Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για το νομοσχέδιο για την «προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών», το οποίο ενισχύει περαιτέρω το αντιδραστικό πλαίσιο της κρατικής παρακολούθησης και καταστολής.

Παίρνοντας θέση για το νομοσχέδιο για τις υποκλοπές η ομάδα του Χριστόφορου Σεβαστίδη, μειοψηφούσα παράταξη στο ΔΣ της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, επισημαίνει το ελάχιστο του χρόνου διαβούλευσης (7 μέρες) και την αντισυνταγματικότητά του. Την αντισυνταγματικότητα την εντοπίζει σε ό,τι αφορά τον ορισμό της έννοιας «λόγοι εθνικής ασφάλειας» που, όπως σημειώνει, «χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη ευρύτητα και γενικότητα που είναι δυνατόν να χωρέσουν σχεδόν τα πάντα» και «ελέγχεται από άποψη συνταγματικότητας, καθώς ανατρέπει τον εξαιρετικό της χαρακτήρα έναντι του κανόνα που θεσπίζεται στο άρθρο 19 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου καθίσταται αναγκαία η επιλογή από τη νομοθετική εξουσία ενός στενότερου πεδίου αντίληψης περί επιβουλής της εθνικής ασφάλειας, που θα περιλαμβάνει και τον προσδιορισμό του τι συνιστά "πλήγμα", ώστε να είναι δυνατό να διασαφηνιστεί το πεδίο επικινδυνότητας που θα καθιστά συνταγματικά ανεκτή την παρέμβαση του κράτους στην ειδικά προστατευόμενη σφαίρα του απορρήτου των επικοινωνιών».

Και συνεχίζει: «Ενώ για τη διάταξη άρσης απορρήτου για διακρίβωση εγκλημάτων είναι αναγκαίο να περιλαμβάνονται - και ορθώς - α) το όνομα του προσώπου ή των προσώπων κατά των οποίων λαμβάνεται το μέτρο της άρσης και της διεύθυνσης διαμονής τους, εφόσον είναι γνωστή και β) η αιτιολογία επιβολής της άρσης, οι δύο αυτές προϋποθέσεις και σε αυτό το νομοσχέδιο λείπουν από τις διατάξεις για την άρση απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Η έλλειψη αυτή όχι μόνο δεν δικαιολογείται αλλά αντίθετα εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους είτε σφαλμάτων - λόγω των χιλιάδων αιτημάτων επισύνδεσης που αποδεικνύεται ότι έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια - είτε μεθοδεύσεων που αξιοποιούν την ανωνυμία και την ανάγκη για ταχύτητα. Θεωρούμε αναγκαίο να προστεθούν οι δύο αυτές προϋποθέσεις και στη διάταξη για την άρση για λόγους εθνικής ασφάλειας».

Αφού επισημαίνει ότι οι προϋποθέσεις που μπαίνουν για την παρακολούθηση πολιτικών προσώπων πρέπει να ισχύουν και για τους δικαστικούς, χαρακτηρίζει ιδιαίτερα προβληματική την «πρόβλεψη του άρθρου 4 παρ. 7 για τις προϋποθέσεις ενημέρωσης του προσώπου που υπέστη την άρση απορρήτου». Επικρίνει επίσης τις προβλέψεις για τη διαγραφή του υλικού παρακολούθησης μετά το πέρας αυτής.