Τρίτη 14 Μάρτη 2023
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κηδεύτηκε ο λογοτέχνης Αλέξης Πάρνης

Το τελευταίο «αντίο» είπαν, χτες το μεσημέρι, στον λογοτέχνη Αλέξη Πάρνη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Σωτήρη Λεωνιδάκη), που «έφυγε» σε ηλικία 99 ετών, συγγενείς και φίλοι, στον Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος στα Γλυκά Νερά Αττικής.

Εκ μέρους του ΚΚΕ παρευρέθηκαν ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής, και ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ, ενώ στεφάνι έστειλε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μεταξύ αυτών που μίλησαν για τον Αλ. Πάρνη, ο φίλος του Στέλιος Ελληνιάδης αναφέρθηκε στη βιογραφία και το λογοτεχνικό του έργο. Η επίσης φίλη του Ελένη Κοντράτοβα διάβασε το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της Γκαλίνα Ιβάνοβα, που μένει στην Ελβετία και η οποία ήταν μεταφράστρια σε πολλά έργα του λογοτέχνη. Στο μήνυμά της στάθηκε στη γνωριμία και τις έκτοτε αδελφικές σχέσεις που τους συνέδεαν, αλλά και στην ξεχωριστή ευχέρεια που είχε στον χειρισμό τόσο της ελληνικής όσο και της ρωσικής γλώσσας. Ο Σήφης Ζαχαριάδης σημείωσε ότι ήταν σαν δεύτερος πατέρας για αυτόν και ότι ο ίδιος μετά τον θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη του φέρθηκε σαν γιο, το οποίο τον κάνει πολύ περήφανο.

Ο Αλέξης Πάρνης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924. Η τριπλή φασιστική κατοχή τον βρήκε μαθητή Γυμνασίου. Μαζί με τον πατέρα του έκρυψε μια οικογένεια Εβραίων και στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΑΜική Αντίσταση και στο ΚΚΕ.

Στη διάρκεια της ταξικής αναμέτρησης του Δεκέμβρη του 1944 πολέμησε ως καπετάνιος λόχου του εφεδρικού ΕΛΑΣ και τραυματίστηκε σοβαρά. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στο Ρουμπίκ (Αλβανία) και στο Μπούλκες (Γιουγκοσλαβία), μαζί με άλλους καταδιωκόμενους του αστικού κράτους. Εκεί έγραψε και τα πρώτα του θεατρικά έργα, πριν γυρίσει στην Ελλάδα το 1948 και ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας ως πολεμικός ανταποκριτής. Εκείνη την περίοδο έγραψε και το ποίημα «Σ' έναν καινούριο σύντροφο», όπου σημείωνε: «Ενας καινούριος πάτησε το κατώφλι του Κόμματος... Εδώ που ήρθες να είσαι δίκαιος σαν τον ήλιο... να 'χεις τα χέρια σαν τη βαριά για να γκρεμίζεις τις Βαστίλλες... να 'χεις τα χέρια απαλά για να χαϊδεύεις τις πληγές του λαού».

Ο Χρ. Κατσώτης και ο Γ. Μανουσογιαννάκης με τον Σήφη Ζαχαριάδη
Ο Χρ. Κατσώτης και ο Γ. Μανουσογιαννάκης με τον Σήφη Ζαχαριάδη
Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ πήρε τον δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς και εγκαταστάθηκε στην Τασκένδη της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν. Το 1951 ξεκίνησε η φοίτησή του στο Λογοτεχνικό Πανεπιστήμιο «Μαξίμ Γκόργκι» της Μόσχας και το 1955 τιμήθηκε με το Παγκόσμιο Βραβείο Ποίησης στο Φεστιβάλ της Βαρσοβίας για το επικό ποίημά του «Μπελογιάννης».

Επειτα από τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, δεν αποδέχτηκε τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ και την καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη, με τον οποίο συνδέθηκε με πολύχρονη φιλία, που αποτυπώθηκε και στο έργο του «Γεια χαρά, Νίκος». Οι εξελίξεις αυτές τον έφεραν σε αντίθεση με το ΚΚΕ και γι' αυτό διαγράφηκε. Το 1960 το θεατρικό έργο του «Νησί της Αφροδίτης», που ήταν αφιερωμένο στους αγώνες του κυπριακού λαού, παίχτηκε σε δεκάδες θέατρα της ΕΣΣΔ και άνοιξε τον δρόμο για τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα. Εως το τέλος της ζωής του συνέχισε να συγγράφει ποιήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα ιδιαίτερης αισθητικής αξίας.



Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ