Ουσιαστικά ο κλάδος έχει μετατραπεί σε πεδίο συγκεντρώσεων και εξαγορών από μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και διεθνή funds. Το παράδειγμα της «Pure Health Holdings» από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που εξαγόρασε το 60% της «Hellenic Healthcare Group», είναι αποκαλυπτικό. Με μία κίνηση πέρασαν στο χαρτοφυλάκιο του αραβικού επενδυτικού fund ορισμένα από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά νοσοκομεία: «Υγεία», «Μητέρα», «Λητώ», «Metropolitan», «Creta Interclinic», «City Hospital» κ.ά. Το ποσό της εξαγοράς ήταν 1,6 δισ. ευρώ! Αντίστοιχα, πριν μερικές βδομάδες οι κλινικές «Euromedica» πέρασαν στον όμιλο «ΗΜΙΘΕΑ - Ερρίκος Ντυνάν».

Η ίδια η ανακοίνωση του επενδυτικού fund «Pure Health Holdings» αποκαλύπτει το «επενδυτικό πλεονέκτημα» της ελληνικής αγοράς: Σημαντικό ποσοστό των δαπανών Υγείας πληρώνεται από την τσέπη των ασθενών.

Γιατί συμβαίνει αυτό, που το γνωρίζουν μέχρι και στα Αραβικά Εμιράτα; Ακριβώς γιατί αποδυναμώνεται το δημόσιο σύστημα και ο λαός αναγκάζεται να στραφεί στους ιδιώτες. Από τη διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων βγαίνουν προκλητικά ωφελημένοι οι ιδιωτικοί όμιλοι της Υγείας, οι αλυσίδες με τα διαγνωστικά, οι μεγάλες κλινικές που βλέπουν την πελατεία και τα κέρδη τους να εκτοξεύονται, στηριζόμενοι και στην καταλήστευση των αποθεματικών του ΕΟΠΠΥ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας), δηλαδή των κρατήσεων για δαπάνες Υγείας όλων των εργαζομένων, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών, των συνταξιούχων κ.λπ.

Κάθε φορά που μια εξέταση, μια θεραπεία, μια νοσηλεία, λόγω αδυναμίας να γίνει σε δημόσια δομή, πραγματοποιείται σε ιδιωτική, όταν αυτή καλύπτεται από τον ΕΟΠΠΥ με μερική συμμετοχή του ασθενούς σημαίνει ότι ο ιδιώτης πληρώνεται και θησαυρίζει με χρήματα των εργαζομένων «και από τις δύο τσέπες». Τελικά, ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τους κλινικάρχες, περισσότερη φτώχεια και ταλαιπωρία για τους ασθενείς, ακόμα μεγαλύτερη πίεση για τους εργαζόμενους.

Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα των ξέφρενων κερδών πάνω στην υγεία του λαού είναι το μνημόνιο στρατηγικής συνεργασίας του Ιατρικού Αθηνών (με το μερίδιό του στην αγορά ιδιωτικών κλινικών να εκτιμάται σε ποσοστό που πλησιάζει το 20%) με τη θυγατρική της «Lamda Development», «Ελληνικό ΜΑΕ (The Εllinikon)», για τη δημιουργία ιδιωτικών δομών Υγείας, με την ονομασία «Healthcare Park», εντός του πάρκου του Ελληνικού.

Στους χώρους των ιδιωτικών κλινικών κυριαρχούν: Η τεράστια έλλειψη προσωπικού, που έχει ως αποτέλεσμα την εξαντλητική δουλειά, τις διπλοβάρδιες, την καταπάτηση στοιχειωδών ρυθμίσεων της εργατικής νομοθεσίας. Οι αυθαιρεσίες και διακρίσεις παντός τύπου βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Η πλήρης απαξίωση των ειδικοτήτων και των αντικειμένων εργασίας. Ο ασθενής αντιμετωπίζεται ως πελάτης και οι υπηρεσίες Υγείας ως εμπόρευμα, χωρίς κανένα περιτύλιγμα όταν έρθει η ώρα του ταμείου. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα για εργαζόμενους και ασθενείς είναι ανεπαρκή.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι με την κακοπληρωμένη εργασία χιλιάδων υγειονομικών της ιδιωτικής Υγείας, την απόλυτη συνεργασία του υπουργείου «εμπορίου Υγείας» και τα λεφτά του κόσμου που ψάχνει την υγειά του, δημιουργούνται τα αμύθητα πλούτη των ομίλων!

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την προκλητική κερδοφορία των ομίλων της ιδιωτικής Υγείας την τελευταία οκταετία, οι μισθοί των εργαζομένων μέχρι σήμερα καθορίζονται με βάση τα όσα προέβλεπε η τελευταία Διαιτητική Απόφαση του ΟΜΕΔ του 2016, όπου ο μεικτός μισθός για το νοσηλευτικό προσωπικό ήταν 671 ευρώ!

Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική διάλυσης κάθε εργατικού δικαιώματος, με το νέο σχέδιο νόμου επιδιώκει να βάλει οριστική ταφόπλακα στο 8ωρο και στον σταθερό χρόνο εργασίας, με την καθιέρωση των 13 ωρών δουλειάς σε έναν εργοδότη, στην ίδια βάρδια, χωρίς επιπλέον αμοιβή, χωρίς εγγύηση ανάπαυσης, μέσω της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας, σύμφωνα με τις ανάγκες της εργοδοσίας!

Η ολιγωρία και η αδράνεια της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στην ιδιωτική Υγεία (ΟΣΝΙΕ) βάζει πλάτη στα σχέδια των εργοδοτών.

Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, αντί να οργανώσει την πάλη για κλαδική Σύμβαση με πραγματικές αυξήσεις και επαναφορά δικαιωμάτων, στην πράξη έχει αφήσει χρόνια τώρα έναν κλάδο στο «περίμενε», να παρακολουθεί άπραγος τις ατελείωτες συζητήσεις τους με τους εργοδότες.

Πριν λίγες βδομάδες εκδόθηκε η τελική απόφαση της διαιτησίας του ΟΜΕΔ για την κλαδική Σύμβαση των ιδιωτικών κλινικών. Μετά την έκδοσή της, τόσο η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΣΝΙΕ, που στηρίζεται από τη ΔΑΚΕ, όσο και οι άλλες παρατάξεις στον κλάδο, που στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, διακινούν ανακοινώσεις για τη «μεγάλη επιτυχία» που αυτή αποτελεί.

Και το αποτέλεσμα για το οποίο πανηγυρίζουν ποιο είναι; Ενας κλαδικός μισθός κάτω από τον κατώτατο μισθό που προβλέπει ακόμα και αυτός ο νόμος της κυβέρνησης. Αυτό λοιπόν μεταφράζεται σε βασικό μισθό 850 ευρώ μεικτά για τον νοσηλευτή (ο κυβερνητικός νόμος προβλέπει 870 μεικτά για τον ανειδίκευτο από 1/4/2025), στον οποίο μάλιστα πολλοί εργοδότες δεν συμπεριλαμβάνουν επιδόματα από βραδινά, υπερωρίες και δουλειά τις αργίες, αφού έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι «αυτός είναι ο μισθός σου, ανεξάρτητα από τις βάρδιες και το πρόγραμμα εργασίας».

Μάλιστα, η απόφαση αυτή του ΟΜΕΔ ήδη έχει προσβληθεί δικαστικά από τους εργοδότες, που επιδιώκουν πλήρη ασυδοσία, πράγμα που σημαίνει ότι τίποτα από όσα προβλέπει δεν πρόκειται να ισχύσει πριν το τέλος του έτους. Ακόμα κι αν τότε το δικαστήριο βγάλει θετική απόφαση, η περίοδος ισχύος της Σύμβασης θα έχει ήδη παρέλθει (έληξε τον Ιούνη του 2025). Για να το πούμε αλλιώς: Οι πανηγυρισμοί κάποιων είναι για τα πανηγύρια!

Στο διά ταύτα, η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΟΣΝΙΕ, με τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», λειτουργεί ως τροχοπέδη στην οργάνωση του αγώνα. Αντί να οργανώσει Γενικές Συνελεύσεις, συντονισμό σωματείων, κινητοποιήσεις, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να κρατήσει τους εργαζόμενους ανοργάνωτους, να αναζητούν τη λύση στην ατομική διαπραγμάτευση, στη συνεχή εργασιακή περιπλάνηση ψάχνοντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, στη δεύτερη δουλειά.

Η στάση αυτή δεν είναι απλώς «λαθεμένη». Είναι συνειδητή πολιτική γραμμή: Παρά τις οξυμένες φραστικές αντιθέσεις των παρατάξεων της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζουν και οξυμένες αντιθέσεις των ίδιων των επιχειρηματικών ομίλων για τα μερίδια κερδοφορίας, στην πραγματικότητα δεν θέλουν να «ταράξουν τα νερά», δεν θέλουν να συγκρουστούν με την εργοδοσία, καλλιεργούν αυταπάτες, επενδύουν στην απογοήτευση γιατί δεν θέλουν πραγματική σύγκρουση για τα δικαιώματα.

Κρύβουν ότι μόνο μέσα από την πάλη ενάντια στο νέο νομοσχέδιο, μέσα από την αγωνιστική διαπραγμάτευση με όρους συμμετοχής των ίδιων των σωματείων και των εργαζομένων, μπορεί να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις και σύγχρονα δικαιώματα.

Η πάλη για κλαδική Σύμβαση είναι ταξική υπόθεση, δεν γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες, δεν χαρίζεται. Μπορεί να κερδηθεί μόνο με αγώνα, οργάνωση, μαζική συμμετοχή. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη. Με ισχυρά σωματεία, με αλλαγή των συσχετισμών, μπορούν να ανατρέψουν το κλίμα φόβου και υποταγής!

Τέτοιο παράδειγμα είναι αυτό του Σωματείου Εργαζομένων στο «Metropolitan General», που στην τελευταία συνεδρίασή του κατέληξε ομόφωνα σε πρόταση επιχειρησιακής Σύμβασης. Αυτή προβλέπει πραγματικές αυξήσεις για όλους, με κανέναν στην κλινική να μην αμείβεται με λιγότερα από 1.030 ευρώ. Στην πρόταση αντιμετωπίζονται πολλά από τα μεγάλα προβλήματα, όπως το ωράριο, οι εναλλαγές βαρδιών, το εξαήμερο, το διάλειμμα που θέλουν να πετάξουν εκτός 8ώρου, οι άδειες που αυξάνονται, ειδικές ρυθμίσεις και επιδόματα για τους νέους γονείς κ.ά.

Το Σωματείο ξεκινάει τη συζήτηση πάνω σε αυτήν την πρόταση, με σκοπό να εμπλουτιστεί με τη συμμετοχή των εργαζομένων και να προχωρήσει σε Γενική Συνέλευση, ώστε να γίνει κτήμα όλων και να προχωρήσει στη διεκδίκησή της.

Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλα σωματεία στον κλάδο της ιδιωτικής Υγείας, για να σταματήσουν η αδράνεια και η μοιρολατρία, για να οργανωθεί με αισιοδοξία η πάλη για τους μισθούς μας και τα εργασιακά μας δικαιώματα, κόντρα σε κυβερνητικούς νόμους και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.