Καθώς στην Ελλάδα η τρομοκρατία ουδέποτε ανέπνευσε τη λαϊκή αποδοχή, ζει και διαιωνίζεται ως «φαινόμενο» με τεχνητά μέσα. Υπό την έννοια αυτή, δεν πρέπει να προκαλεί την παραμικρή έκπληξη η αγωνιώδης προσπάθεια να εμφανιστούν «ακόμη ζωντανοί», κάποιοι που παρουσιάζονται, με την προκήρυξη που στάλθηκε στην «Ελευθεροτυπία», ως μέλη της «17 Ν».

πρόκειται - αυτή η τελευταία και αμφισβητούμενης, λες και αυτό είναι το θέμα, γνησιότητας προκήρυξη της «17 Ν» - για μια ακόμη, πράγματι ισχυρή, δόση τεχνητής αναπνοής για την τρομοκρατία. Αλλωστε, με τεχνητές αναπνοές, ζούσε όλα αυτά τα χρόνια η οργάνωση, προκειμένου να εξυπηρετήσει, όχι ασφαλώς την επανάσταση, αλλά τις εντολές που έπαιρνε. Αυτοί που έδιναν τις εντολές, φρόντιζαν και φροντίζουν να υπάρχει στη ζωή η «17 Ν», να διαιωνίζεται το φαινόμενο. Και με δεδομένο ότι η εγκληματική της δράση έκανε τη μεγαλύτερη ζημιά στο λαϊκό κίνημα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ποιοι μηχανισμοί και υπηρεσίες κινούν τα νήματα και τα τεχνητά μέσα για να υπάρχει στη ζωή η κάθε «17 Ν».

Η τρομοκρατία έχει αναγορευτεί σήμερα, ιδιαίτερα μετά τα χτυπήματα κατά των ΗΠΑ την 11η Σεπτέμβρη του 2001, στον ένα και μόνο εχθρό των δυτικών δημοκρατιών. Κατά μια ...ατυχή «σύμπτωση», θεσμοί της αστικής δημοκρατίας, όπως οι ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα, είναι τα πρώτα θύματα του πολέμου που κηρύχτηκε κατά ενός ακαθόριστου και δύσκολα προσδιορίσιμου εχθρού. Παράπλευρες απώλειες; Προφανώς όχι, καθώς στον πόλεμο αυτό, κύριος στόχος είναι η περιστολή των ατομικών ελευθεριών και της κοινωνικής δράσης, η καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων και αγώνων και η εδραίωση του αστυνομικού κράτους.

Η ύπαρξη της «17 Ν» δικαιολόγησε, τόσα χρόνια, την εγκατάσταση των αμερικανικών, βρετανικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών στη χώρα. Δικαιολόγησε τη δημιουργία του «τρομονόμου», υπέθαλψε το κλίμα καταστολής, υπονόμευσε λαϊκούς αγώνες, αποπροσανατόλισε την κοινή γνώμη. Είναι προφανές, λοιπόν, ποιοι είχαν και έχουν κάθε συμφέρον να παραμείνουν «ζωντανοί» οι τρομοκράτες: Αυτοί που τρέφονται από την ύπαρξη της τρομοκρατίας, αυτοί που αποτελούν, μαζί με τους τρομοκράτες, την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Ετσι λοιπόν, μετά από ένα μήνα προσαγωγών, συλλήψεων και σεναρίων, η κοινή γνώμη κάθε άλλο παρά έχει πειστεί από το βομβαρδισμό «ενημέρωσης» που προσφέρουν η κυβέρνηση, η Ασφάλεια και οι δικαστικές αρχές, είτε επισήμως, είτε αξιοποιώντας πρόθυμα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια.

Η ιστορία της πλήρους εξάρθρωσης της «17 Ν», είναι προφανές ότι «μπάζει» σε τέτοιο βαθμό, που υποχρεώνει πια τις αρχές να διαρρέουν πληροφορίες - ομολογίες των διασυνδέσεων της οργάνωσης με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Ηδη, οι πρώτες πληροφορίες για πιθανές σχέσεις του καταζητούμενου Κουφοντίνα με την ΚΥΠ έχουν αρχίσει και διοχετεύονται, όπως και οι άλλες πληροφορίες, προς τον Τύπο. Οι σχέσεις της τρομοκρατίας με τις μυστικές υπηρεσίες δεν είναι, τελικά, δυνατό να αποσιωπηθούν.