Πέμπτη 10 Φλεβάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
Στην Ευρώπη του Μάαστριχτ
Ποιοι πλήρωσαν το «μάρμαρο» για τη «σύγκλιση» της οικονομίας

Η «καραμέλα» της ΟΝΕ, την οποία χρησιμοποίησαν κατ' επανάληψη τα αστικά κόμματα για να κοροϊδέψουν τους Ελληνες εργαζόμενους μοιάζει τελικά με το κινίνο. Το γλυκό επίχρισμα τέλειωσε και τώρα αποκαλύπτεται η πικρή του γεύση.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ τέθηκαν τα θεμέλια της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού ζήτησαν απ' τους Ελληνες εργαζόμενους να υπομείνουν ένα σκληρό πρόγραμμα «σύγκλισης». Υπόσχονταν ότι το αντάλλαγμα θα ήταν η ενίσχυση του εισοδήματος και η κάλυψη της διαφοράς που χώριζε τους Ελληνες εργαζόμενους απ' τους εργαζόμενους των πλουσιότερων κρατών - μελών. Η προπαγάνδα των θιασωτών της ΟΝΕ έφθανε στο σημείο να υπόσχεται ότι μετά την ένταξη οι αμοιβές στην Ελλάδα θα ήταν ίδιες μ' αυτές στη Γερμανία ή τη Γαλλία και ότι οι τιμές θα είναι κοινές σ' όλα τα κράτη - μέλη. Αυτά, έλεγαν, θα είναι τα αποτελέσματα της δημιουργίας του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, του «ΕΥΡΩ».

Πέρασαν περίπου δέκα χρόνια από τότε και μόλις προχτές μάθαμε από τη «Eurostat» τις αμοιβές εργασίας σ' όλες τις χώρες - μέλη. Σύμφωνα μ' αυτά, η μέση αμοιβή του Ελληνα εργαζόμενου είναι 17.200 ΕΥΡΩ, ενώ η μέση αμοιβή σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 28.900 ΕΥΡΩ. Οσον αφορά στη διαφορά που χωρίζει τον Ελληνα εργαζόμενο απ' τους εργαζόμενους στα άλλα κράτη - μέλη, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία: ο Βέλγος παίρνει 36.000, ο Γερμανός 33.600, ο Δανός 32.600, ο Γάλλος 32.000 ΕΥΡΩ. Αποδεικνύεται λοιπόν με ατράνταχτα στοιχεία ότι όχι μόνο δεν είχαμε μείωση της διαφοράς, αλλά αντίθετα ο Ελληνας μισθωτός παίρνει περίπου τα μισά απ' όσα παίρνουν οι εργαζόμενοι στις πλουσιότερες χώρες - μέλη. Αυτή είναι η «σύγκλιση» των μισθών...

Τι έγινε όμως με τι τιμές; Εγινε πιο άνετη η ζωή των Ελλήνων εργαζομένων μετά τα προγράμματα «σύγκλισης»; Ο δείκτης που μας βοηθάει να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά είναι η αγοραστική δύναμη. Τα στοιχεία λοιπόν από την επίσημη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά και σ' αυτό τον τομέα. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, η Κομισιόν έχει ορίσει με το δείκτη 100 το μέσο όρο του κατά κεφαλήν Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) εκφρασμένο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης. Ας πούμε λοιπόν ότι ο μέσος Ευρωπαίος έχει αγοραστική δύναμη 100. Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτό τον τρόπο μέτρησης ο Ελληνας έχει αγοραστική δύναμη 66, είναι δηλαδή ο φτωχότερος σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι διαφορές που τον χωρίζουν από τους κατοίκους των πλουσιότερων χωρών είναι τεράστιες, αφού ο Λουξεμβούργιος έχει αγοραστική δύναμη 174, ο Δανός 120, ο Ολλανδός 113, ο Αυστριακός 112, ο Γερμανός 108. Μ' άλλα λόγια οι Ελληνες εργαζόμενοι είδαν αυτά τα χρόνια την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται δραματικά.

θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι ακόμη και αυτά τα συντριπτικά στοιχεία παρουσιάζουν ένα μόνο μέρος της πραγματικότητας, η οποία είναι ακόμη χειρότερη για τους εργαζόμενους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Αυτή η συγκάλυψη οφείλεται στον υπολογισμό των μέσων όρων που εμφανίζουν μεγαλύτερα τα εισοδήματα των εργαζομένων απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Ομως ακόμη και έτσι, δίνουν αποστομωτική απάντηση σ' όσους υπόσχονταν ότι το εισόδημα θα βελτιωθεί και η αγοραστική δύναμη θα αυξηθεί με την ένταξη στην ΟΝΕ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το τέλος μιας δεκαετίας εμπαιγμού και εκμετάλλευσης στο όνομα της ΟΝΕ(2000-02-10 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ(1998-05-09 00:00:00.0)
ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ(1998-04-03 00:00:00.0)
Η Ελλάδα πρώτη στον κατάλογο των φτωχών της ΕΕ(1997-05-25 00:00:00.0)
Σύγκλιση, αλλά μόνο στ' αρνητικά(1997-03-02 00:00:00.0)
Ανάπτυξη και "σύγκλιση" δε συμβιβάζονται(1996-09-07 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ