Στη μεγάλη αυτή μάχη, σοβαρός ήταν ο ρόλος που έπαιξε η Υγειονομική Υπηρεσία του ΔΣΕ. Η Υγειονομική Υπηρεσία διεξήγαγε μια συνεχή πάλη ενάντια στον θάνατο, για να αποσπάσει απ' αυτόν τα παλικάρια που προσπαθούσε ν' αρπάξει.

(...) θέλω να υπογραμμίσω εδώ σύντομα μερικές από τις παρατηρήσεις και τα διδάγματα που έβγαλα ως υπεύθυνος χειρούργος γιατρός του κεντρικού χειρουργείου...

α) Η οργάνωση της Υγειονομικής Υπηρεσίας στον Γράμμο και στο Βίτσι, μέσα σε απίθανες συνθήκες ανυπαρξίας των πάντων, εξασφάλιζε, σε θαυμαστό βαθμό, την περίθαλψη των τραυματιών και αρρώστων και πετύχαινε τη θεραπεία και τον γρήγορο γυρισμό τους στις μονάδες τους.

β) Η θνησιμότητα τραυματιών από κατάγματα κρανίου που χειρουργήθηκαν σε Γράμμο - Βίτσι και Καϊμακτσαλάν έφτασε μόνο στο 10%, σε σύγκριση με εκείνη την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1939 - 1944), που ήταν 25% - 45%, και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914 - 1918), που ήταν 80%.

γ) Το 22% των τραυματιών μας γύρισαν στα τμήματά τους σε 15 μέρες, το 55% σε έναν μήνα και ξαναπολέμησαν τον εχθρό, και μόνο ένα 2% έμειναν μόνιμα ανάπηροι.

δ) Αλλά το πιο εκπληκτικό, το πάνω απ' όλα στοιχείο ηθικής ανωτερότητας και δίδαγμα ηρωισμού και θαυμασμού στον υγειονομικό τομέα του Γράμμου - Βίτσι, ήταν το ασύγκριτο, το απαράμιλλο, το απίθανο κυριολεκτικά φαινόμενο αντοχής στον σωματικό πόνο και έξαρσης στην ηθική σφαίρα, ο αγωνιστικός ενθουσιασμός των τραυματιών και ασθενών, που, μέσα στους κρότους της μάχης και τους πάγους και τα χιόνια του χειμώνα, έφταναν στα χειρουργεία του Γράμμου και του Βίτσι τραγουδώντας επαναστατικά τραγούδια, με σπασμένα χέρια, πόδια και καταματωμένα και παραμορφωμένα πρόσωπα απ' τα εχθρικά βόλια, και ανυπομονούσαν πότε να πετάξουν τους χειρουργικούς επιδέσμους και τις πατερίτσες τους για να ξαναγυρίσουν στη μάχη.