Η μακρόχρονη αδιαφορία της πολιτείας απέναντι στο κτιριακό, αρχειακό και διοικητικό πρόβλημα της Εθνικής Βιβλιοθήκης έχει πολλές και μεγάλες βλαβερές συνέπειες. Εκτός του ανεπαρκέστατου, εδώ και δεκαετίες, κτιρίου της, του αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου της, των εξαρτημένων από την εξουσία αλλά μη ελεγχόμενων διοικήσεών της, της προβληματικής λειτουργίας της, η Εθνική Βιβλιοθήκη όχι μόνο δεν εμπλουτίστηκε, αλλά απεναντίας σιωπηλώς μετρά την... αποψίλωση των συλλογών της.

Περισσότερο από είκοσι χρόνια οι κυβερνώντες, διά των εκάστοτε υπουργών Παιδείας, αερολογούν περί της λύσης του στεγαστικού προβλήματος. Συνειδητά, αφήνουν την Εθνική Βιβλιοθήκη, να σιγοπεθαίνει και ως κτίριο και ως Αρχείο της νεοελληνικής πνευματικής δημιουργίας, ενώ εσχάτως μιλούν περί μετατροπής της σε ιστορική βιβλιοθήκη.

Τα τελευταία χρόνια η Εθνική Βιβλιοθήκη, όλο και περισσότερο περιορίζει τη λειτουργία της. Τώρα ανακοινώνει ότι «λόγω των έργων αποκατάστασης των φθορών από τους σεισμούς στο κεντρικό κτίριο και της αδυναμίας του κτιρίου να στεγάσει όλες τις συλλογές της, είναι υποχρεωμένη να περιορίσει την πρόσβαση και χρήση σημαντικού μέρους των συλλογών της». Η διεύθυνση της Εθνικής Βιβλιοθήκης εκφράζοντας τη λύπη της «για την αναστάτωση στην οποία υποβάλλονται οι χρήστες των συλλογών της, η οποία προκαλείται από λόγους ανάγκης» και αναμένοντας (σ.σ. για πόσο ακόμα;) «τη λήψη αποφάσεων, οι οποίες θα λύσουν οριστικά το έντονο πρόβλημα στέγασης», πληροφορεί το κοινό ότι οι μόνες υπηρεσίες που θα λειτουργούν είναι των διεθνών αριθμοδοτήσεων βιβλίων και περιοδικών (ISBN,ISSN, ISMN) και παράδοσης υλικού για ένταξη στις συλλογές της.