ΜΟΣΧΑ, 25 (Ιδ. Υπ.). Με έκτακτη ημερήσια διάταξή του προς το στρατάρχη Ζούκωφ, τον επιτελάρχη του στρατηγό Μαλίν, τον στρατάρχη Κόνιεφ και τον επιτελάρχη του στρατηγό Πετρώφ, ο στρατάρχης Στάλιν ανακοίνωσε απόψε τα εξής:

«Στρατεύματα της 1ης λευκορωσικής στρατιάς απέκοψαν όλους τους δρόμους που οδηγούν από το Βερολίνο προς τα δυτικά κι ενώθηκαν σήμερα με στρατεύματα του 1ου ουκρανικού μετώπου βορειοδυτικά του Πότσνταμ, συμπληρώνοντας έτσι την περικύκλωση του Βερολίνου. Στην πορεία των μαχών τα στρατεύματα του 1ου λευκορωσικού μετώπου κυρίευσαν τις πόλεις Νάουεν, Ελστολ, Ρόρμπεκ και Μάρκαρατ, τα δε στρατεύματα της 1ης ουκρανικής στρατιάς κυρίευσαν την πόλη Κέρτσιγκ.

Οι σχηματισμοί και τα τμήματα των στρατευμάτων που διακρίθηκαν στην περικύκλωση του Βερολίνου προτείνονται για παρασημοφορία. Απόψε στις 10 η Μόσχα χαιρέτισε τη νίκη αυτή των σοβιετικών στρατευμάτων συμπεριλαμβανόμενης και της 1ης πολωνικής στρατιάς με 20 ομοβροντίες από 224 πυροβόλα».

Με δεύτερη ημερήσια διαταγή του απευθυνόμενη στο στρατάρχη Βαλόφσκυ ο στρατάρχης Στάλιν ανακοίνωσε πως σήμερα, 25 του Απρίλη, στρατεύματα του 3ου λευκορωσικού μετώπου κατέλαβαν το τελευταίο οχυρό των Γερμανών στη χερσόνησο Χέλα, την πόλη και το λιμάνι Πίλαου, μεγάλο λιμάνι και ναύσταθμο στη Βαλτική.

ΜΟΣΧΑ, 25 (Ιδ. υπηρ). Ενώ μέσα στο Βερολίνο η μάχη μαίνεται μέρα και νύχτα χωρίς διακοπή, έξω απ' το Βερολίνο, σαν τα ατσαλένια σκέλη μιας τανάλιας που σφίγγει ολοένα και πιο αποπνικτικά την πρωτεύουσα του Ράϊχ, τα στρατεύματα του Ζούκωφ και του Κόνιεφ συνενώθηκαν στο Μπράντεμπουργκ και στο Πότσνταμ. Το Βερολίνο έχει κυκλωθεί κι ο Χίτλερ, αν πραγματικά βρίσκεται στην πρωτεύουσά του, μοιάζει, όπως μεταδίδει Αμερικανός ανταποκριτής, «με τον ποντικό που πιάνεται στη φάκα». Η σοβιετική αεροπορία που όλες αυτές τις μέρες δεν έπαψε να επεμβαίνει στη μάχη του Βερολίνου, συνετέλεσε κι αυτή, έπειτα απ' την επέμβαση ισχυρών σχηματισμών της, στον αποκλεισμό του Βερολίνου. Το κύμα των Γερμανών προσφύγων που προσπαθούσαν ως τώρα να διαφύγουν προς τα δυτικά, στρέφεται προς τα ανατολικά και ζητεί στις ρωσικές γραμμές τη σωτηρία απ' την κόλαση του Βερολίνου.

Τηλεγραφήματα των ανταποκριτών των εφημερίδων της Μόσχας απ' το Βερολίνο αναφέρουν δραματικές λεπτομέρειες για τους Γερμανούς αυτούς πρόσφυγες που ζητούν ασφάλεια και προστασία στις συνοικίες που κυριεύει ο Κόκκινος Στρατός. Η «Πράβντα» δημοσιεύει τηλεγραφήματα που αναφέρουν πως στα νότια του Βερολίνου, στα μέσα του δρόμου μεταξύ των ποταμών Σπρέα και Ελβα πυκνές φάλαγγες γερόντων, γυναικών και παιδιών τριγυρνούν περίτρομες προσπαθώντας να φτάσουν στις ρωσικές γραμμές για να σωθούν. Στην υποχώρησή του ο γερμανικός στρατός καίει τα χωριά στην περιοχή του Σπρέα κι αναγκάζει τους κατοίκους τους να τα εγκαταλείψουν (...)

Οι ξένοι εργάτες του Βερολίνου πήραν όπλα και χτυπάν τους Γερμανούς. Πολλοί πέρασαν στις ρωσικές γραμμές και δίνουν πληροφορίες για τις κινήσεις των Γερμανών. Αλλοι ξένοι εργάτες οχυρώθηκαν σε κτίρια και ύψωσαν κόκκινες σημαίες (...)

Οι παραπάνω πληροφορίες δημοσιεύτηκαν στην πρώτη σελίδα του «Ριζοσπάστη» στις 26 Απρίλη 1945, μερικές ώρες πριν υψωθεί η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Βερολίνο, και αποτύπωναν - μέσα στη φωτιά της στιγμής - τη συγκλονιστική συνεισφορά της Σοβιετικής Ενωσης, του Κόκκινου Στρατού στο τσάκισμα του φασισμού, στην Αντιφασιστική Νίκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η «πλήρης κύκλωση» του Βερολίνου (που ολοκληρώθηκε με τη συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας στις 9 Μάη) ήταν η κατάληξη μιας θριαμβευτικής πορείας του Κόκκινου Στρατού που περιλάμβανε σημαντικές, καθοριστικές νίκες για την εξέλιξη του πολέμου στη Μόσχα, στο Κουρσκ, στο Στάλινγκραντ κ.α.

Η Σοβιετική Ενωση και οι λαοί της ήταν που σήκωσαν το κύριο βάρος του πολέμου, τόσο από την άποψη των θυσιών της σε έμψυχο δυναμικό και άψυχο υλικό, όσο και από την άποψη της συμβολής της στη στρατιωτική συντριβή του Αξονα. Αυτό μαρτυρούν μια σειρά από αδιάψευστα στοιχεία:

Ο μεγάλος όγκος των δυνάμεων του ναζιστικού - φασιστικού Αξονα βρίσκονταν στο Ανατολικό Μέτωπο (δηλαδή εναντίον της ΕΣΣΔ), εκεί είχε και τις περισσότερες απώλειές του. Πιο συγκεκριμένα, ακόμα και μετά την απόβαση στη Νορμανδία ο Αξονας συνέχισε να διατηρεί στο ανατολικό μέτωπο περίπου τετραπλάσιες δυνάμεις απ' ό,τι στο δυτικό (56 - 75 Μεραρχίες της Βέρμαχτ στο Δυτικό Μέτωπο, έναντι 190 - 270 Μεραρχιών που διατηρούσε στο Ανατολικό Μέτωπο).

Η ΕΣΣΔ είχε 20.000.000 νεκρούς σε μάχιμο και άμαχο πληθυσμό, ενώ συνολικά τα θύματα υπολογίζονται σε περίπου 30 εκατομμύρια μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματίες. Οι νεκροί της Βρετανίας έφτασαν τους 375.000 και των ΗΠΑ τους 405.000. Την ίδια στιγμή, στο Ανατολικό Μέτωπο η Βέρμαχτ είχε απώλειες περίπου 10.000.000 άντρες, δηλαδή σχεδόν το 77% των συνολικών απωλειών της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Ιστορία έγραψε ότι ο Κόκκινος Στρατός ήταν που τσάκισε τον φασισμό και αυτή η αλήθεια δεν ξεγράφει όσο βρώμικο (και καλοπληρωμένο) μελάνι χυθεί. Η συντριβή του φασισμού επιτεύχθηκε και χάρη στην ύπαρξη ισχυρών βάθρων που είχαν οικοδομηθεί μέσα σε πολύ λίγα χρόνια ύστερα από την Οκτωβριανή Επανάσταση και τα ερείπια του εμφύλιου ταξικού πολέμου που την ακολούθησε.

Μια αμερικανική εφημερίδα έγραφε στα 1944:

«...Τόσο στο μέτωπο, όσο και στα μετόπισθεν δρούσε η καθοδηγητική δύναμη της σοβιετικής κυβέρνησης και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Μόνο ένας τυφλός μπορεί να αρνείται τώρα ότι ο θρίαμβος του Κόκκινου Στρατού ήταν θρίαμβος του σοβιετικού σοσιαλισμού, του σοβιετικού σχεδιασμού, του σοβιετικού συστήματος...».

Περίπου 3.000.000 κομμουνιστές και κομμουνίστριες της ΕΣΣΔ έπεσαν στα πεδία των μαχών.

Η Ιστορία του Β' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου και όλη η κατοπινή Ιστορία αποδεικνύουν ότι ο φασισμός αποτελεί μία από τις μορφές της καπιταλιστικής εξουσίας και επομένως η αντιφασιστική πάλη παραμένει λειψή όταν δεν στοχεύει ενάντια στο σύστημα που γεννά τον φασισμό. Ο ίδιος ο λαός και η νεολαία, με την οργανωμένη πάλη τους σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, σχολεία και σχολές, με δυνατό ΚΚΕ, μπορούν και σήμερα να στείλουν τους φασίστες στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

Βλ. περισσότερα:

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1939 - 1949, τόμ. Β1, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2018, σελ. 32 - 35, 41 - 48.