Πριν κάνα μήνα ήταν ο κ. Μίκης Θεοδωράκης που έλεγε με αφορμή τη «17Ν» ότι «οι στόχοι τους (σ.σ.: της "17Ν") συνέπιπταν σε μεγάλο βαθμό με κείνους της ευρείας ελληνικής Αριστεράς»!!!

Σε αντίθεση με τον κ. Θεοδωράκη, που, αν έθετε σε εφαρμογή το αλάνθαστο μουσικό του κριτήριο, αν δηλαδή το κείμενο που υπέγραψε υπό τον τίτλο «Αριστερά, ένοπλη πάλη και "17Ν"» και δημοσιεύτηκε υπό τύπον «παρέμβασης» στις εξελίξεις («Ελευθεροτυπία» 5/8/2002) επιχειρούσε προηγουμένως να το... μελοποιήσει, θα αντιλαμβανόταν ότι επρόκειτο περί... φάλτσου, και θα το απέφευγε (αλλά δεν το έπραξε), ο κ. Ράμφος δεν έχει καμία ελπίδα να... αναρρώσει. Επομένως, δεδομένων των γνωστών νεοορθόδοξων απόψεών του, το μόνο που μπορούμε (ειλικρινά) να του ευχηθούμε είναι «ο Θεός να τον φωτίσει»...