Σήμερα, γίνεται περισσότερο φανερό από παλιότερα ότι η αιτία του παγκόσμιου φαινομένου της πείνας βρίσκεται στις βαθιά ανισότιμες και εκμεταλλευτικές σχέσεις μεταξύ των χωρών. Στην πολύμορφη λεηλασία των φτωχών και αδύνατων χωρών, από τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Στην επέλαση του σύγχρονου καπιταλισμού --με άλλα λόγια του σύγχρονου ιμπεριαλισμού-- και της προωθούμενης απ' αυτόν νέα τάξης πραγμάτων σε όλα τα μήκη και πλάτη και σε κάθε έκφραση της ζωής πάνω στον πλανήτη.

Αυτή είναι η πραγματική αιτία. Και δεν αντιμετωπίζεται, βέβαια, με προτάσεις του τύπου, να διαθέσουν οι λεγόμενες πλούσιες χώρες κάποια μεγαλύτερα ποσά, για τα προβλήματα των φτωχών. Οχι μόνο, γιατί τα όποια τέτοια ποσά είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά και γιατί, οι ιμπεριαλιστικές αυτές «ελεημοσύνες» μετατρέπονται στην πράξη --στα πλαίσια των δεδομένων σήμερα διεθνών σχέσεων και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας-- σε μοχλούς ακόμη παραπέρα εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος, είτε των φτωχών χωρών και των λαών τους, είτε των εργαζομένων των αναπτυγμένων καπιταλιστικά χωρών, είτε και των δυο μαζί.