«Χθες την πρωίαν περί τα 50 κοράσια ανήκοντα εις το δεύτερον εργοστάσιον των αδελφών Ρετσίνα συνελθόντα κατά την Λάκκαν Βάβουλα (σ.σ. στου "Βάβουλα τη γούβα" που αναφέρει και το γνωστό ρεμπέτικο) εν Πειραιεί συνεφώνησαν ν' απόσχουν της εργασίας των.

Αίτιον της απεργίας των αυτής ην ότι δι' έκαστον τόπι πανίου, ενώ μέχρι τούδε επληρώνοντο προς 80 λεπτά τους ανηγγέλθη ότι εις το εξής θα πληρώνονται μόνον 65. Αι εργάτριαι εκείθεν μετέβησαν εν σώματι εις την διεύθυνσιν του εργοστασίου, όπως υποβάλωσι τα παράπονά των». (14.4.1892 «Εφημερίς» του Κορομηλά).

Ποιες είναι αυτές οι πρώτες γυναίκες που βγήκαν με απεργία στο δρόμο; «Πλειοψηφία των εργατριών της εποχής της πρώτης απεργίας, είναι φτωχές αγρότισσες, νέες φτωχές κοπέλες που γίνονται εργάτριες για να μη γίνουν δούλες ή πόρνες» γράφει στο βιβλίο της με τίτλο «Εκείνο το πρωινό» η Ιρις Αυδή - Καλκάνη.

Τα στοιχεία συγκέντρωσε και μας έστειλε ο παλαίμαχος συνάδελφος Δ. Σέρβος.