Είχαμε γράψει πριν από μερικούς μήνες για το νέο περιοδικό, που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στο τάνγκο. Θυμάστε; Σήμερα κρατάμε στα χέρια μας το δεύτερο τεύχος του περιοδικού «Tango Nouestre» και με κατάπληξη διαπιστώνουμε την ποιοτική διαφορά μέσα σε λίγους μήνες. Χωρίς να χάσει τη δροσιά και τον αυθορμητισμού του ερασιτεχνικού έντυπου που είχε, πετυχαίνει στην απόπειρα του δημοσιογραφικού επαγγελματισμού. Πρόκειται, με λίγα λόγια, για μια φιλόδοξη έκδοση, που στόχο έχει να ενημερώσει, να μορφώσει, να ψυχαγωγήσει, να συγκινήσει, να δημιουργήσει νέους φίλους του τάνγκο. Γιατί είναι ταυτόχρονα «καλλιτεχνικό, επιστημονικό και ενημερωτικό» περιοδικό, όπως σημειώνει στον πρόλογό της η υπεύθυνη έκδοσης, Στέλλα Κατσαρού - Τζεβελέκη. Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα θέματα που περιλαμβάνει το τεύχος, εμείς ξεχωρίσαμε φυσικά την ξεχωριστή μορφή του Ενρίκε Σάντος Ντισέπολο, στον οποίον το Tango nuestro κάνει ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα. Διαβάζουμε: «Ο Discepolo ανήκει στους ποιητές του τάνγκο και ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο ύφος του στα ποιήματα που έγραψε. Ενώ, ο Homero Manzi έδωσε έμφαση στη νοσταλγία της γειτονιάς, τις χαμένες μορφές, τα τοπία του Μπουένος Αϊρες που αλλάζουν, ο Discepolo το έκανε στοχαστικό, μεταφυσικό και εξέφρασε την απουσία ηθικής, τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικοπολιτικό. Απελευθερώνεται από τη θεαματική του έρωτα και της μοναξιάς, για να αγγίξει θέματα κοινωνικά και κυρίως για να καυτηριάσει τη διαφθορά και την αδικία». «Η αληθινή αγάπη πνίγηκε στη σούπα, βασίλισσα η κοιλιά και το χρήμα ο βασιλιάς» σαρκάζει στο «Τι να κάνουμε;» (que Vachache).

Ο Ντισέπολο γεννήθηκε το Μάρτη του 1901 και πέθανε το Σεπτέμβρη του 1951. Από το 1940 στρατεύτηκε στον περονισμό. Αυτή η δραστηριότητά του τον έφερε στο προσκήνιο και στα πυρά της αντιπολίτευσης. Η έντονη κριτική που του ασκήθηκε τον γονάτισε ψυχολογικά. Αργοπέθαινε, σταμάτησε να τρώει με τη θέλησή του, από πίκρα, και κλείστηκε μέσα σε μια απόλυτη σιωπή. Και στον Ενρίκε Σάντος Ντισέπολο ανήκει ο περίφημος ορισμός, και μας δίνει επιτέλους μια ακριβή απάντηση στα ερωτηματικά που είχαμε θέσει την προηγούμενη φορά, για «το τι, τελικά, είναι το τάνγκο».

«Το τάνγκο είναι μια θλιβερή σκέψη που χορεύεται».

Ετσι είναι; (Αναζητήστε το περιοδικό στα κεντρικά περίπτερα, βιβλιοπωλεία ή τηλεφωνήστε στην Ακαδημία του Τάνγκο για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 010.34.24.234).