Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η τράπεζα ζήτησε αρχικά 5.000 ευρώ μετρητά για να «παγώσει» ο πλειστηριασμός, τα οποία η συνταξιούχος τα βρήκε μετά κόπων και βασάνων. Ομως, λίγο καιρό μετά της ζήτησαν άλλες 2.000 ευρώ, ώστε να συζητηθεί ο όποιος διακανονισμός. Λες κι αν η συγκεκριμένη είχε στην τσέπη της 7.000 ευρώ θα είχε ανάγκη από ρυθμίσεις! Κι αυτά τα απαιτούσαν εκβιαστικά από μια συνταξιούχο δίχως άλλη περιουσία, με ένα εισόδημα 700 ευρώ τον μήνα! Τα «κοράκια», λοιπόν, που βάζουν στο μάτι τα σπίτια του λαού και αποφασίζουν να «βαρέσουν το σφυρί», θέτουν και τους όρους ανάλογα με τα συμφέροντά τους, ώστε να οδηγήσουν τους δανειολήπτες σε αδιέξοδο, και είτε να τους βάλουν να πληρώσουν απ' αυτά που δεν έχουν είτε να τους πάρουν το σπίτι. Αβάντα τους έχουν όλο το θεσμικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις για να προστατεύουν τις μπίζνες τους και όχι τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά: Από την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, μέχρι το «ιδιώνυμο αδίκημα» της αντίστασης στους πλειστηριασμούς...