Το πώς τα βρίσκουν μεταξύ τους κυβέρνηση και ΣΕΒ για τη στροφή στην πολεμική οικονομία δεν λέγεται! Μιλώντας στο συμβούλιο του ΣΕΒ ο πρόεδρός του, Σ. Θεοδωρόπουλος, επιβεβαίωσε ότι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν κρατιούνται να πέσουν με τα μούτρα στην πολεμική προπαρασκευή, ζητώντας από την κυβέρνηση να τους εξασφαλίσει ακόμα καλύτερες προϋποθέσεις κερδοφορίας. Παίρνοντας την πάσα, ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας διαφήμισε την «Ατζέντα 2030» ως το «βουλοκέρι» που σφραγίζει τις επιδιώξεις της εγχώριας βιομηχανίας (και όχι μόνο) για μεγαλύτερη συμμετοχή στα εξοπλιστικά προγράμματα. Μιλώντας για την «οικοδόμηση ενός ισχυρού, αυτάρκους αμυντικού οικοσυστήματος» (που καμία σχέση δεν έχει με την άμυνα της χώρας, αλλά με τα ευρωατλαντικά συμφέροντα στην περιοχή), συμφώνησαν για την πιο βαθιά εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή της αστικής τάξης στη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής «λείας». Οσο κι αν τα βρίσκουν μεταξύ τους, όσο κι αν βαφτίζουν «εθνικό συμφέρον» τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» ανταγωνισμών, οι πάσες που ανταλλάσσουν πίσω από την πλάτη του λαού ...δεν τα βρίσκουν πουθενά με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του. Αντίθετα, τον εκθέτουν σε νέους κινδύνους και ακόμα μεγαλύτερες θυσίες.