Στις 25 Οκτώβρη απέργησε όλο το λιμάνι του Πειραιά: Λιμενεργάτες της COSCO, ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Στις 25 Οκτώβρη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το θανατηφόρο ατύχημα στις γερανογέφυρες της COSCO, που ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης. Αγανάκτηση που προερχόταν από τα ανύπαρκτα μέτρα υγείας και ασφάλειας, τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση κ.λπ.

Είμαστε μαζί τους. Γιατί:

Κάθε νίκη των εργατών είναι στήριγμα για τους εργαζόμενους σε όλους τους κλάδους. Δείχνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη, δύναμη που προέρχεται από τη συλλογική τους πάλη κόντρα στην πολιτική που έχει ως ευαγγέλιο τη διατήρηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Κάθε νίκη εργαζομένων αναπτερώνει την ελπίδα. Πόσο μάλλον όταν μια νίκη έρχεται κόντρα σε σκληρές μερίδες του κεφαλαίου, κόντρα στα αστικά ΜΜΕ, κόντρα σε κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα που έχουν κυβερνήσει και έχουν νομοθετήσει σε βάρος των δικαιωμάτων μας, κόντρα σε φασιστικές ομάδες που είναι στην πρώτη εφεδρεία για να χτυπηθεί μια απεργία.

Είμαστε μαζί τους και για έναν άλλο λόγο.

Οι εφοπλιστές και το κράτος τους, που στάθηκαν απέναντι σε αυτή την απεργία, είναι απέναντι και στους νησιώτες. Αυτό έχει να κάνει με το ότι πολλοί νησιώτες είναι ναυτικοί, αλλά έχει να κάνει και με κάτι ακόμα: Τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Σήμερα για να πάει κάποιος από τη Σάμο στον Πειραιά πρέπει να πληρώσει 74 ευρώ το λιγότερο. Χωρίς να φάει ή να πιει κάτι στο ταξίδι και με την ελπίδα να προλάβει συγκοινωνία ή αν φτάσει μετά τα μεσάνυχτα (που είναι το σύνηθες) να έχει κάποιον γνωστό για τη μετακίνησή του, αλλιώς πρέπει να πληρώσει και ταξί.

Επίσης αυτή η κατάσταση παρασύρει και τα αεροπορικά εισιτήρια. Για μια περίοδο του Σεπτέμβρη, που δεν ήταν και στο φουλ η σεζόν, δεν υπήρχε εισιτήριο κάτω από 146 ευρώ!

Πρακτικά με αυτές τις τιμές είναι αδύνατο για πολλές εργατικές - λαϊκές οικογένειες να μετακινηθούν στην πρωτεύουσα.

Τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες που θέλουν να πάνε στην Αθήνα για λόγους υγείας, μιας και τα κενά στο νοσοκομείο είναι πολλά και η ΠΦΥ σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη.

Τους φοιτητές και τις οικογένειές τους, που πληρώνουν νοίκια, σε ένα πανεπιστήμιο που έχει λειψές υποδομές.

Τους εκπαιδευτικούς, τους στρατιωτικούς και άλλους εργαζόμενους στο Δημόσιο που δουλεύουν μακριά από τις οικογένειές τους.

Τους ανθρώπους που δουλεύουν εκτός νομού και θέλουν να βλέπουν το νησί τους και πολλούς άλλους.

Αλλωστε τόσα χρόνια μας τα παίρνουν από δυο μεριές: Τόσο από τα πανάκριβα εισιτήρια, όσο και από τις επιδοτήσεις που προέρχονται από τη φορολεηλασία του εισοδήματός μας.

Θυμίζουμε:

Η «Fraport» με τις ψήφους ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδοτήθηκε με 168 εκατ. ευρώ για να καλύψει τις ζημιές από την πανδημία.

Τα προνόμια των εφοπλιστών έμειναν άθικτα και στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση με τις ψήφους των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Το μεταφορικό ισοδύναμο δεν καλύπτει τις αυξήσεις, χώρια που δεν δίνεται στην ώρα του. Το ΚΚΕ επέμεινε με Ερωτήσεις στη Βουλή για να δοθεί τώρα, μετά από έναν χρόνο. Χώρια που το ίδιο το ισοδύναμο είναι χρήματα δικά μας, από τη φορολογία, που πάνε πρακτικά στους εφοπλιστές. Η αύξηση δηλαδή του ισοδύναμου που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ (βλ. ομιλία Τσίπρα στην Ικαρία), είναι η ίδια κοροϊδία με τα διάφορα voucher και pass της ΝΔ.

Η απεργία που υπάρχει μπροστά μας είναι μια κρίσιμη αναμέτρηση, που πρέπει να αποτελέσει συνέχεια προηγούμενων κινητοποιήσεων και βήμα κλιμάκωσης για επόμενες. Φυσικά το θέμα της δεν είναι τα εισιτήρια, αλλά η πάλη για αυξήσεις και ενάντια στην ακρίβεια.

Ομως είναι μια πλευρά που μας αφορά, μας βασανίζει. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τα πανάκριβα εισιτήρια, που ειδικά στη Σάμο είναι πιθανά τα ακριβότερα σε όλο το Αιγαίο!

Διεκδικούμε σήμερα:

-- Αύξηση μισθών πάνω από τον πληθωρισμό, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, 13ης και 14ης σύνταξης.

-- Επίδομα ανεργίας για όλους και αύξησή του στα 660 ευρώ, δηλαδή στο 80% του κατώτατου μισθού των 825 ευρώ που διεκδικεί το εργατικό κίνημα.

-- Μείωση τιμών στα εισιτήρια κατά 50%, αύξηση των δρομολογίων με ασφαλή μέσα.

Δίνουμε λοιπόν όλοι το «παρών» στη μεγάλη απεργία στις 9 Νοέμβρη.