Συνέχεια στη συζήτηση για τα σενάρια δημιουργίας κόμματος από την Μαρία Καρυστιανού έδωσε ο Νίκος Καραχάλιος, πρώην σύμβουλος στρατηγικής της ΝΔ επί Κ. Καραμανλή και Αντ. Σαμαρά, μιλώντας σε συνέντευξη στον ρ/σ «Alpha 9,89», στο φόντο των παρασκηνιακών πολιτικών διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη στο πλαίσιο της συνολικότερης αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος.

Ο ίδιος ανέφερε στη συνέντευξή του πως «στις 24 Ιουλίου, ανήμερα της γιορτής της Δημοκρατίας, είχαμε προγραμματίσει εμφάνιση στα Χανιά, την πατρίδα του πρωθυπουργού, μαζί με την κυρία Καρυστιανού. Είχαμε 4.000 καθήμενους, άρα υπήρχε σχεδιασμός και συμβολισμοί», υποστήριξε, σημειώνοντας πως «όλα βασίστηκαν σε μια προαναγγελία της κυρίας Καρυστιανού στο Facebook». Επίσης, πρόσθεσε πως ο ίδιος «είχε καλέσει όλα τα εθνικά δίκτυα, υπήρχε συμφωνία για το τι θα ειπωθεί και σε ποια σειρά». Οπως είπε, όταν η ανακοίνωση τελικά δεν έγινε, «τη διάψευση την έμαθα από συνεργάτη» τηλεοπτικού καναλιού. Ο Ν. Καραχάλιος απέδωσε τη μη υλοποίηση του σχεδίου σε «ενδοοικογενειακή διαφορά», προσθέτοντας ότι «δεν επιθυμεί να εκθέσει την κ. Καρυστιανού». Ωστόσο, πρόσθεσε πως παρά το ότι η αρχική προγραμματισμένη ανακοίνωση δεν πραγματοποιήθηκε, στη συνέχεια ακολούθησαν τέσσερις ακόμα διαδικτυακές συζητήσεις, ώστε να διευθετηθούν οι λεπτομέρειες.

Αναφορικά με τα πρόσωπα που συνεργάζονται με την Μαρία Καρυστιανού, σημείωσε: «Το ένα είναι ο καθηγητής Φαρμακευτικής Δημήτρης Κούβελας, πρόεδρος της "Πνοής Δημοκρατίας", που γνωρίζεται με την κυρία Καρυστιανού και έχουν ανταλλάξει απόψεις για τη δημιουργία κινήματος ή κόμματος. Το δεύτερο πρόσωπο είναι η δικηγόρος της, Μαρία Γρατσία». Επίσης, πρόσθεσε πως το τρίτο είναι ο Μιχάλης Πατσίκας, που όπως σημείωσε «πρωταγωνίστησε στα συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών».

Ενδεικτικά πάντως για το πώς στήνονται και διάφορα κόμματα, σχηματισμοί και «κινήματα» με «άφθαρτα πρόσωπα» που ντύνονται με τον μανδύα του «σωτήρα», είναι και όσα έλεγε ο Καραχάλιος κάνοντας παραλληλισμούς ανάμεσα στην Καρυστιανού και τον Ηλία Ψινάκη! Ελεγε λοιπόν ότι το «γκρουπ που έχουμε στο WhatsApp (διαδικτυακή εφαρμογή) ονομάζεται "πολίτες", όπως ονομαζόταν και η κίνηση του Ψινάκη» (στην οποία ο Καραχάλιος είχε πρωτοστατήσει) και πως αντί να πουν ότι «ο Ψινάκης βάζει υποψηφιότητα για δήμαρχος, μαζέψαμε 100 "αυθόρμητους πολίτες". Το ίδιο πράγμα γίνεται και με την Καρυστιανού. Δεν κάνουμε κόμμα, αλλά το κίνημα του κόσμου μας αναγκάζει να κατέβουμε στις εκλογές... Αυτή είναι η ιστορία, "κοινωνική αντίδραση"».

Στις τελευταίες αποκαλύψεις του Ν. Καραχάλιου, την προηγούμενη βδομάδα, η Μ. Καρυστιανού απάντησε λέγοντας πως «ο κ. Καραχάλιος μιλάει για κάτι υποθετικό, για κάτι που δεν υπάρχει» και ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε πως ο επικοινωνιολόγος ήταν σύμβουλος των πρώην πρωθυπουργών.

Τη θέση της στις διεργασίες προσπαθεί να κατοχυρώσει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Πλεύση Ελευθερίας, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα με το - ευλόγως - γενικό κι αόριστο σύνθημα «ο άνθρωπος μπροστά».

Μετά από διάφορες σπασμωδικές κινήσεις, που από πολλούς αποδίδονται στη δημοσκοπική υποχώρηση της τελευταίας περιόδου, η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιχείρησε να παρουσιάσει το εν λόγω πρόγραμμα ως αποτέλεσμα της δουλειάς «ενός δικτύου ανθρώπων» για να προσπεράσει την κοινή πεποίθηση για το προσωποπαγές του κόμματός της. Και την ίδια ώρα επιβεβαίωνε μέχρι γελοιότητας το μονοπρόσωπο και αρχηγοκεντρικό κόμμα της, συνομιλώντας... με τον εαυτό της σε βίντεο που με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης την έδειχνε ντυμένη πότε δικαστή, πότε λιμενικό και πότε... αρχαία Αθηναία.

Στα ελάχιστα πιο σοβαρά, επιχείρησε να πείσει πως δεν πρόκειται για κάποιο «μονοθεματικό κόμμα», αφού έτσι υποβαθμίζεται η χρησιμότητά της στο σύστημα, ενώ παρουσίασε ως πρόγραμμα μια συρραφή από μπαγιάτικες συνταγές που έχουν χρησιμοποιηθεί και από άλλα κόμματα, σχήματα και διάττοντες αστέρες. Σε αυτές κυριαρχεί το ξέπλυμα του εχθρικού αστικού κράτους και των θεσμών που εντός τους και με την ορθότερη λειτουργία τους θα χτιστεί τάχα μια «ουσιαστική Δημοκρατία με Συμμετοχή των Ανθρώπων στα Κοινά, με Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, πλήρη Διαφάνεια, Αξιοκρατία, Ισονομία, κατάργηση κάθε είδους προνομίων, ασυλιών και ειδικής μεταχείρισης».

Την ίδια ώρα οι γενικόλογες αναφορές στα οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, από τα οποία μάλιστα μπορούν δήθεν να «απεξαρτηθούν» οι αστικές κυβερνήσεις, αφήνουν στο απυρόβλητο συνολικά το σύστημα του κέρδους, το κεφάλαιο και το κράτος του, όλα αυτά που όχι μόνο δεν αφήνουν τον άνθρωπο να «έρθει μπροστά», αλλά τον συνθλίβουν μαζί με τις σύγχρονες ανάγκες του.