Κρίσιμο είναι η κάθε ΚΟΒ να διαμορφώνει το δικό της σχέδιο μαζικής και ιδεολογικοπολιτικής δράσης.

Μελετώντας τις Θέσεις, βλέπεις τον ζωντανό τρόπο με τον οποίο περιγράφει την καθημερινή πραγματικότητα των ΚΟΒ. Δείχνει ταυτόχρονα τον δρόμο και τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε οι ΚΟΒ να δρουν ως πραγματική πρωτοπορία, να ανεβαίνει η ποιότητα της καθοδηγητικής δουλειάς και αυτό να αποτυπώνεται στην οικοδόμηση.

Το ζήτημα της οικοδόμησης και ανάπτυξης των κομματικών δυνάμεων είναι πολυπαραγοντικό. Παρόλο που το κίνημα είναι σε υποχώρηση, υπάρχουν σήμερα μεγάλες δυνατότητες, καθώς το ρεύμα αμφισβήτησης και οι διεργασίες που γίνονται, οι συζητήσεις, μπορούν να αποκτήσουν χαρακτηριστικά συσπείρωσης με το Κόμμα, από πρωτοπόρους εργάτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δυνατότητας είναι οι Θέσεις και η δουλειά που κάναμε, η ευκολία που διακινούσαμε το φύλλο σε εργαζόμενους.

Χρειάζεται ωστόσο να φωτίσουμε με επάρκεια το κεντρικό ζήτημα, ότι οι καλύτερες προϋποθέσεις οικοδόμησης γερών ΚΟΒ δημιουργούνται εκεί όπου το καθοδηγητικό όργανο και η ΚΟΒ καταφέρνουν τη συγκρότηση και επιμένουν στην υλοποίηση ενός σχεδίου πολιτικής δράσης με επίκεντρο την επεξεργασμένη στρατηγική μας με προτεραιότητες και ιεράρχηση πού πρέπει να οικοδομήσουμε. Να μην αφήνουμε το ένα καθήκον για κάποιο άλλο και αντίστροφα.

Κάθε ΚΟΒ να διαμορφώνει ένα μηνιαίο σχέδιο δράσης και παρέμβασης στους χώρους ευθύνης της. Να κατακτήσει την ικανότητα να δένει σωστά και με επάρκεια, μέσα στο σύνολο των εξελίξεων, ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι η απάντηση, και ότι η πάλη γι' αυτό μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ έχει αξία.

Θα μεταφέρω πείρα από την επιχειρησιακή ΚΟΒ μεγάλης εταιρείας του κλάδου του Χρηματοπιστωτικού, όπου είμαι μέλος. Η δημιουργία της επιχειρησιακής ΚΟΒ βοήθησε σημαντικά τη δουλειά μας, το άνοιγμά μας, την καλύτερη ιεράρχηση. Αυξήθηκαν ο κύκλος επιρροής μας και η διακίνηση του «Ριζοσπάστη», καλυτέρευσαν οι όροι με τους οποίους συζητάμε με τον κόσμο.

Η ΚΟΒ έχει πλέον διαμορφώσει έναν κομματικό περίγυρο ο οποίος έχει αυξηθεί σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, λόγω της σταθερής μας παρέμβασης μέσα και έξω από τον χώρο, με δουλειά με χαρτί και μολύβι, ιεράρχηση, αξιοποίηση μορφών ανοίγματος της πολιτικής μας (εξορμήσεις, διακίνηση «Ριζοσπάστη», περιοδείες, ραντεβού). Εχουμε να μετρήσουμε ακόμα πολλά βήματα, καθώς πέρα από τον στενό περίγυρο έχουμε και έναν ευρύτερο περίγυρο που είτε είναι μέλη του Σωματείου είτε έχουν λάβει μέρος στους αγώνες στον χώρο δουλειάς (απεργίες, συνελεύσεις κ.λπ.). Με αυτόν τον ευρύτερο περίγυρο έχουμε χαλαρούς δεσμούς, ωστόσο ακόμα και γι' αυτόν τον κόσμο οι κομμουνιστές είναι το αποκούμπι τους, είναι αυτοί που έχουν δίπλα τους σε κάθε πρόβλημα, είτε αυτό αφορά τη δουλειά είτε όχι, γιατί γι' αυτούς:

- Παίζει ρόλο που ασχολούμαστε με το να υπάρχουν ομαλά προγράμματα εργασίας στα τμήματα, που αναδεικνύουμε συνεχώς την ανάγκη προσλήψεων για να μην υπάρχουν π.χ. αναμονές στο τηλεφωνικό κέντρο, να αντιστοιχούν λιγότερα Σαββατοκύριακα ανά εργαζόμενο, να βγαίνουν οι βάρδιες πιο ξεκούραστα.

- Παίζει ρόλο που ασχολούμαστε Χριστούγεννα - Πάσχα - καλοκαίρι με το θέμα των αδειών.

- Παίζει ρόλο που ασχολούμαστε με τον εξοπλισμό του εργαζόμενου (καρέκλα, γραφείο, ακουστικό), ακόμα και με τον κλιματισμό στον χώρο, εάν συνολικά δουλεύουμε σε ανθρώπινες συνθήκες χωρίς να κινδυνεύει η σωματική ή η ψυχική μας ακεραιότητα.

- Παίζει ρόλο που ασχολούμαστε με καταγγελίες - παράπονα για προϊστάμενους που είτε πιέζουν είτε απειλούν, και γινόμαστε έτσι το «μαξιλαράκι ασφαλείας» για τους εργαζόμενους.

- Παίζει ρόλο που μας βλέπουν στο κτίριο με τις ανακοινώσεις στο χέρι, με τον «Ριζοσπάστη», σε μαζικές και ατομικές πολλές φορές εξορμήσεις, όχι μόνο στην είσοδο της εταιρείας αλλά και γραφείο - γραφείο. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της 8ης Μάρτη, που την ίδια μέρα που η εργοδοσία ανακοίνωνε προγράμματα Yoga, εμείς πήγαμε γραφείο - γραφείο και μοιράσαμε γαρύφαλλα μαζί με την ανακοίνωση της ΟΓΕ.

Τα παραπάνω οδήγησαν σε καλύτερο σχέδιο σε ό,τι αφορά και τη συνδικαλιστική μας παρέμβαση, με δουλειά από τα κάτω και Γενικές Συνελεύσεις εργαζομένων, πιο εύστοχες ανακοινώσεις και σωστά αιτήματα που προέκυπταν από την ίδια την συζήτηση με τους εργαζόμενους και τους συσπείρωναν, δυνατότητα να βάλουμε σε αγωνιστική κίνηση μεγάλο αριθμό εργαζομένων ανά περιόδους (π.χ. απεργιακές κινητοποιήσεις για τη ΣΣΕ ή για το κλείσιμο των τμημάτων παραγωγής και του τηλεφωνικού).

Οι εργαζόμενοι του χώρου, παρόλο που είχαν ελάχιστη ή και καθόλου επαφή με το Κόμμα τα προηγούμενα χρόνια και άρα η συνείδησή τους είναι ευάλωτη, πιο ρευστή, εμπιστεύονται αυτό που τους λέμε, έχουν ανοιχτά τα αυτιά του προς εμάς και προς το Κόμμα και αυτό είναι αποτέλεσμα της σταθερής παρέμβασης. Προφανώς δεν έχουμε συζητήσει στον βαθμό που θέλουμε, ούτε έχουν αφομοιώσει τις επεξεργασίες του Κόμματος, ωστόσο είναι η μαγιά πάνω στην οποία πρέπει να κεντράρουμε και να ιεραρχήσουμε, να πέσουμε από πάνω τους με χρέωση κάθε συντρόφου.

Πρέπει να αφήσουμε πίσω λογικές «σ' αυτόν δεν λέω, δεν έρχεται σε συσκέψεις, δουλεύει πολλές ώρες», «κάνει 2 δουλειές», «είναι μαμά, δεν έχει χρόνο», «δεν διαβάζει τίποτα, σιγά μη διαβάσει "Ριζοσπάστη"». Οι επιφυλάξεις δεν είναι εντελώς άστοχες, αλλά εδώ μπαίνει το ερώτημα πώς αντιλαμβάνονται οι ΚΟΒ τους υποψήφιους στρατολογίας. Η εύκολη λύση είναι να ασχολούμαστε με τους «κλασικούς οπαδούς», με συνέπεια να αφήνουμε για το μακρινό μέλλον εργατόκοσμο, νέο κόσμο που είναι δίπλα μας.

Το πιο δύσκολο άλλωστε ζήτημα στην οικοδόμηση είναι κυρίως η επεξεργασία του περιεχομένου της καθημερινής δράσης της ΚΟΒ, η καλύτερη καθοδήγηση των μελών της, να μπορέσουν να δουν όλα τα μέλη της ΚΟΒ τις δυνατότητες ανάπτυξης, να πάρουν όλα τα μέλη ευθύνες. Η ΚΟΒ να διαμορφώνει μηνιαίο σχέδιο με περιεχόμενο και μορφή που να προσελκύει κόσμο, να περιλαμβάνει τόσο το μαζικό άνοιγμα (π.χ. περιοδεία στον χώρο δουλειάς) όσο και τη μορφή της σύσκεψης με ζητήματα που απασχολούν τους εργαζομένους, συζητιούνται στα διαλείμματα, είναι επίκαιρα. Ενώ έχουμε έναν κόσμο που είναι στο πλάι μας και δίνει μάχες μαζί μας, δεν επιμείναμε σε αυτήν τη μορφή παρέμβασης. Χρειάζεται να ανοίξουμε τα σπίτια μας στον εργατόκοσμο, να μπούμε στα δικά του.

Εκεί βλέπεις σε τι συνθήκες ζει ο άλλος, γνωρίζεις την οικογένειά του, αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη και παράλληλα γίνεται ιεράρχηση του κόσμου με χρέωση δουλειάς. Εχουμε δει κόσμο να χρεώνεται δουλειά και να το χαίρεται, και εμείς να μην το πιστεύουμε. Αυτό σημαίνει ο κομμουνιστής να δρα για να εντάξει στον αγώνα περισσότερους εργαζόμενους.

Να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο κόσμος αυτός είναι άπειρος, με τα καλά του και τα στραβά του, όμως αυτός ο κόσμος είναι μπροστάρης. Πρέπει να συζητάμε μαζί του, να τον ακούμε, να τον εξοπλίζουμε με επιχειρηματολογία, να τον φροντίζουμε ιδεολογικοπολιτικά, με χρέωση κάθε συντρόφου. Με αυτόν τον τρόπο οι υποψήφιοι είναι ενταγμένοι στο σχέδιο της ΚΟΒ, με συγκεκριμένα καθήκοντα, βοηθιούνται ιδεολογικοπολιτικά.

Μια τέτοια δουλειά χρειάζεται. Να παρακολουθείται και να συζητιέται σε κάθε συνεδρίαση της ΚΟΒ, να γίνεται ολοκληρωμένη συζήτηση, με θετική και αρνητική πείρα για το πώς προχωράει το σχέδιο στη ζωή.