Με λίγη προσοχή ο δημόσιος λόγος των ημερών λέει πολύ περισσότερα απ' όσα ίσως επιθυμούν οι φωνές της... λογικής, της ανάλυσης, της απροκάλυπτης σκοπιμότητας. Ετσι ο Ανδρέας (Ανδριανόπουλος) έγινε πλέον ο μόνιμος νεκροθάφτης της Αριστεράς και πρωτίστως του ΚΚΕ στα «ΝΕΑ». Στην «Ελευθεροτυπία» ο Γ. Καρελιάς επιμένει πως η 17Ν των Ξηρών, της Αλήθειας και των Σωτήρων της Σωτηροπούλου απαρτίζεται από πρώην Κνίτες καίτοι οι πρωταγωνιστές του έργου «Ο Χρυσοχοΐδης εξολοθρευτής» επιμένουν να δηλώνουν απολίτικοι ή ακομμάτιστοι.

Τώρα που μπήκαν στο παιχνίδι των εντυπώσεων για να πουληθούν σάπιες πολιτικές ως φρέσκο, κόκκινο μάλιστα, ανθρώπινο κρέας, οι κιλότες, τα βρακιά και τα φυσικά εκχυλίσματα αστικοκοσμικών αναθυμιάσεων, ο κ. Βέλτσος τα βάζει με τον κ. Σωμερίτη που ζητάει πιστοποιητικά πατριωτικής ρουφιανοσύνης απ' όσους ήξεραν και δε μίλαγαν στις «οργανωμένες, έντιμες, φιλελληνικές μυστικές υπηρεσίες!..

Ο πρώτος στόχος της «κάθαρσης» επετεύχθη. Κυριαρχούν στα ΜΜΕ τα τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα, με υπόκρουση τα εμβατήρια της ΕΥΠ άλλων εποχών. Ως το... Μεταξά η απόσταση πρέπει να είναι μικρή και η τρεχάλα αποτελεσματική, αφού κατά τη Νέα Τάξη Πραγμάτων όπου ακούς τρομοκράτη στην Ελλάδα πρέπει να βλέπεις έναν κομμουνιστή που ξέφυγε από τα έργα τέχνης και τους μαθηματικούς υπολογισμούς ενός Αλέκου του Μέγα.

Το καθόλου παράξενο αλλά σιβυλλικά αποσιωπούμενο σύντροφοι, είναι πως η σφαγή των πολιτικών ζώων και των πολιτών, γίνεται πίσω, πάνω, γύρω, μέσα από την ιερή Πάτμο. Εχει άρωμα Αποκάλυψης. Οχι του Ιωάννου. Του Μίλερ που διαπράττει το λάθος να χρησιμοποιεί πληθυντικό κι όχι το γνήσιο ενικό του αφεντικού. Αυτό τον φώναξε να του εξηγήσει ο Γιώργος Παπανδρέου. Οταν πίνανε ουζάκια στο σπίτι του αδερφού του στην Πάτμο, φαίνεται πως δεν τον έπεισε να λέει ξεκάθαρα ότι «εγώ ο Ράμπο έπιασα τον Σάββα και θα πιάσω και τον Μήτσο και θέλω ανδριάντα στους λειψούς τουλάχιστον εγκεφάλους φυτεμένο γερά».

«Η απομάκρυνση του Πατριαρχείου (από την Κωνσταντινούπολη) θα παρουσίαζε σοβαρότερο πρόβλημα, δεν πρέπει όμως να αποκλειστεί, εφόσον θα μείωνε το συναίσθημα ήττας των Τούρκων από την απώλεια της θέσης τους στην Κύπρο και θα οδηγούσε σε λύση χωρίς άλλο αίμα.

Ενας σημαντικός πολιτικός, μη μέλος της κυβέρνησης, μου υπέδειξε το ενδεχόμενο μετατροπής της νήσου Πάτμου σε έδρα του Πατριαρχείου με την παραχώρηση σ' αυτό της νήσου από την Ελλάδα και την οικονομική ενίσχυσή του διεθνώς.

Λίγοι Ελληνες μιλάνε ιδιωτικά για τέτοιους όρους, που είναι όμως έντονα μη δημοφιλείς στους περισσότερους, καθώς κάθε διευθέτηση που θα περιλάμβανε την απομάκρυνση του Πατριαρχείου πρέπει να προωθηθεί προσεκτικά και αθόρυβα και προτάσεις γι' αυτό επ' ουδενί πρέπει να προέλθουν από εμάς».

Μπίγκο!!!