Πέμπτη 21 Μάρτη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δεν κρύβει τις απαιτήσεις της η Αγκυρα

Οπως είναι γνωστό από τις 12 Μάρτη έχουν ξεκινήσει οι «διερευνητικές επαφές» ανάμεσα σε υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, με στόχο την αναζήτηση «κοινού εδάφους» και «συγκλίσεων» για την πραγματοποίηση ενός διαλόγου για τα μείζονα προβλήματα ανάμεσα στις δύο χώρες. Επειδή η ελληνική κυβέρνηση προσεγγίζει σε αυτόν το διάλογο καλλιεργώντας επιμελώς αφελείς προσδοκίες στην κοινή γνώμη, αξίζει μάλλον τον κόπο να ρίξει κανείς μια ματιά στο Αιγαίο, από την οπτική σκοπιά της τουρκικής διπλωματίας.

Εχοντας ως δεδομένο ότι οι ελληνικές θέσεις είναι, σε γενικές γραμμές, γνωστές και απλές, έστω κι αν το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση σιωπηρά τις αναθεωρεί, αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο η Αγκυρα συστηματικά έχει οικοδομήσει τις θέσεις της δημιουργώντας το «πακέτο των ελληνοτουρκικών διαφορών». Απέναντι, λοιπόν, στην ελληνική θέση ότι η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα η Αγκυρα θα πρέπει να προσφύγει στη Χάγη, η τουρκική διπλωματία αντιπαραθέτει, μετά την κρίση της Ιμιας το «θεμελιώδες πρόβλημα των νησιών αμφισβητούμενης κυριαρχίας στο Αιγαίο».

Για την Αγκυρα, καμία άλλη συζήτηση δεν έχει νόημα και ουσιαστικό αντίκρισμα αν δεν αναζητηθεί λύση σε αυτό το «θεμελιώδες πρόβλημα» και για το λόγο αυτό προβάλλει την ετοιμότητά της να το αντιμετωπίσει στη βάση των όσων προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο για την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Με βάση αυτή την πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου, η οποία ρητά αναφέρεται στα Συμπεράσματα του Συμβουλίου Κορυφής του Ελσίνκι, Αθήνα και Αγκυρα είναι υποχρεωμένες να αναζητήσουν λύσεις «στις συνοριακές και άλλες συναφείς τους διαφορές».

Καθώς, λοιπόν, έχει ξεκινήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος, αξίζει τον κόπο να θυμηθεί κανείς, τις τουρκικές θέσεις, όπως αυτές έχουν συστηματικά διατυπωθεί σε δύο βιβλία που εκδόθηκαν στην Αγκυρα το 1998, από το Ιδρυμα Κεμάλ Ατατούρκ και χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των στελεχών της τουρκικής γραφειοκρατίας στο στρατό και στη διοίκηση.

Η συνοπτική παράθεση των τουρκικών απόψεων που ακολουθεί, γίνεται, μέσα από το βιβλίο «Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο. Τα νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας» (Αγκυρα 1998, Ανώτατο ίδρυμα κουλτούρας, γλώσσας και ιστορίας Κ. Ατατούρκ).

«Οι ελληνικοί ισχυρισμοί περί κυριαρχικών δικαιωμάτων επί γεωγραφικών σχηματισμών (νησιά, νησίδες και βραχονησίδες) οι οποίοι επί αιώνες βρίσκονται υπό Οθωμανική/ τουρκική κυριότητα και δεν έχουν μεταβιβαστεί με συνθήκες σε κάποιο άλλο κράτος, απέκτησαν επίσημο χαρακτήρα με την κρίση των βραχονησίδων Kardak και αυτή η κατάσταση έγινε αιτία να εμφανιστεί ένα νέο και θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο».

Με αυτόν τον τρόπο ξεκινά η παρουσίαση των θέσεων της Τουρκίας στο βιβλίο «Το θεμελιώδες πρόβλημα στο Αιγαίο. Τα νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας».

Ολοκληρώνοντας την περιγραφή της βάσης επί της οποίας η τουρκική διπλωματία τοποθετεί το πλέγμα των «ελληνοτουρκικών διαφορών», στον πρόλογο αυτού του βιβλίου επισημαίνεται επίσης: «η επίλυση του προβλήματος των διαφιλονικούμενων νήσων που εμφανίστηκε σαν αποτέλεσμα των ισχυρισμών περί κυριαρχίας της Ελλάδας, είναι δυνατή. Για να γίνει αυτό χρειάζεται σεβασμός προς τις συνθήκες, καλή θέληση και κατάδειξη μιας ειλικρινούς βούλησης για μια ειρηνική λύση. Στην αντίθετη περίπτωση, είναι προφανές ότι η μη επίλυση της παρούσας διαμάχης στην κυριαρχία, θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα και θα δυσκολέψει την επίλυση των υπόλοιπων διαφωνιών στο Αιγαίο».

Στο ίδιο βιβλίο γίνεται λόγος για ελληνικά νησιά περιορισμένης κυριαρχίας, τα οποία έχουν επιδικαστεί στην Ελλάδα με τον όρο να είναι αποστρατιωτικοποιημένα. Πρόκειται για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα. Στο ίδιο βιβλίο περιγράφονται λεπτομερέστατα οι τουρκικές θέσεις για το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων, υπογραμμίζοντας ότι «η Τουρκία θεωρεί ως προσβολή των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, μια αρχή ενός εύρους πέραν των 6 μιλίων».

Με δεδομένες αυτές τις τουρκικές θέσεις και προφανώς χωρίς να λαμβάνει υπόψη εκθέσεις και εισηγήσεις σαν αυτή της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα, η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου για μια συνολική διευθέτηση, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των «προστατών» της, πέραν του Ατλαντικού.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ