Σάββατο 3 Αυγούστου 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 23
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Παντοτινός σύντροφος τα τραγούδια του

Τριάντα χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Παπαϊωάννου

«Φαληριώτισσα», «Ανδρέας Ζέπος», «Πριν το χάραμα», «Ανοιξε γιατί δεν αντέχω», «Κάνε κουράγιο», «Βαδίζω και παραμιλώ», «Χθες το βράδυ σε μια βάρκα», «Σβήσε το φως» είναι μερικά από τα πάμπολλα τραγούδια - μελωδική παρακαταθήκη του Γιάννη Παπαϊωάννου. Του λαϊκού δημιουργού, που μίλησε με το δικό του, πηγαίο τρόπο για τη ζωή του εργάτη, για το μεροκάματο, για την αγάπη, για τα βάσανα, για τη ζωή του φτωχού κοσμάκη. «Τα τραγούδια μου είναι τα παθήματά μου, οι αγώνες μου, το μεροκάματο για τη φασολάδα, τα όνειρά μου, οι καντάδες μου, η ζωή μου ολόκληρη και η ζωή του φτωχού κοσμάκη...», έλεγε ο συνθέτης με την τεράστια προσφορά στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, από το θάνατο του οποίου σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια. Ξεχωριστή μορφή του λαϊκού τραγουδιού, με εντελώς προσωπικό ύφος, και άνθρωπος με μεγάλη καρδιά και σπάνιο ήθος, ο Γιάννης Παπαϊωάννου από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική. Στην αρχή με το μαντολίνο, λίγο αργότερα με την κιθάρα και στη συνέχεια με τον παντοτινό σύντροφο της ζωής του, το μπουζούκι. Το πρώτο του τραγούδι η «Φαληριώτισσα» σήμανε την απαρχή της μεγάλης του πορείας. Μιας πορείας, που σφραγίστηκε και με τις δημιουργικές «συναντήσεις» του με άλλους μεγάλους δημιουργούς και ερμηνευτές: τον Βαμβακάρη, Μπάτη, Κερομύτη, Χατζηχρήστο, Μητσάκη, Περιστέρη, Ρούκουνα, Μοσχονά, Παγιουμτζή, Τσιτσάνη, Μπέλλου, Νίνου, Χιώτη, Χρυσάφη κ.ά. Ανθρωπος με αξίες και μεγάλη αγάπη στην τέχνη του ο Γ. Παπαϊωάννου υπερασπίστηκε το μπουζούκι ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες του. Στην περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά κι ενώ το μπουζούκι διώκεται και η λογοκρισία βασιλεύει, ο συνθέτης δε διστάζει να πάει στον Μεταξά, για να του ζητήσει να πάρει πίσω την απαγόρευση.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ