τα χρόνια υπηρεσίας, παρέχονταν κατά τη συνταξιοδότηση των γυναικών που γέννησαν από 5 παιδιά και πάνω και τα μεγάλωσαν ως τα 8 τους χρόνια.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το ταξίδι ενός κοριτσιού στη Σοβιετική Ενωση(2017-09-24 00:00:00.0)
Φάρος για τις εργαζόμενες τα επιτεύγματά της(2013-11-10 00:00:00.0)
Η προσφορά του σοσιαλισμού(2009-11-08 00:00:00.0)
Η ανωτερότητα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής(2007-11-11 00:00:00.0)
Η προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε(2006-01-29 00:00:00.0)
{{ Η ιστορία γράφει και δεν ξεχνά }(1998-09-20 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ