Δε χρειάζεται πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι οι αριστεροί ψηφοφόροι θα βρεθούν, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, υπό τη διαρκή και τρομακτική πίεση του δικομματισμού. Προφανής στόχος να υποκύψουν στα θέλγητρα ή στην ιδεολογικοπολιτική τρομοκρατία των δύο μονομάχων, οι οποίοι «τα δίνουν όλα» στην άγρια διαμάχη για την εξουσία. Είναι ολοφάνερο ότι οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν ήδη στρέψει το βλέμμα τους προς τον κόσμο της Αριστεράς, επιδιώκοντας από εκεί να αυξήσουν το εκλογικό ποσοστό τους, ο καθένας για τον εαυτό του και οι δύο για το δικομματικό σύστημα.

Τα βρώμικα μέσα και οι εκβιασμοί που χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τις δημοτικές εκλογές, θα είναι απλή παρωνυχίδα μπροστά σε αυτά που έρχονται, με στόχο τη λεηλασία των αριστερών ψηφοφόρων. Τα «αντιδεξιά» ή «προοδευτικά μέτωπα» από τη μια (ΠΑΣΟΚ) ή τα «αντικυβερνητικά» (ΝΔ) από την άλλη θα πλασαριστούν σε πολλές παραλλαγές και στη μέγιστη ένταση. Τα «ανοίγματα» και οι «επιθέσεις φιλίας» προς την αριστερά θα είναι αδιάκοπα και χωρίς έλεος. Και γιατί είναι χρήσιμα ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για την αντιλαϊκή πολιτική τους, αλλά για να εξαπατούν τις λαϊκές μάζες και να απορροφούν τη δυσαρέσκειά τους.

Το λάθος των ηγεσιών του δικομματισμού είναι ότι πιστεύουν πως οι αριστεροί είναι ...«ταλαντευόμενοι» ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Οτι δεν υπάρχουν ιδεολογικές, πολιτικές ή ταξικές διαφορές στο «μονόδρομο» της παγκοσμιοποίησης και της «νέας τάξης». Η καλύτερη «άμυνα» λοιπόν απέναντι στην κατά μέσον επίθεση του δικομματισμού είναι η αντεπίθεση του Λαϊκού Μετώπου. Αντεπίθεση με ενισχυμένα τα αντινεοφιλελεύθερα -αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά των λαϊκών αγώνων, οι οποίοι διαμορφώνουν και τις «ανάλογες» συνειδήσεις. Εδώ δοκιμάζονται και κρίνονται οι πάντες.