Κυριακή 10 Μάρτη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 1
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΟ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΖΗΤΗΜΑ»"
Πρόλογος του «Ριζοσπάστη»

Η μπροσούρα που παρουσιάζουμε σήμερα, ως μια μικρή συμβολή στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, είναι μια συζήτηση της Κλάρα Τσέτκιν με τον Β.Ι. Λένιν για το «Γυναικείο Ζήτημα», την ταξική ουσία της φυλετικής ανισοτιμίας, την προοπτική κατάκτησης της ισότιμης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και από την πείρα της νεαρής τότε Σοβιετικής Εξουσίας, καθώς και την αναγκαιότητα της οργάνωσης ενός παγκόσμιου γυναικείου κινήματος που θα αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργατριών, όλων των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα. Η συζήτηση έγινε στα 1920, κατά την περίοδο διεξαγωγής του Β' Συνεδρίου της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς. Σ' αυτό το Συνέδριο, δεν έγινε κατορθωτό να γίνει συζήτηση για το «Γυναικείο Ζήτημα», παρ' όλο που ήταν στους στόχους του, γιατί η επιτροπή, η οποία είχε συγκροτηθεί ώστε να προετοιμάσει θέσεις για το συγκεκριμένο θέμα, δεν κατάφερε να τις ετοιμάσει.

Η Κλάρα Τσέτκιν, ήταν επιφανής παράγοντας του Γερμανικού και του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος. Ηταν επικεφαλής του προλεταριακού κινήματος των γυναικών της Γερμανίας και δούλεψε στις διεθνείς σοσιαλιστικές οργανώσεις των γυναικών, ενώ από το 1921 ήταν μέλος του προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς και επικεφαλής της Διεθνούς Γραμματείας Γυναικών της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Με δική της πρόταση, στη Β` Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιερώθηκε η 8η του Μάρτη, ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Και καθιερώθηκε στη μνήμη των εργατριών από τα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η κινητοποίηση των οποίων στις 8 του Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα.

Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ' τους μισθούς των ανδρών. Ετσι, στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, ζητήματα ενάντια στην εκμετάλλευση, κατά των φυλετικών διακρίσεων, κατά της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών. Στους εργοδότες και στην κυβέρνηση δεν έμενε άλλος δρόμος από το να χρησιμοποιήσουν την αστυνομία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες και οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα.

Τη συζήτηση με τον Λένιν, κατέγραψε η Κλάρα Τσέτκιν στο «Σημειωματάριό» της και ολοκληρωμένα, όπως την παρουσιάζουμε σήμερα, την έγραψε στα 1925, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Β.Ι.Λένιν.

Αναδημοσιεύεται από το βιβλίο «Λένιν αρχηγός, σύντροφος, άνθρωπος» των εκδόσεων «ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ», 1975.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ