Το πόσο εύθραυστη παραμένει η κατάσταση σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή επιβεβαίωσαν την περασμένη βδομάδα και τα νέα στρατιωτικά πλήγματα του Ισραήλ στη Συρία, αυτήν τη φορά μάλιστα με βομβαρδισμούς μέσα στην ίδια τη Δαμασκό, στο κτίριο που στεγάζει και το υπουργείο Αμυνας της «μεταβατικής κυβέρνησης» του τζιχαντιστή Αλ Σαράα, ενώ υπήρξαν και θύματα.

Στις ανακοινώσεις του για τα «επώδυνα πλήγματα» και τη «δύναμη» με την οποία προειδοποίησε το καθεστώς Αλ Σαράα ότι «θα επιχειρήσει», το ισραηλινό υπουργείο Αμυνας ανέφερε και ότι οι ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις «παραμένουν προετοιμασμένες για διάφορα σενάρια», ενώ διατάχτηκε και η μεταφορά μεραρχίας από τη Γάζα.

Πρόσχημα του Ισραήλ για τις νέες επιθέσεις σε συριακό έδαφος στάθηκαν οι πολύνεκρες συγκρούσεις που μαίνονταν από το περασμένο Σαββατοκύριακο στη νότια Συρία, με επίκεντρο την επαρχία Σουέιντα, που φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα Δρούζων στη χώρα. Από τις επιθέσεις αυτές μέχρι την Παρασκευή υπολογιζόταν ότι τα θύματα άγγιζαν πια τα 500...

Παρά τις δύο καταπαύσεις του πυρός που κηρύχθηκαν μέσα στη βδομάδα - η μία μετά και την επέμβαση του ισραηλινού στρατού - ήταν ολοφάνερο ότι κάθε τέτοια συμφωνία κρεμόταν από μια κλωστή, με δεδομένο ότι οι εθνοτικές και θρησκευτικές διαφορές μεταξύ τμημάτων του πληθυσμού της Συρίας αλλά και γενικά στην περιοχή αξιοποιούνται σταθερά και πολύπλευρα από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ (και τα αντίπαλά τους, φυσικά) και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Αν κάτι σίγουρα επαναφέρουν στο προσκήνιο οι νέες σφαγές εκατοντάδων Δρούζων στη νότια Συρία, είναι πόσο κάλπικες αποδεικνύονται οι διαπιστώσεις και οι δεσμεύσεις όλων εκείνων - όπως και η ελληνική κυβέρνηση - που μετά την ανατροπή Ασαντ τον περασμένο Δεκέμβρη ανακάλυπταν «μια νέα μέρα που ανατέλλει για τη Συρία», φτάνοντας την άνοιξη να ανακοινώνουν ο ένας μετά τον άλλον συμφωνίες συνεργασίες με τον πρώην τζιχαντιστή, νυν «μεταβατικό Πρόεδρο» της χώρας Αχμεντ Αλ Σαράα.

Τη Δευτέρα η «κυβέρνηση» του Αλ Σαράα έστειλε στρατεύματα για την «αποκατάσταση της τάξης» και τον τερματισμό των συγκρούσεων μεταξύ Βεδουίνων (φυλών κυρίως σουνιτικής προέλευσης, που ασχολούνται κατά βάση με την κτηνοτροφία) και Δρούζων (με ιδιαίτερη δική τους θρησκεία, με επιρροές από διάφορα δόγματα) και κήρυξε απαγόρευση κυκλοφορίας στη Σουέιντα, ζητώντας από τους κατοίκους «να ενημερώνουν το υπουργείο Αμυνας για τις κινήσεις ομάδων παρανόμων» και ανατροφοδοτώντας έναν νέο κύκλο αίματος, που το Ισραήλ έσπευσε να αξιοποιήσει, στο όνομα και της «συμμαχίας βαθιάς αδελφοσύνης με τους Δρούζους».

Δεν ήταν η πρώτη φορά που σημειώθηκαν συγκρούσεις διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων. Το πρώτο 10ήμερο του Μάη εκατοντάδες Αλαουίτες σφαγιάστηκαν από το συριακό καθεστώς, με κατηγορίες για συνεργασία με το πρώην καθεστώς Ασαντ. Αντίστοιχες κτηνωδίες είχαν σημειωθεί και τότε, ξανά εναντίον Δρούζων με πολλά θύματα, ενώ τον Ιούνη σημειώθηκε και επίθεση με δεκάδες νεκρούς σε ελληνορθόδοξη εκκλησία μέσα στη Δαμασκό.

Ανεξάρτητα από τι θα γίνει στα πεδία των συγκρούσεων, το σίγουρο είναι ότι οι ισορροπίες στη μεταπολεμική Συρία αποτελούν αντικείμενο σκληρών παζαριών στις πλάτες των πολύπαθων λαών όλης της περιοχής.

Από τη μεριά του ο αρχιμακελάρης Μπέντζαμιν Νετανιάχου, την ώρα που ο ισραηλινός στρατός υλοποιεί κατά γράμμα μαζί με τους συμμάχους του κτηνώδη σχέδια για τον αφανισμό ενός ολόκληρου λαού στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, μεσοβδόμαδα έστελνε τελεσίγραφα και στη συριακή ηγεσία, χαρακτηρίζοντας «κόκκινη γραμμή» «την αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής νότια της Δαμασκού, από τα Υψίπεδα του Γκολάν μέχρι τα βουνά των Δρούζων, αλλά και την προστασία των αδελφών μας Δρούζων».

Ο δε Αλ Σαράα σε διάγγελμά του δήλωσε ότι «γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος προσπαθεί να μας σύρει σε πόλεμο και ποιος προσπαθεί να μας διχάσει (...) Δεν θα τους δώσουμε την ευκαιρία να παρασύρουν τον λαό μας σε έναν πόλεμο που χρησιμεύει μόνο για να διχάσει την πατρίδα μας και να σπείρει την καταστροφή».

Από τη μεριά τους, ΗΠΑ, ΕΕ και άλλες «δυτικές» δυνάμεις εξέφρασαν ανησυχία για την «κλιμάκωση» και ζήτησαν «κατάπαυση του πυρός» και διάλογο».

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν ήταν ο ξένος ηγέτης που συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Αλ Σαράα, χαρακτηρίζοντας τις επιθέσεις του Ισραήλ «απαράδεκτες», «απειλή για ολόκληρη την περιοχή» αλλά και «πράξη δολιοφθοράς κατά των προσπαθειών της Συρίας να εξασφαλίσει ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια». Το ΥΠΕΞ της Ρωσίας θύμισε ότι η Μόσχα «έχει καταδικάσει κατ' επανάληψη την αυθαίρετη χρήση βίας από το Ισραήλ στη Συρία» και περιέγραψε τις ισραηλινές επιθέσεις ως «κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας της χώρας και του Διεθνούς Δικαίου», που «θα πρέπει να καταδικαστούν σθεναρά».

Ο Τομ Μπάρακ, ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Συρία και τον Λίβανο και πρέσβης στην Αγκυρα, βρέθηκε στις 9 Ιούλη στην Δαμασκό για συνομιλίες με τον Αλ Σαράα, μετά τις οποίες διαπίστωσε ότι παραμένουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των «μεταβατικών αρχών» και τμημάτων όπως οι κουρδικές οργανώσεις που δρουν στη βόρεια Συρία.

Σε συνέντευξή του από την Ουάσιγκτον το περασμένο Σαββατοκύριακο ο Μπάρακ δήλωσε πως «δεν φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί ελεύθερο Κουρδιστάν», αναγνωρίζοντας πάντως ανοιχτά - για πρώτη φορά δημόσια - ότι η στρατιωτική πτέρυγα των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF, η βασικότερη κουρδική οργάνωση στη Συρία), YPG, «ήταν παρακλάδι του PKK, με το οποίο οι Αμερικανοί συμμαχήσαμε για την καταπολέμηση του ISIS», στους οποίους βέβαια - συμπλήρωσε - «δεν οφείλουμε την ικανότητα να έχουν τη δική τους ανεξάρτητη κυβέρνηση εντός μιας ενιαίας συριακής κυβέρνησης». Επέμεινε δε ότι «δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα υπάρξει ξεχωριστό κράτος των SDF (...) ξεχωριστό κράτος Αλαουιτών ή ξεχωριστό κράτος Δρούζων. Υπάρχει η Συρία, ένα ενιαίο κράτος που αναπτύσσεται».

Πριν λίγες μέρες πάντως ο Μπεντράν Σίγια Κουρντ, υψηλόβαθμο στέλεχος των Κούρδων της Συρίας, «σύμβουλος της δημοκρατικής αυτόνομης διοίκησης σε βόρεια και δυτική Συρία» όπως μετέδωσε το κουρδικό δίκτυο «Hawar», κάλεσε τη «μεταβατική κυβέρνηση» του Αλ Σαράα «να αναθεωρήσει πλήρως και κατεπειγόντως την προσέγγισή της όσον αφορά τη διαχείριση των εσωτερικών υποθέσεων της Συρίας και να ξεκινήσει σοβαρό και υπεύθυνο εθνικό διάλογο με όλες τις συνιστώσες, σεβόμενη την πολιτισμική και θρησκευτική ταυτότητα της καθεμιάς».

Στο ίδιο πλαίσιο, κάλεσε «περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις που μπορούν να δράσουν αποτελεσματικά να διαδραματίσουν έναν υπεύθυνο ρόλο στη στήριξη εθνικών λύσεων χωρίς αποκλεισμούς, οι οποίες θα αντανακλούν τα οράματα όλων των Σύρων, αντί να κατευθύνονται μόνο από τα δικά τους συμφέροντα».