Σε έναν νομό με πλούσια υδατικά αποθέματα, όπου καταλήγουν οι απολήξεις νερού από τον ίδιο, καθώς και από Αρκαδία και Κορινθία, η κατάσταση «χτυπά κόκκινο». Η διαχρονική αδιαφορία, όλων των κυβερνήσεων (τουλάχιστον της τελευταίας εικοσαετίας) ΝΔ σήμερα, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά. προηγούμενα, η πραγματοποίηση έργων και παρεμβάσεων μόνο εφόσον εξασφαλίζεται η επιχειρηματική κερδοφορία και όχι για τις λαϊκές ανάγκες, η εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΚΑΠ της ΕΕ, με τη στήριξη από τις νομαρχιακές αρχές Αργολίδας και στη συνέχεια από τις περιφερειακές αρχές Πελοποννήσου όπως και από τις δημοτικές αρχές, έχουν επιφέρει σήμερα μεγάλες επιπτώσεις στον νομό. Τείνουν μάλιστα να γίνουν καταστροφικές για χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών (κύρια εσπεριδοειδών, πυρηνόκαρπων κ.ά.) και κατά συνέπεια των αντίστοιχων βιοπαλαιστών αγροτών.

Σε μια περιοχή που διαθέτει τις πηγές του Ανάβαλου (με το αντίστοιχο φράγμα και το έργο που τις υποστηρίζει), της Λέρνας, της Αμυμώνης κ.ά., που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν, μαζί με όλα τα αναγκαία έργα εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα (φράγματα συγκράτησης νερού, αξιοποίηση πλεονασμάτων πηγών κ.ά.), συντήρησης, καθαρισμού, επιδιόρθωσης βλαβών κ.α. τόσο το υπάρχον αρδευτικό δίκτυο όσο και για την ύδρευση, η υποβάθμιση του αγαθού, κύρια με την υψηλή υφαλμύρωσή του, προκαλεί έντονα προβλήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μετρήσεις γεωπόνων στον αργολικό κάμπο, για καλλιέργειες που ποτίζονται με νερό από τον Ανάβαλο, η αγωγιμότητα του νερού σε άλατα ξεπερνά κατά πολύ τα ανώτερα επιτρεπτά όρια για τις καλλιέργειες, με κίνδυνο σε μακροχρόνια χρήση τη μείωση της παραγωγής κατά 50%.

Πρόκειται για κατάσταση που εφόσον συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, χωρίς τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων, θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις για τους βιοπαλαιστές αγρότες, με τον αργό και βασανιστικό... θάνατο των καλλιεργειών τους, κάτι που ήδη ζουν «στο πετσί τους». Αυτό αφού ήδη εκτοξεύεται το κόστος παραγωγής για λίπανση και φροντίδα των καλλιεργειών, αλλά και με την άντληση από μεγάλα βάθη από άλλες πηγές, αφού κινδυνεύουν με καταστροφή όλες οι καλλιέργειες, τόσο από την επιβάρυνση των δέντρων (ευαίσθητα σε ασθένειες), όσο και του εδάφους, από την αύξηση του άλατος σ' αυτό.

Ενώ συμβαίνουν αυτά, εκτοξεύεται και το κόστος καλλιέργειας. Σύμφωνα με την εκτίμηση του Συλλόγου Γεωπόνων, το 2022 η άρδευση από τον Ανάβαλο ξεκινούσε περίπου από τα 75 ευρώ το στρέμμα και από τις άλλες γεωτρήσεις υπερέβαινε τα 225 ευρώ! Η κατάσταση πλέον είναι ακόμη πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την ίδια μέτρηση, το κόστος καλλιέργειας πορτοκαλιού ξεκινούσε το 2022 από τα 600 ευρώ το στρέμμα, φτάνοντας σήμερα να ξεπερνά και τα 750 ευρώ!

Τα συγκεκριμένα ζητήματα απασχολούν έντονα τους φτωχούς παραγωγούς και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα του νομού, που από τη μία βλέπουν φυσικούς πόρους και έργα που υπάρχουν να εγκαταλείπονται - απαξιώνονται, από την άλλη, να επιβαρύνονται τα ίδια με έξοδα και σωρεία προβλημάτων. Την ίδια ώρα, εντείνονται τα σενάρια πλήρους ιδιωτικοποίησης του φυσικού αγαθού του νερού, προκειμένου να πουλιέται από ιδιωτικούς φορείς ως ένα πανάκριβο εμπόρευμα, για την κάλυψη όλων των αναγκών.

Πρόκειται για ζήτημα που έχει αναδειχθεί διαχρονικά από το ΚΚΕ με τις παρεμβάσεις του, ενώ το πρόβλημα έχει κινητοποιήσει τον λαϊκό παράγοντα, με τη συγκρότηση και Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, προκειμένου να προωθηθούν λύσεις προς όφελος του λαού, μακριά από τα σενάρια ιδιωτικοποιήσεων, περαιτέρω εμπορευματοποίησης του αγαθού.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην Αργολίδα, συνομιλώντας με εκπροσώπους φορέων, ρίχνοντας φως στην υπόθεση και στα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, που φέρουν «φαρδιά - πλατιά» την υπογραφή όλων των έως και σήμερα κυβερνήσεων, των κομμάτων που υπηρετούν την επιχειρηματική δράση σε κάθε πτυχή της ζωής του λαού.