MotionTeam

Οι ελλείψεις που οδηγούν σε υπολειτουργία αξιοποιούνται μάλιστα για την προώθηση των σχεδιασμών για τα «νοσοκομεία ΑΕ», της δράσης των ιδιωτών στην Υγεία. «Κουμπώνουν» με το «νέο ΕΣΥ» της αγοράς, της μείωσης του κόστους, των ελάχιστων παροχών, της δουλειάς - λάστιχο για τους υγειονομικούς.

Γιατροί, νοσηλευτές, αλλά και το προσωπικό άλλων ειδικοτήτων στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, καθημερινά παλεύουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ασθενών, απέναντι στις ελλείψεις σε προσωπικό σταθερά πάνω από 1.000 (πάνω από 30%) και στις εξίσου μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές και μηχανολογικό εξοπλισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας, αλλά και τον αποκλεισμό ασθενών από την πρόσβαση στις δημόσιες δομές και την εξώθησή τους στους ιδιώτες - επιχειρηματίες της Υγείας.

Το προσωπικό είναι εξαντλημένο, καθώς από το 2ο κύμα της πανδημίας εργάζεται συνεχώς σε συνθήκες εντατικοποίησης, με χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό, κομμένες άδειες, και προσπαθεί να καλύψει τα τεράστια κενά δουλεύοντας ένας εργαζόμενος για δυο και τρεις. Την ίδια ώρα συνεχίζεται το μπαράζ μετακινήσεων γιατρών για να καλυφθούν προσωρινά τα κενά σε άλλα νοσοκομεία, είτε εντός Θεσσαλονίκης είτε στους γύρω νομούς. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος των εργαζομένων βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς «burn-out» και είναι σε εξέλιξη κύμα παραιτήσεων, ειδικά γιατρών.

Οι πολυδιαφημιζόμενες προσλήψεις, που αναμασά η κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια, δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις συνταξιοδοτήσεις που έγιναν, πόσο μάλλον τα τεράστια κενά που προϋπήρχαν.

Στο Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου», που εμφανίζεται να έχει τις λιγότερες ελλείψεις, οι κενές οργανικές θέσεις μόνιμου προσωπικού είναι 30% (486) και στο ιατρικό προσωπικό ανεβαίνουν στο 39%. Ενα τμήμα των κενών καλύπτεται από εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας (6 διαφορετικές μορφές ελαστικών σχέσεων - επικουρικό, ΟΑΕΔ, ΣΟΧ κ.λπ.), αλλά σταθερά οι ελλείψεις εμφανίζονται πάνω από 15%. Αξιοσημείωτο είναι ότι 67 άτομα εργάζονται με «μπλοκάκι». Και σ' αυτό το νοσοκομείο, με το λειψό προσωπικό, ετοιμάζεται εντατικά και η λειτουργία απογευματινών χειρουργείων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό το νοσοκομείο παρουσίασε ως «μοντέλο» ο υπουργός Υγείας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη, διαφημίζοντας «το μοντέλο του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου» και προαναγγέλλοντας τη χρηματοδότηση έργων μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης στα ΤΕΠ και στην Ογκολογική Κλινική Βραχείας Νοσηλείας.

Στην πραγματικότητα βέβαια τα κενά είναι πολύ περισσότερα, σε όλα τα νοσοκομεία της πόλης, αν λάβουμε υπόψη ότι τα οργανογράμματα των νοσοκομείων είναι απαρχαιωμένα και δεν αντιστοιχούν στις σημερινές ανάγκες. Π.χ. υπάρχουν νοσοκομεία στα οποία δεν λαμβάνεται υπόψη ο σημερινός μεγαλύτερος αριθμός χειρουργείων, και έτσι προβλέπονται πολύ λιγότερες θέσεις από τις αναγκαίες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ιπποκράτειου, όπου χρειάζονται 40 αναισθησιολόγοι, οι οργανικές θέσεις είναι 27 και σήμερα εργάζονται 7. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα προγραμματισμένες ιατρικές πράξεις, από απλά χειρουργεία μέχρι μεταμοσχεύσεις και βιοψίες, να αναβάλλονται έως και για πάνω από έναν χρόνο.

Οι 7 αναισθησιολόγοι δεν αρκούν ούτε για τα προγραμματισμένα χειρουργεία, πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπόψη τα έκτακτα (τραυματικά περιστατικά, ατυχήματα κ.λπ.). Πρόσφατα άνοιξαν μόνιμες θέσεις αναισθησιολόγων, οι οποίες φτάνουν μόνο για να μονιμοποιήσουν όσους μέχρι σήμερα εργάζονταν εκεί ως επικουρικοί. Αυτό σημαίνει ότι αφενός τα κενά δεν πρόκειται να καλυφθούν, αφετέρου μετά τις επόμενες συνταξιοδοτήσεις ή αποχωρήσεις το Τμήμα θα επανέλθει στην ίδια ακριβώς κατάσταση.

Πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την τραγική αυτή κατάσταση; Εντείνοντας όλες τις αιτίες που τη δημιουργούν! Για την αντιμετώπιση του οξύτατου αυτού προβλήματος ο υπουργός Υγείας προανήγγειλε μεγαλύτερη εμπλοκή ιδιωτών, λέγοντας ότι οι ιδιωτικές κλινικές που συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να δίνουν αναισθησιολόγους για να κάνουν εφημερίες στα νοσοκομεία. Είπε επίσης ότι μέσα από το νομοσχέδιο για τη Δευτεροβάθμια Φροντίδα Υγείας θα δοθούν ειδικά κίνητρα σε ειδικότητες που απουσιάζουν και το δικαίωμα της μερικής απασχόλησης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, δηλαδή με γενίκευση των σχέσεων - λάστιχο.

Δραματική είναι η κατάσταση και στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου». Σύμφωνα με καταγγελίες, η έλλειψη νοσηλευτών στο Ακτινολογικό Τμήμα είχε οδηγήσει στο σημείο να συμμετέχουν στις επεμβάσεις του αγγειογράφου τεχνικοί! Επίσης, μεθοδεύεται η κατάργηση της ΩΡΛ κλινικής, καθώς μετά τις αποχωρήσεις προσωπικού δεν μπορεί να λειτουργήσει. Το προηγούμενο διάστημα αποχώρησαν 2 γιατροί, είτε σε σύνταξη είτε για άλλη θέση, ενώ αναμένεται να φύγουν άλλοι 3, λόγω σύνταξης και παραιτήσεων. Δηλαδή θα παραμένει μόνο ένας μόνιμος γιατρός για μια κλινική με εξειδίκευση στους όγκους η οποία καλύπτει χιλιάδες περιστατικά της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας.

Τους τελευταίους μήνες άλλωστε το «Παπανικολάου» έχει μείνει χωρίς τη βασική πτέρυγα νοσηλείας ασθενών COVID, μετά την καταστροφή της Πνευμονολογικής κλινικής από την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε τον περασμένο Απρίλιο. Η αποκατάσταση και επαναλειτουργία της κατεστραμμένης κλινικής αρχικά συνδέθηκε με τη δυνατότητα εύρεσης ιδιωτών χορηγών, στη συνέχεια, μετά την κατακραυγή που «σηκώθηκε», το υπουργείο Υγείας εμφανίστηκε να αναζητεί δυνατότητα χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, και τελικά, πέντε μήνες μετά, ανακοίνωσε ότι έχουν εγκριθεί τα κονδύλια και ότι το έργο θα ολοκληρωθεί ...το συντομότερο δυνατόν.

Στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ το υγειονομικό προσωπικό, η Τεχνική και η Διοικητική Υπηρεσία λειτουργούν με κενά που υπερβαίνουν το 30%. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας μπαλώνουν την κατάσταση, αλλά ουσιαστικά υπονομεύουν τη λειτουργία της δημόσιας Υγείας. Σήμερα υπολογίζεται ότι το 50% του προσωπικού είναι μόνιμοι εργαζόμενοι και το υπόλοιπο 50% απασχολείται μέσα από ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι κλινικές, όπως και στα υπόλοιπα νοσοκομεία, λειτουργούν στο όριο, με ελάχιστο προσωπικό, ενώ και οι νέες 6 χειρουργικές αίθουσες του ΑΧΕΠΑ δεν λειτούργησαν, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Προβλήματα έχει δημιουργήσει η μεταφορά της Μονάδας Ημερήσιας Νοσηλείας του Θεαγένειου εκτός νοσοκομείου, χωρίς την αντίστοιχη πρόσληψη προσωπικού, με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας. Οι ελλείψεις προσωπικού είναι μεγάλες: Λείπουν τουλάχιστον 95 στη Νοσηλευτική Υπηρεσία και 63 σε άλλες ειδικότητες, οι ογκολόγοι - παθολόγοι μειώθηκαν από 14 σε 10, και στην Αιματολογική μειώθηκαν από 6 σε 4. Την ίδια ώρα, μόνο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπήρξε αύξηση των ασθενών κατά 17% στην Αιματολογική κλινική, ενώ στα εξωτερικά ιατρεία επικρατεί το αδιαχώρητο, όπως επίσης στα απογευματινά (για όσους έχουν να πληρώσουν).

Στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης το προσωπικό παλεύει να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών έχοντας κενές το 50% περίπου των οργανικών θέσεων σε γιατρούς, με τη νοσηλευτική κάλυψη των τμημάτων και δομών να βρίσκεται στα όρια της λειτουργικής κατάρρευσης: Με πολύ μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κλάδων, το λιγοστό εναπομείναν προσωπικό σωματικά και ψυχικά εξουθενωμένο και με κατάργηση 27 κλινών στις ήδη ανεπαρκείς δομές Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης.

Η εικόνα επιδεινώνεται με την κατάσταση που επικρατεί στην κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή. Παρατηρούνται νοσοκομεία χωρίς νερό και κλιματισμό για εργαζόμενους και νοσηλευόμενους, νοσοκομεία με κτιριακές εγκαταστάσεις που μοιάζουν ετοιμόρροπες, απαρχαιωμένες, κακοσυντηρημένες και δυνητικά επικίνδυνες («Παπανικολάου», ΨΝΘ κ.λπ.), νοσοκομεία με έλλειψη σε φάρμακα και αναλώσιμα, που τα φέρνουν οι ασθενείς από το σπίτι, νοσοκομεία τραγικά υποστελεχωμένα, με προσωπικό και ασθενείς να μετακινούνται σαν μπαλάκι του πινγκ πονγκ, με πλήθος ασθενών να μετακινούνται - ακούσια ή και εκούσια - εκατοντάδες χιλιόμετρα για να βρουν ένα κρεβάτι νοσηλείας.

Αποκαλυπτική είναι η κατάσταση στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, με τα όρια ασφάλειας και υγιεινής να τίθενται σε διαρκή αμφισβήτηση και δοκιμασία. Το πρόβλημα υδροδότησης για σχεδόν δύο ολόκληρες μέρες, που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο, είναι η κορυφή του παγόβουνου της συνεχόμενης απαξίωσης και υποβάθμισης.

Σε πολλά νοσοκομεία λείπει βασικός εξοπλισμός, όπως αξονικοί και μαγνητικοί τομογράφοι. Την ίδια ώρα, και ο υπάρχων μηχανολογικός εξοπλισμός υποσυντηρείται, π.χ. ο μαγνητικός του «Παπανικολάου» έχει βγει εκτός λειτουργίας και είναι άγνωστο πότε θα επισκευαστεί.