Κυριακή 27 Οχτώβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Κρίσεις για το συνέδριο του ΚΟΔΗΣΟ στην Γκέρα

Στην πόλη Γκέρα του ανατολικογερμανικού κρατιδίου της Θουριγγίας συνήλθε στις 12-13 Οκτώβρη το συνέδριο του «Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» (ΚΟΔΗΣΟ). Από πολλές απόψεις αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί σημαντικό, τόσο για το μέλλον του ίδιου αυτού κόμματος, όσο και γενικότερα του σοσιαλιστικού κινήματος στη Γερμανία.

Στο διήμερο συγκρούστηκαν δύο διαμετρικά αντίθετες στρατηγικές της κομματικής ηγεσίας. Οι διαφωνίες υπέβοσκαν από καιρό και κυρίως από το τελευταίο συνέδριο στη δυτικογερμανική πόλη Μίνστερ. Αλλά η σύγκρουση εκδηλώθηκε ανοιχτά στην Γκέρα, με αφορμή και την πρόσφατη εκλογική ήττα του ΚΟΔΗΣΟ (στις 22 Σεπτέμβρη), την εκτίμηση των αιτιών της και τα συμπεράσματα.

Το ιδιαίτερο αυτού του συνεδρίου είναι ότι η βάση που για μεγάλο διάστημα θεωρούνταν άβουλη και άφωνη, ύψωσε το ανάστημά της. Πρώτα, κάπως δισταχτικά, στο συνέδριο του Μίνστερ, όπου με το «όχι» της, ανέκοψε την όρεξη μέρους της ηγεσίας να μετέχει - «από περίπτωση σε περίπτωση» - με την Μπούντεσβερ σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς και έτσι διέσωσε τον αντιπολεμικό χαρακτήρα του ΚΟΔΗΣΟ. Και τώρα - στην Γκέρα - με ένα έντονο «όχι» και με πλειοψηφία 70% των αντιπροσώπων, όπου ανέκοψε την πλεύση - ή τουλάχιστον την ταχύτητα πλεύσης - προς την πλήρη σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΚΟΔΗΣΟ.

Οι πρωταγωνιστές αυτού του τελευταίου ρεύματος γύρω από την ηγετική ομάδα Γκρέγκορ Γκίζι, Ντίτμαρ Μπαρτς, Αντρέ Μπρι, Πέτρα Πάου κλπ. υπέστησαν ήττα, που μπορεί να αποδειχτεί προσωρινή ή οριστική, ενώ το 70% των αντιπροσώπων με επικεφαλής την ομάδα γύρω από την παλιά και επανεκλεγείσα προεδρίνα Γκαμπριέλα (Γκάμπι) Τσίμερ κατάφεραν να αναδείξουν σαν μελλοντική στρατηγική του ΚΟΔΗΣΟ την απόρριψή του χωρίς όρους και αρχές «πολιτικού ξεπουλήματος» στο SPD και την εμμονή του σαν ενός σοσιαλιστικού κόμματος αριστερά από τη σοσιαλδημοκρατία (σημ. Θ.Β.: Δεν απορρίπτεται εντελώς η συνεργασία (το «ξεπούλημα») αλλά το «χωρίς όρους»).

Πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι και η κυρία Τσίμερ, έως ένα βαθμό, δεν είναι άμοιρη της ως τώρα πορείας του ΚΟΔΗΣΟ και της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί σ' αυτό, αφού υπήρξε από χρόνια σημαντικό στέλεχος του κόμματος και δεν ακούστηκε η φωνή διαμαρτυρίας της κατά της καταγγελίας της σοσιαλιστικής Γερμανίας (της ΓΛΔ) σαν κράτους «σταλινικού», αδικίας, ανελευθερίας και καταπίεσης (!) Στην Γκέρα όμως βοήθησε να σταματήσει η παραπέρα πορεία προς αυτή την κατεύθυνση.

Στο λόγο της στην Γκέρα προειδοποίησε για τον κίνδυνο του οπορτουνισμού. Υπογράμμισε ότι «η χωρίς όρους συμμετοχή στην κυβέρνηση» (όπως π.χ. στα κρατίδια του Βερολίνου και του Μεκλεμβούργου - Πρόσω Πομερανίας), «η χωρίς όρους ανοχή (της κυβέρνησης), όπως π.χ. στο ανατολικό κρατίδιο της Σαξονίας - Ανχάλτης ή η έγκρισή της πάση θυσία - αυτό είναι οπορτουνισμός».

Στη Γερμανία τόνισε, δεν υπάρχει ανάγκη για ένα δεύτερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αλλά για ένα σοσιαλιστικό αντιπολιτευτικό κόμμα, αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας. Αναμφίβολα, η Γκέρα υπήρξε για την αριστερή πτέρυγα του ΚΟΔΗΣΟ μια τακτική νίκη. Στην υποχώρηση της οπορτουνιστικής πτέρυγας συνέτεινε και η Κομμουνιστική Πλατφόρμα με εκπρόσωπό της τη γνωστή μαρξίστρια Σάρα Βάγκενκνεχτ και το Μαρξιστικό Φόρουμ του ΚΟΔΗΣΟ.

Τακτική ή στρατηγική νίκη;

Το ότι το αποτέλεσμα του συνεδρίου στην Γκέρα αποτελεί μια τακτική νίκη της πλειοψηφίας Τσίμερ, θεωρείται αναμφισβήτητο. Είναι όμως και στρατηγική νίκη; Αυτό πρέπει ακόμα να αποδειχτεί. Για τον εξής λόγο: Επικεφαλής του 30%, που ψήφισαν εναντίον της, είναι πρώην ηγετικά στελέχη, όχι μικρής εμβέλειας όπως π.χ. ο γνωστός δικηγόρος Γκρέγκορ Γκίζι, πρώην πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ και επί ένα μικρό διάστημα «Σενάτορας» (υπουργός) Εθνικής Οικονομίας του κρατιδίου του Βερολίνου. Οι πρώτες αντιδράσεις τους μετά την Γκέρα, υπήρξαν δημοσιεύματα - ανοιχτές βολές - κατά της πορείας πλεύσης της Τσίμερ, ξεχωριστές συναντήσεις της ηγετικής αντιπολιτευόμενης ομάδας, υπονοούμενα για ίδρυση νέου κόμματος, και κατόπιν διάψευση παρόμοιων σκέψεων, δηλαδή ενδείξεις για έναρξη οργάνωσης αντίστασης κατά της πορείας που χάραξε το συνέδριο. Δηλαδή θα χρειαστεί ακόμα πολλή δουλιά.

Κάτι που δε στερείται σημασίας και για το σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας, είναι το συμπέρασμα, στο οποίο φαίνεται να κατέληξε η συντριπτική πλειοψηφία του συνεδρίου στην Γκέρα: ότι η συμμετοχή (σε κυβερνήσεις) ή η ανοχή σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων δεν αυξάνει, αλλά αντίθετα μειώνει σημαντικά την εμπιστοσύνη των αριστερών δυνάμεων στο κόμμα τους, αφού αυτό αναγκάζεται να συμπλέει με το (μεγαλύτερο) σοσιαλδημοκρατικό - κυβερνητικό κόμμα, που ασκεί πολιτική διατήρησης του αστικο-μονοπωλιακού και με τη μία ή την άλλη μορφή ιμπεριαλιστικού ή φιλοϊμπεριαλιστικού καθεστώτος.

Είναι απ' αυτή την άποψη χαρακτηριστική η αίτηση που είχε υπογράψει ο σοσιαλιστής Κουρτ Γκολντστάιν - ένας από τους επιζώντες του χιτλερικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Αουσβιτς - μαζί με πολλά άλλα ονομαστά μέλη του ΚΟΔΗΣΟ προς το συνέδριο στην Γκέρα: Το ΚΟΔΗΣΟ, γράφει, οφείλει «περισσότερο από κάθε άλλη φορά να είναι ένα κόμμα που να στρέφεται κατά της κυριαρχίας του κεφαλαίου στην κοινωνία και να αναλύσει την περασμένη σοσιαλιστική προσπάθεια ριζικά - με κριτικό σεβασμό και όχι καταδίδοντάς την».

Δεν είναι βέβαια ζήτημα των «100 πρώτων ημερών» μετά το συνέδριο της Γκέρα για να αποδειχθεί η ταυτότητα λόγων και έργων της πλειοψηφίας του 70% των συνέδρων. Αλλά η εφαρμογή στην πράξη αυτού που ψήφισαν, θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία τους και το μέλλον του σοσιαλισμού στη Γερμανία.

Ο μαρξιστής δημοσιογράφος Βόλφγκανγκ Κλάουσνερ διαπίστωσε στο περιοδικό «Ρότφουξ» (Οκτώβρης 2002) την εξής γνώμη: «Η εκλογική ήττα σηματοδοτεί την αποτυχία του πολιτικού «πιστεύω» των λεγόμενων μεταρρυθμιστών. Αποσαφηνίζει ότι είναι αχρείαστη μια κάπως «αριστερότερη» σοσιαλδημοκρατία στη Γερμανία. Ο εκλογέας ψηφίζει το πρωτότυπο και όχι την κόπια του. Το ΚΟΔΗΣΟ έχει πολιτικό μέλλον μόνο, αν σαν δυναμική αντιπολίτευση του συστήματος συνδέσει το συνεπή αγώνα για τα ενδιαφέροντα της πλειοψηφίας του πληθυσμού με σαφή επιδίωξη βασικών κοινωνικών αλλαγών, και σ' αυτόν (τον αγώνα) ούτε να αρνείται, ούτε να συκοφαντεί τις ιστορικές ρίζες του».

Τελειώνοντας θα προσθέσω ότι κάνει εντύπωση και αποτελεί απόδειξη της ιδεολογικής σύγχυσης σε πολλά στελέχη του ΚΟΔΗΣΟ, ότι ενώ σε όλο τον κόσμο, ακόμα και αντίπαλοι του επιστημονικού σοσιαλισμού, δεν έπαψαν να ασχολούνται με τους Γερμανούς μεγαλοφυείς ιδρυτές του - τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Ενγκελς.

Το συνέδριο της Γκέρας απαξίωσε να αναφέρει και μια λέξη γι' αυτούς. Απεναντίας μάλιστα υπογράμμισε ότι στο ΚΟΔΗΣΟ δε χρειάζεται ο ιδεολογικός αγώνας!


Θανάσης ΒΟΡΕΙΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ