Η ωμή επέμβαση, όσο απροκάλυπτη κι αν είναι, έχει την ανάγκη προσχημάτων και δικαιολογιών. Ο φόβος που προκαλούν στην κοινή γνώμη οι έντεχνα σκορπισμένες πληροφορίες για τον «διαβολικό Σαντάμ» (σ.σ.: ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Ιράν), βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση. Δε χρειάζονται αποδείξεις. Αρκεί ο πανικός που δημιουργούν οι πληροφορίες, ακόμη κι αν αυτές είναι αβάσιμες ή ψευδείς. Και, ούτε λίγο-ούτε πολύ, οι κύριοι «μέτοχοι» του παγκόσμιου (αντι) τρομοκρατικού συνασπισμού, Μπους και Μπλερ, κατηγορούνται για διασπορά ψευδών ειδήσεων. Οχι από αξιωματούχους του Ιράκ, ή κάποιους Αραβες ηγέτες, αλλά από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (International Atomic Energy Agency-ΙΑΕΑ). Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της ΙΑΕΑ, Mark Gwozdecky, σε δήλωσή του (CNN, 7/9/2002) ξεκαθαρίζει κι αυτός πως δεν υπάρχει αναφορά της επιτροπής που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το Ιράκ έχει πυρηνικές δυνατότητες.

Παρ' όλα αυτά αμερικανικά και βρετανικά ΜΜΕ οικοδομούν το «διαβολικό πορτρέτο» του στόχου και γράφουν για την αποστολή 12.000 ανδρών των ειδικών δυνάμεων στο Κουβέιτ και από εκεί στο έδαφος του Ιράκ. Την ετοιμότητά του για άμεση μεταφορά πεζοναυτών στην περιοχή υπογραμμίζει και το Λονδίνο. Τα προσχήματα έχουν βρεθεί. Η Βαγδάτη θα βομβαρδιστεί, είτε διαθέτει είτε δε διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής. Ποιος ενδιαφέρεται γι' αυτό άλλωστε; Για τα πετρέλαια ενδιαφέρονται οι «βομβαρδιστές»...