Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο. Από τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» με τις Θέσεις, τις ΟΒ για την προετοιμασία της συζήτησης και την προσπάθεια με το διάβασμα μέχρι τώρα, φαίνεται ότι θα έχουμε και στην ΚΝΕ μια πλούσια συζήτηση, που μπορεί να συμβάλει στο βασικό, αυτό που αποτυπώνεται και στο σύνθημα του Συνεδρίου του Κόμματος, δηλαδή «ΚΚΕ δυνατό, σταθερό, έτοιμο στο κάλεσμα της ιστορίας για τον Σοσιαλισμό». Δηλαδή, όπως μπαίνει και ως βασικό στις Θέσεις, πώς το Κόμμα, όλη του η λειτουργία, η κατάσταση των δυνάμεών του, θα εναρμονιστεί πλήρως και με πιο γρήγορους ρυθμούς με το επαναστατικό του Πρόγραμμα και Καταστατικό, να είναι πραγματικά «κόμμα παντός καιρού», «κόμμα έτοιμο για όλα».

Αυτό που νομίζω πρέπει να μας απασχολήσει, είναι πώς εμείς προετοιμάζουμε, διαπαιδαγωγούμε τα επόμενα μέλη του Κόμματος με αυτές τις πλευρές που αναφέρουν οι Θέσεις. Πώς δηλαδή τα σημερινά μέλη της ΚΝΕ θα διαπαιδαγωγούνται, θα αφομοιώνουν καθημερινά το Πρόγραμμα του Κόμματος, θα οργανώνουν τη δράση τους με βάση αυτό, χωρίς να λυπούνται θυσίες, χωρίς όρια στην προσφορά τους. Να κατανοήσουμε πώς με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουμε τη συνέχεια στον πρωτοπόρο, επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος, αφού η ΚΝΕ αποτελούσε και θα αποτελεί πάντα τον βασικό αιμοδότη του.

Η Κεντρική Επιτροπή εντοπίζει ότι έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις στη δουλειά αφομοίωσης των νέων μελών της ΚΝΕ, πράγμα που περιλαμβάνει και την κατανόηση των κριτηρίων στρατολογίας, αλλά και το πρόβλημα που υπάρχει στην αναλογία στρατολογιών και διαγραφών, προβλήματα εξαρτήσεων, απογοήτευσης λόγω αρνητικού συσχετισμού κ.τ.λ.

Διαβάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ, αναλογίστηκα τι σημαίνει σε αυτές τι συνθήκες να είναι ένας νέος μέλος της ΚΝΕ, όχι ψάχνοντας τα «ιδανικά» μέλη και τις «ιδανικές» ΟΒ, όπως σωστά μπαίνει με κριτική και στις Θέσεις -αφού τέτοιες δεν υπάρχουν-, αλλά πώς θα δυναμώσουμε την απαίτηση από εμάς, ώστε καθοδηγητικά να βοηθάμε τα μέλη να αναδεικνύονται σε ηγέτες στον χώρο τους, στο περιβάλλον τους, να αφήνουν το αποτύπωμά τους παντού, να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε δυσκολία, να συγκρούονται με τις αστικές αντιλήψεις, τον τρόπο ζωής που πλασάρει το σύστημα σήμερα στη νεολαία.

Πρέπει να σκεφτούμε ότι όταν ένας νέος παίρνει την απόφαση να οργανωθεί στην ΚΝΕ (έχοντας φυσικά διαβάσει το Καταστατικό της και έχοντας συμφωνήσει) έχει πάρει μια μεγάλη απόφαση, έχει αποφασίσει να οργανωθεί στην επαναστατική οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ, έχει αποφασίσει να παλέψει για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού. Φυσικά, υπάρχει ανομοιομορφία σε τι βαθμό ο κάθε νέος έχει κατανοήσει αυτές τις πλευρές και προφανώς χρειάζεται στήριξη και βοήθεια να αφομοιώσει καλύτερα το Πρόγραμμα του Κόμματος.

Πολλές φορές όμως, ο τρόπος που καθοδηγούμε αυτόν τον άνθρωπο σήμερα, οι απαιτήσεις που έχουμε απ' αυτόν, είναι «κατώτερες» της απόφασης που πήρε, ουσιαστικά πολλές φορές αντιμετωπίζεται άθελά μας ως «οπαδός» της Οργάνωσης που θα του πούμε «όσα μπορεί να καταλάβει» και «θα κάνει όσα μπορεί» και όχι ως πρωτοπόρος επαναστάτης, που μπορεί και πρέπει κάθε μέρα να ξεπερνάει τον ίδιο του τον εαυτό, βάζοντας έτσι άθελά μας εμείς οι ίδιοι εμπόδιο στην εξέλιξή του.

Εννοείται, μια βασική πλευρά είναι η ουσιαστική συζήτηση με το Καταστατικό της ΚΝΕ πριν την ένταξή του στην Οργάνωση. Οπως αναφέρουν και οι Θέσεις της ΚΕ, δεν μπορεί αυτή η διαδικασία να είναι τυπική και δεν μπορεί η συζήτηση να είναι ένας τυπικός έλεγχος εάν τα διάβασε και αν συμφωνεί, αλλά να μπορεί να εκφράσει τη συμφωνία του στη συζήτηση και στο βιογραφικό του.

Φυσικά είναι κι άλλες πλευρές, όπως η ΟΒ να «αγκαλιάζει» αυτόν τον άνθρωπο πριν την ένταξή του, να γνωρίσει τα τραγούδια μας, την ηρωική Ιστορία του Κόμματός μας, πλευρές που μπορούν να δώσουν ώθηση στην απόφασή του να οργανωθεί στην ΚΝΕ, αλλά και να βοηθήσουν στην αφομοίωσή του. Νομίζω πως είναι στοιχεία που πρέπει να έχουμε συνεχώς στη σκέψη μας.

Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό καθήκον μπροστά στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος, ειδικά για την ΚΝΕ, είναι η οικοδόμηση. Που φυσικά έχει να κάνει με όλα τα προηγούμενα. Βλέποντας όλα αυτά τα ζητήματα λοιπόν δεμένα, χρειάζεται να δυναμώσει η ΚΝΕ με περισσότερες ΟΒ σε κάθε χώρο δουλειάς, σχολείο, σχολή και γειτονιά, έχοντας στο μυαλό μας ότι όσο μεγαλώνει η ΚΝΕ με νέα μέλη και δυναμώνοντας τα στοιχεία της λειτουργίας, της αφομοίωσης, της διαπαιδαγωγητικής δουλειάς, θα μεγαλώνει τελικά το φυτώριο των νέων κομμουνιστών, με αποτέλεσμα να δυναμώνει συνεχώς το Κόμμα.

Πολύ συχνά, όπως αναφέρεται και στο κείμενο, βλέπουμε όλα αυτά τα καθήκοντα αποσπασμένα μεταξύ τους και αποκομμένα από τον κύριο σκοπό, με αποτέλεσμα να μετράμε τη λειτουργία της ΟΒ ως «συνεδρίασε» - «δεν συνεδρίασε», χωρίς να βλέπουμε πώς βελτιώνουμε καθημερινά τη λειτουργία της. Αντίστοιχα, ελέγχουμε τη διακίνηση του «Οδηγητή» και του «Ριζοσπάστη» σε «πήρε» - «δεν πήρε» και όχι ως βασικό εργαλείο της ιδεολογικοπολιτικής μας παρέμβασης και τη στρατολογία σε απλούς αριθμούς και όχι σε νέους που πήραν την απόφαση να γίνουν επαναστάτες.

Νομίζω ότι οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής μπορούν να δώσουν ώθηση στο σύνολο των δυνάμεών μας, ώστε να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα των καιρών για πανίσχυρη ΚΝΕ, με κάθε ΟΒ δίπλα στο Κόμμα μας, έτοιμοι στο κάλεσμα της Ιστορίας για τον Σοσιαλισμό.