Τρίτη 10 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Νισάφι πια!

Χρόνια τώρα είχε μάθει να χτυπάει ανελέητα όποτε της κάπνιζε και όποιον ήθελε. Παραφύλαγε, λόγου χάρη, το μισθωτό σε κάποια γωνιά. Και όπως αυτός γύριζε στο σπίτι του βαρύθυμος από τα χίλια δυο προβλήματά του, έβγαινε μπροστά του και τον σακάτευε, ρίχνοντας στο κεφάλι «μέτρα» ίδια με κοτρόνια. Αλλες φορές πάλι η αισχρή κυρία έστρεφε τη μανία της στους μικρομαγαζάτορες και άλλους μικροεπαγγελματίες και τους έκανε του αλατιού με φοροκυνηγητά, έκτακτες εισφορές και άλλα εξοντωτικά χτυπήματα. Τόσο της άρεσε της αλήτισσας να δέρνει τους αδύνατους ώστε δεν είχε γλιτώσει κανένας φουκαράς από τα χέρια της. Εργάτες, υπάλληλοι, αγρότες συγκαταλέγονταν στο μακρύ κατάλογο των θυμάτων της. Και δεν έλειπαν από τη λίστα των παθόντων ούτε καν οι ηλικιωμένοι απόμαχοι της δουλιάς. Κι αυτούς ακόμη τους είχε βάλει στο σημάδι και τους πετροβολούσε κάθε τόσο με περικοπές, αυξήσεις-κοροϊδία των συντάξεών τους κλπ. Με δυο λόγια η βαρβαρότητα της επιτιθέμενης δεν είχε όρια, δε γνώριζε φραγμούς. Και το χειρότερο ήταν πως όσο πέρναγε ο καιρός τόσο πλήθαιναν οι επιθέσεις της κατά του λαού και τόσο γίνονταν αυτές οι επιθέσεις πιο σκληρές και πιο ανήθικες.

Καιρό τώρα η απεχθής κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» είχε μάθει να χτυπάει αλύπητα τον κοσμάκη και μόνον αυτόν. Τους άλλους, τους αφέντες, τους εύρωστους οικονομικά, ούτε που σκεφτόταν να τους αγγίξει. Αντίθετα, στα όπα όπα τους είχε και τους πρόσφερε τα πάντα για να αυξάνουν τον μπεζαχτά τους. Γι' αυτούς θέσπιζε προκλητικές φοροαπαλλαγές, σ' αυτούς έδινε επιδοτήσεις, μίζες και θαλασσοδάνεια και χάριν αυτών ψήφιζε νόμους που καθιστούσαν τους εργαζόμενους δούλους κυριολεκτικά των βιομηχάνων, των εφοπλιστών κλπ. «Τι αλιτήρια πολιτική είναι αυτή;» αναρωτιόνταν όσοι υπέφεραν, και η κυβέρνηση, που έριχνε τις κατραπακιές στους πληβείους, όλο υποσχόταν ότι θα πάψει να χτυπάει, μόλις συγκλίνουμε με τις οικονομίες των άλλων κρατών της ΕΟΚ, μόλις μπούμε στην ευρωζώνη κλπ. Τέτοιες απατηλές ελπίδες μοίραζε, αλλά στην πράξη όλο και αγρίευε τις επιθέσεις της, με αποκορύφωμα την «αναμόρφωση» του Ασφαλιστικού, την καταλήστευση δηλαδή ως και των συντάξεων των εργαζομένων.

Είδαν λοιπόν τα θύματά της, οι εργάτες, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, ότι με τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχονταν θα έβγαιναν σύντομα νοκ άουτ και αποφάσισαν έστω και καθυστερημένα να αντιδράσουν. Αποφάσισαν δηλαδή να σταματήσουν την παθητική στάση τους, το «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» και να κινηθούν. Να σηκώσουν κι αυτοί χέρι, να το σηκώσουν σφιγμένο σε γροθιά και να αμυνθούν σε πρώτη φάση στα «κοτρόνια» που τρώνε. Καθυστερημένη βέβαια η αντίδραση, όπως είπαμε, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ. Ευχής έργο μάλιστα θα είναι αν οι χτυπημένοι άγρια από τις τράκες, τις αφαιμάξεις και την ακρίβεια έχουν αντιληφθεί ότι: Η αντίδραση και ο αγώνας τους δεν πρέπει να στρέφονται μόνο κατά της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και εκείνων που ενδεχομένως θα την αντικαταστήσουν. Γιατί και αυτοί το ίδιο χούι έχουνε. Και οι εργαζόμενοι δε θα πρέπει να ξεφύγουν από το λύκο για να πέσουν στην αρκούδα. Δε θα πρέπει να επιλέξουν ξανά εκείνον από τους ομογάλακτους του δικομματισμού που έχει, κατά τη γνώμη τους, το... ελαφρύτερο χέρι. Ο αγώνας που έχουν αρχίσει τα θύματα πρέπει να έχει στόχο όλους όσοι απλώνουν χέρι στον κοσμάκη και όλους όσοι στηρίζουν έστω και έμμεσα αυτές τις βάρβαρες αντιλαϊκές επιθέσεις. Και η αρχή αυτού του πολύπλευρου αγώνα ας γίνει με την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων τώρα στις δημοτικές εκλογές.


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Στο Πανεπιστήμιο θα σιτίζονται οι φοιτητές(2015-09-25 00:00:00.0)
Για μια θητεία με αξιοπρέπεια(2008-11-21 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ(2003-10-24 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ(2003-07-23 00:00:00.0)
Παθός, μαθός(2000-04-08 00:00:00.0)
Ευτράπελο και ιλαροτραγικό(1997-08-12 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ