Από τη μια «φούσκες» και ατάκες, τικ - τοκ και μαρκετίστικα κόλπα, επικοινωνιακά επιτελεία και ΜΜΕ με κολλημένη κασέτα, «αχός κι ομίχλη».

Από την άλλη μια συζήτηση ουσιαστική και πλατιά, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων, μια πείρα ζωντανή και επίκαιρη.

Από τη μια «καμαρίλα» και αμοραλισμός, μετάνοιες στο σύστημα, γλείψιμο σε Ευρωατλαντικούς και Ισραηλινούς φονιάδες, παζάρια και «deals» πίσω από κλειστές πόρτες. Ενας κόσμος σάπιος, όπως το σάπιο σύστημά τους.

Από την άλλη, ένας κόσμος «στο φως», συλλογικότητα και αλληλεγγύη, κόσμος που παλεύει και αγωνίζεται, που οργανώνει την πάλη του για μια ζωή «στο ύψος των ονείρων και των αναγκών».

Από τη μια τα «ναυάγια» των ίδιων αυταπατών, οι κάλπικες «Ιθάκες» του «ανθρώπινου καπιταλισμού», «rebranding» «σωτήρων» για τον εγκλωβισμό του λαού στον «πηγαιμό» του συστήματος για νέες κρίσεις και πολέμους.

Από την άλλη ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής, με τον λαό πρωταγωνιστή, για την πραγματική «Ιθάκη» των αναγκών του, τον σοσιαλισμό, με την εξουσία και την οικονομία στα δικά του χέρια, ο δρόμος που φωτίζουν οι Θέσεις του 22ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.

Ενα κοντράστ των ημερών...