Ευχαριστώντας για την πρόσκληση στην πλούσια συζήτηση για τα αποτελέσματα των εκλογών, ο Τ. Μαστρογιαννόπουλος ξεκίνησε την τοποθέτησή του αναφερόμενος στα χαρακτηριστικά αυτών των εκλογών.

Οπως τόνισε: «Το πρώτο και βασικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών ήταν ότι για μια ακόμα φορά επικράτησε ο δικομματισμός. Σημειώθηκε μάλιστα και μια στροφή προς τα δεξιά, το πολιτικό εκκρεμές κινήθηκε προς τα δεξιά κι αν εξαιρέσει κανείς τις ιδιόμορφες συνθήκες που παρουσιάστηκαν στην υπερνομαρχία της Αθήνας, η ΝΔ εμφανίστηκε ενισχυμένη στις περισσότερες νομαρχίες και σε δήμους της χώρας.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρέπει να δούμε το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο, τόσο το εθνικό όσο και το διεθνές. Εμείς εκτιμούμε ότι οι ραγδαίες αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στις τάξεις που προκάλεσε η πτώση των χωρών, που για δεκαετίες κυριαρχούσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός επέφεραν τεράστιες αλλαγές στην παγκόσμια κατάσταση και διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο, που κύριο χαρακτηριστικό του είναι η πλήρης ηγεμονία του καπιταλισμού και μάλιστα στη σκληρή νεοφιλελεύθερη εκδοχή του, καθώς και η κυριαρχία της περιβόητης νέας τάξης πραγμάτων και της PAX AMERICANA. Από άποψη συσχετισμού δυνάμεων, οι αλλαγές αυτές ισοδυναμούν με μια στρατιωτική ήττα σε διεθνές επίπεδο. Υπήρξαν όμως και σοβαρές ιδεολογικές παρενέργειες. Πάνω στη βάση αυτών των δραματικών αλλαγών, όχι μόνο η λάμψη της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, καθώς και όλων των ιστορικών γεγονότων που σφράγισαν την προηγούμενη ιστορική περίοδο, "ξεθώριασε" στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, αλλά και υποχώρησαν -με ιστορικούς όρους ασφαλώς προσωρινά- οι σοσιαλιστικές ιδέες, τα μεγάλα κοινωνικά οράματα καθώς και οι προοπτικές για τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας».

Στη συνέχεια σημείωσε: «Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο, όπως και διεθνώς έτσι και στην Ελλάδα, κινούμαστε, με αποτέλεσμα για μια ακόμα φορά να επικρατήσουν οι δυνάμεις του δικομματισμού. Αποδείχτηκε ότι έχουμε μια ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης, η υποχώρηση του κινήματος υποβοήθησε ακριβώς σ' αυτές διαδικασίες. Ασφαλώς δεν είναι μόνο το γενικό, υπάρχει και το ειδικό. Στη χώρα μας ιδιαίτερα, νομίζω η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, που αναφέρεται στα γνωστά φαινόμενα της ρουσφετολογίας, των εκβιασμών, των υπόγειων συμφωνιών, της χρήσης των δημοσκοπήσεων, η στάση των ΜΜΕ που έπαιξαν έναν εντελώς αρνητικό ρόλο, υποβοήθησε τις κύριες δυνάμεις.

Αυτές οι επιθέσεις, που θεωρώ ένα κλασικό παράδειγμα μιας τραγικής επίθεσης είναι αυτή του Γ. Καψή στη Νίκαια, είναι ένδειξη του πώς αντιμετώπισαν οι αστικές δυνάμεις τις τοπικές εκλογές. Εκτός από τα γενικά και τα ειδικά θέλω να σταθώ στη συνεργασία του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Ανανέωσης και των άλλων οικολογικών και τοπικών κινήσεων. Εμείς ήμασταν υπέρμαχοι από την αρχή αυτής της συνεργασίας, εξακολουθούμε να είμαστε. Θεωρήσαμε καταρχήν ότι αποτέλεσε ένα βήμα μπροστά. Ηταν ένα θετικό βήμα η συγκρότηση αυτή του αριστερού ριζοσπαστικού πόλου στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ενας πόλος αντίθετος στο νεοφιλελευθερισμό και τη νέα τάξη, που είχε οριοθετηθεί από την Κεντροαριστερά. Αυτά ήταν τα θετικά».

Ακολούθως ανέφερε ότι: «Από την άλλη όμως πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν δύο βήματα πίσω. Το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό. Οι δυνάμεις της συνεργασίας αθροιστικά υπολείπονται του αθροίσματος αυτών των δυνάμεων. Γιατί έγινε αυτό. Πιστεύουμε εμείς ότι δεν αναδείχτηκε η πολιτική διάσταση της συνεργασίας, μεταξύ άλλων, παρά το γεγονός ότι εμείς θέσαμε στο επίκεντρο τα μεγάλα προβλήματα κοινωνικά, πολιτικά κλπ. Κατά την άποψή μας αυτή η συνεργασία έπρεπε να ξεκινήσει με τη συνάντηση της Αλ. Παπαρήγα, του Δ. Τσοβόλα και όχι να καταλήξει εκεί. Ετσι, δεν έγινε αντιληπτή από τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, έγινε μάλλον πάρα πολύ αργά αντιληπτή.

Ιδιαίτερα δε στην Αθήνα, η υποψηφιότητα του Μ. Γλέζου έπαιξε ρόλο, αποδεικνύοντας ότι και η προσωπικότητα παίζει και αυτή ένα ιδιαίτερο ρόλο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κι εδώ φάνηκε από το χαμηλό βαθμό συσπείρωσης και του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ στην Αθήνα, σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα. Γιατί πραγματικά απ' ό,τι φαίνεται, ένα κλίμα, μέσα σ' αυτό το πλαίσιο της ιδεολογικοπολιτικής υποχώρησης, είναι πολύ πιο κοντά στις παραδόσεις της Εθνικής Αντίστασης και στον αγώνα και λιγότερο στο σύγχρονο ριζοσπαστικό και αντικαπιταλιστικό λόγο».

Σχετικά με το μέλλον, ο ομιλητής κατέθεσε την εκτίμησή του: «Ποια είναι η πρόταση από δω και πέρα; Εγώ θα συμφωνήσω με τα όσα είπε η συντρόφισσα Αλέκα. Πιστεύουμε ότι πρέπει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί αυτός ο πόλος της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην ΤΑ. Συμφωνώ κι εγώ ότι αυτός ο πόλος θα πρέπει να διευρυνθεί και στο πολιτικό επίπεδο. Ομως αυτός θα πρέπει καταρχήν να στηρίζεται σε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα, σε ένα πλαίσιο το οποίο θα αναδεικνύει μια άλλη λογική και για την ΤΑ και στο δημοτικό και στο νομαρχιακό επίπεδο.

Επίσης, πρέπει αυτή να είναι μια πρόταση ανοιχτή προς όλες τις δυνάμεις. Να είμαστε ειλικρινείς. Καταλαβαίνω την πίκρα των συντρόφων του ΚΚΕ από τη διάσπαση, το ίδιο πράγμα είχαμε περάσει κι εμείς δύο - τρία χρόνια νωρίτερα. Πραγματικά εκτός από την πολιτική υπάρχει και μια ηθική διάσταση στο ζήτημα κι εμείς την αναγνωρίζουμε, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα θέματα αυτά όχι με την επίκληση την ηθική, αλλά την πολιτική. Η προσπάθεια η δική μας ήταν να αντιμετωπίσουμε τόσο την ΕΑΡ αρχικά, όσο και το Συνασπισμό στη συνέχεια, πάνω στη βάση των πολιτικών μας, στη βάση των διαφορών μας στα πολιτικά μας προγράμματα.

Πιστεύω λοιπόν ότι δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις της συνεργασίας να έχουμε την ευθύνη της διάσπασης στην κοινωνία. Ξέρετε ότι ο Συνασπισμός συνεργάστηκε σε πάρα πολλές περιοχές με το ΠΑΣΟΚ. Αλλά, αν ρωτήσετε τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, της κοινωνίας, θα σας πει ότι αυτό που η κοινωνία θέλει, τη συνεργασία, δε γίνεται επειδή δε θέλει το ΚΚΕ. Εγώ πιστεύω ότι αυτός που δε θέλει, κυρίως, είναι ο Συνασπισμός, γιατί πραγματικά το πλαίσιό του και ο προσανατολισμός του είναι προς την Κεντροαριστερά. Αυτό δε φτάνει να το λέμε όμως, πρέπει να το αποδείξουμε. Η δική μας άποψη λοιπόν είναι ότι εμείς πρέπει να απευθυνθούμε σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, χωρίς αποκλεισμούς, πάνω όμως σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικό, δράσης, τόσο στη Νομαρχιακή - Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και αργότερα και στο πολιτικό πεδίο. Τότε θα πούμε όλοι να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Πρέπει αυτός που δε θέλει τη συνεργασία να φανεί. Και να φανεί στη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων».

Καταλήγοντας ο ομιλητής τόνισε: «Η δική μας άποψη σύντροφοι είναι, για να κλείσω, ότι χρειάζεται ένας ριζοσπαστικός πόλος τόσο στο συνδικαλιστικό, όσο, όπως έχει γίνει και στην Αυτοδιοίκηση, και στο πολιτικό επίπεδο, αλλά πρέπει σε πρώτη φάση αυτή η συσπείρωση να βάλει τις βάσεις για μια μαχόμενη ριζοσπαστική αντιπολίτευση. Πιστεύω ότι αυτό είναι το πρώτο και το κύριο, να δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, της νέας τάξης πραγμάτων και όλους τους σχεδιασμούς που γίνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο της Κεντροαριστεράς, που άλλοτε επιτυγχάνουν και άλλοτε όχι. Αυτός ο πόλος της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης, ο οποίος θα θέσει μακροπρόθεσμα μέσα από συζητήσεις, επεξεργασίες και αναλύσεις και το θέμα της εξουσίας. Πιστεύουμε ότι προέχει κυρίως η συγκρότηση ενός ριζοσπαστικού πόλου της Αριστεράς κι ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης.

Σας ευχαριστούμε, εμείς θα συνεχίσουμε το δύσκολο αυτό δρόμο που ξεκινήσαμε, να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε πάντα μαζί».