Τόνισε ότι το ΚΚΕ, παρακολουθώντας τις εξελίξεις της περιόδου, ενημερώνεται σχετικά και με έρευνες που πραγματοποιούνται για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ, αστικών επιτελείων, ξεκαθάρισε όμως ότι για να εξαχθούν σωστά και σε βάθος συμπεράσματα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η μεγάλη διαστρωμάτωση που χαρακτηρίζει τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης.

Χαρακτηριστικά ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Τα ίδια τα στοιχεία της πρόσφατης έρευνας του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ δίνουν μια αφάνταστη κλιμάκωση αφού μόλις το 5,5% των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων έχει ετήσιο κύκλο εργασιών άνω του 1 εκατ. ευρώ, ενώ το 46,8% δήλωσε κύκλο εργασιών έως 50.000 ευρώ (...)

Δεν γνωρίζουν οι αναλυτές της έρευνας και αντίστοιχων ερευνών ότι αυτή η μεγάλης κλίμακας κατηγοριοποίηση συγχέει μια πιο σαφή εικόνα μεταξύ των πολύ μικρών και των λεγόμενων μεγαλύτερων επιχειρήσεων;» Και τόνισε ότι «(...) είναι συνειδητή επιλογή ώστε τα συμπεράσματα που βγάζουν και οι πολιτικές που προτείνουν να φαίνεται ότι αγκαλιάζουν ένα ευρύτερο φάσμα επιχειρήσεων».

Στο ίδιο πλαίσιο θύμισε ότι η ίδια η ΓΣΕΒΕΕ προτείνει τον ανασχεδιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ώστε ένα σημαντικό μέρος να κατευθυνθεί αποκλειστικά, όπως λέει, προς τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

«Ποια είναι όμως η εμπειρία των αυτοαπασχολούμενων για το πού πηγαίνουν τα πολλά στις επιδοτούμενες χρηματοδοτήσεις; Πηγαίνουν στις επιχειρήσεις που έχουν μεγαλύτερο κύκλο εργασιών, που απασχολούν 40 - 49 εργαζόμενους και έχουν πάγιο κεφάλαιο ή στις πολύ μικρές; (...) Και αυτά που δόθηκαν στις πολύ μικρές, τις βοήθησαν να αναβαθμιστούν ή απλά συντήρησαν τον αυτοαπασχολούμενο πολλές φορές κιόλας σε συνθήκες διεύρυνσης χρεών, περισσότερων ωρών εργασίας κ.λπ.; (...) Γιατί βεβαίως το όποιο Πρόγραμμα Ανάκαμψης δεν αναιρεί τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς και οικονομίας, τον ανταγωνισμό, τη συγκεντροποίηση, το "μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό"».

Παράλληλα, υπενθύμισε ότι και η ίδια κρατική παρέμβαση είναι σε αυτήν την κατεύθυνση, σχολιάζοντας ορισμένους πρόσφατους νόμους, όπως αυτός για τις συγχωνεύσεις, συνεργασίες επιχειρήσεων και εμπορικών σχηματισμών με κίνητρο 9ετή φορολογική έκπτωση, πρόσβαση σε χαμηλότοκα δάνεια κ.λπ., σχολιάζοντας ότι «η ΕΕ θεωρεί ως αιτία για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας τη μεγάλη διασπορά σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, εκτίμηση που αποδέχονται όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου (...)».

Οπως σημείωσε η Ελένη Μπέλλου, «όλα αυτά που ζει στην καθημερινή του εμπειρία ο αυτοαπασχολούμενος, ο πολύ μικρός επαγγελματίας, είτε έχει εμπορικό είτε μαγαζί στον κλάδο της μεταποίησης, της εστίασης ή σε άλλες υπηρεσίες (κομμωτήρια κ.λπ.), σε τι στάση ζωής τον οδηγούν; Εχει διάθεση να αγωνιστεί; Γιατί μόνο με τον αγώνα του μπορεί κάτι να αποσπάσει (...)

Κατά περίπτωση και κατά χώρο έχουν γίνει κινητοποιήσεις αρκετά μαζικές στους λογιστές πρόσφατα, στα ταξί, στην εστίαση, στις λαϊκές αγορές, που άσκησαν πίεση προς την κυβέρνηση, υπήρξαν ορισμένες αποσπάσεις, ιδιαίτερα σε συνθήκες lockdown λόγω πανδημίας (...)

Το ερώτημα είναι, οι όποιες αποσπάσεις - κατακτήσεις ή έστω και κάποια ανάκαμψη που σημειώθηκε στο 2ο εξάμηνο του 2021, δικαιολογούν μια στέρεη ελπίδα ότι ο αυτοαπασχολούμενος μπορεί να περιμένει επιστροφή στην προ κρίσης κατάστασή του, δηλαδή πριν από 15 χρόνια, πριν από τη μεγάλη οικονομική κρίση επειδή έτσι του υπόσχονται η ΝΔ, τα κόμματα του καπιταλιστικού συστήματος, της ΕΕ;»

Επισήμανε ότι «το ΚΚΕ όχι μόνο δεν κινδυνολογεί προς τον αυτοαπασχολούμενο, αλλά αντίθετα οι εκτιμήσεις του επαληθεύονται από την ίδια την πορεία της διεθνούς και εγχώριας οικονομίας, τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις που τη χαρακτηρίζουν», υπενθυμίζοντας ότι «σε κάθε κρίση ιστορικά, παρά το γεγονός ότι αναπαράγονταν οι αυτοαπασχολούμενοι, όχι απαραίτητα στους ίδιους κλάδους και επαγγέλματα, τελικά, προχώραγε και προχωρά η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου». Τόνισε επίσης: «Ποια η διαφορά σήμερα με το ιστορικό παρελθόν του καπιταλισμού; Εχει χάσει τη δυναμική του, δεν επανέρχεται γρήγορα ή και καθόλου στα προ κρίσης επίπεδα (...)

Δυσοίωνες προβλέψεις δεν σημαίνει ότι λέμε στον αυτοαπασχολούμενο "κλάψε τη μοίρα σου", "κλείσε το μαγαζί και γίνε μισθωτός", γιατί και ως μισθωτός μπορεί να είναι άνεργος. Δεν λέμε μη διεκδικήσεις να μπεις στο α' ή στο β' πρόγραμμα, όπως δεν λέμε και στον μισθωτό "μη μπεις στο ταμείο ανεργίας". Του λέμε, διεκδίκησε ΣΣΕ, αυξήσεις κ.λπ.

Το ίδιο λέμε και στους αυτοαπασχολούμενους, να δυναμώσουν τις διεκδικήσεις, τον αγώνα τους (...)». Σημείωσε πως στο επίκεντρο χρειάζεται να μπει «το πώς θα γίνει καλύτερη προσπάθεια μαζικοποίησης Ενώσεων, Εμπορικών Συλλόγων, Ομοσπονδιών».

Ξεκαθάρισε ότι «η μαζικοποίηση απαιτεί και ένταση της πολιτικής αφύπνισης. Απαιτεί συνειδητοποίηση από τους ίδιους τους αυτοαπασχολούμενους συνδικαλιστές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σήμερα αλλά συνεχίζουν να ακολουθούν τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ότι τα συμφέροντά τους δεν ταυτίζονται με αυτά των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων που κυριαρχούν και ως θέσεις και στη γραμμή των διοικήσεων των ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ. Οτι δεν ταυτίζονται με αυτά που πρεσβεύουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ». Και τους κάλεσε να μην υπονομεύουν την ψήφο, την πολιτική τους θέση, ανταλλάσσοντάς την με ορισμένα εξαγγελλόμενα μέτρα κι ελπίδες στο πλαίσιο της κυβερνητικής εναλλαγής, μονοκομματικής ή συνεργασίας.

Μπροστά στις σύνθετες εξελίξεις της περιόδου και τους κινδύνους που εγκυμονούν, κάλεσε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλα τα πεδία της μάχης, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις εκλογικές μάχες.

Κάλεσε σε συμπόρευση με το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών σε κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή, σε προοπτική ανατρεπτική των καπιταλιστικών σχέσεων και της εξουσίας τους, επισημαίνοντας:

«Μη φοβάστε την προοπτική της κοινωνικής ιδιοκτησίας αντί της ατομικής, την προοπτική του κεντρικού σχεδιασμού. Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αλλιώς μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που χτυπάνε την πόρτα μας, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, όπως η εγχώρια διατροφική επάρκεια, η ενεργειακή επάρκεια, οι αναγκαίες υποδομές προστασίας από καιρικά φαινόμενα, η ανάγκη εκτεταμένης κοινωνικής μέριμνας για παιδιά, ηλικιωμένους και χρόνια πάσχοντες, ο ελεύθερος χρόνος και η δυνατότητα πολύπλευρης δημιουργικής αξιοποίησής του, όλα αυτά δηλαδή από τα οποία εξαρτάται η ποιότητα ζωής (...)

Αν πετσοκόβεται και εμπορευματοποιείται κάθε κοινωνική ανάγκη, τότε και το λίγο καλύτερο εισόδημα δεν εξασφαλίζει καλύτερο βιοτικό επίπεδο (...)

Ο σημερινός αυτοαπασχολούμενος, με όλη του την εργασιακή, ακόμα και διοικητική οργανωτική εμπειρία, θα έχει την ανάλογη εργασιακή θέση στη σοσιαλιστική οικονομία, απαλλαγμένος από το άγχος να διαχειρίζεται ατομικά - επιχειρησιακά τα χρέη και τον ανταγωνισμό.

Ισα ίσα, όλο το πεδίο δράσης θα είναι ανοιχτό στην εφευρετικότητα, στη δημιουργία με στόχο την ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών, την προστασία του εργαζόμενου, τη μείωση του χρόνου εργασίας, ώστε όλοι οι άνθρωποι να απολαμβάνουν καλύτερο επίπεδο ζωής, με λιγότερο εργάσιμο χρόνο (...)

Μη μας τρομάζει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός, μη σκεφτόμαστε στατικά. Ο καπιταλιστικός κόσμος δεν είναι συνεκτικός και στέρεος, κατατρώγεται από τις αντιθέσεις, τους ανταγωνισμούς του (...)

Γι' αυτό και οι λαοί πρέπει να προετοιμαστούμε να πάρουμε την τύχη στα δικά μας μαχόμενα χέρια (...)

Το ΚΚΕ πρέπει και μπορεί να ηγηθεί του κοινωνικού πολιτικού ρεύματος της ανατροπής του καπιταλισμού, που θα το καταστήσει καθοδηγητή της νέας οργάνωσης της κοινωνίας σε όλα τα πεδία, στην οικονομία, στην πολιτική, στην ιδεολογία, στον Πολιτισμό, στην Εκπαίδευση, στην άμυνα και προστασία από εγχώριους και ξένους εχθρούς της.

Το ΚΚΕ έχει βγάλει συμπεράσματα από δικά του λάθη, από τις αδυναμίες του πρώτου κύκλου σοσιαλιστικής οικοδόμησης, έχει αποκτήσει όχι μόνο εμπειρία αλλά κυρίως επιστημονική γνώση για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, αλλά και για τη μακρόχρονη διαφύλαξη του επαναστατικού χαρακτήρα του Κόμματος, για την υπεράσπιση της εργατικής εξουσίας, σε όλες τις συνθήκες (...)

Το ΚΚΕ όχι μόνο σας καλεί να συσπειρωθείτε μαζί του, αλλά με αισιοδοξία και θάρρος, με γνώση και επιχειρήματα, να απευθυνθείτε σε κάθε προβληματισμένο αυτοαπασχολούμενο. Να αποδομήσετε τη μοιρολατρία, το "τίποτα δεν γίνεται". Πρόσφατα παραδείγματα, στην cosco, στη ΛΑΡΚΟ, οι φοιτητικές εκλογές που έφεραν 1η δύναμη την "Πανσπουδαστική", τα θετικά μηνύματα για μαζική συμμετοχή σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ δείχνουν ότι πατάμε γερά και μπορούμε να συνεχίσουμε αποφασιστικά και τολμηρά».

Σε ερώτηση - σχολιασμό παρευρισκόμενου «γιατί αξίζει ένας διαρκής αγώνας - θυσίες από τον αυτοαπασχολούμενο - ατομικό ιδιοκτήτη για μια τελείως διαφορετική οικονομία - κοινωνία, που οραματίζεται το ΚΚΕ», η Ελένη Μπέλλου ανέφερε:

«Το ερώτημα θέτει ένα βαθιά φιλοσοφικό - κοινωνικό ζήτημα στην ιστορική του διάσταση, το ζήτημα της πάλης του ανθρώπου ως κοινωνικού όντος, για την επιβίωση και την εξέλιξη - ανάπτυξή του, την προστασία του από τις καταστρεπτικές δυνάμεις της φύσης, αλλά και την αξιοποίησή τους, την προοδευτική πολιτιστική του εξέλιξη, που περιλαμβάνει και την κατάργηση από τις πιο ακραίες μορφές καταπίεσης - υποδούλωσης - εκμετάλλευσης μέχρι τις πιο σύγχρονες, τις αποκλειστικά οικονομικές (...) Ολη την ιστορική του διαδρομή στη γνώση, στην επιστήμη, στις Τέχνες, στον Πολιτισμό.

Αλλά μόνο έτσι αποκτά νόημα η ζωή του ανθρώπου, ατομικά πεπερασμένη, βάζει το αποτύπωμά της στην κοινωνική πρόοδο, όπως και ο καθένας και η καθεμιά έχει δεχτεί τα αποτελέσματα της συλλογικής, της κοινωνικής δράσης και πάλης παρελθουσών γενεών. Πρέπει να φιλοδοξούμε ν' ανοίξουμε τον δρόμο μιας πραγματικά ανώτερης κοινωνίας ως παρακαταθήκη στα παιδιά και τα εγγόνια μας, ως πετραδάκι στο ψηφιδωτό της Ιστορίας. Γίνεται έτσι πιο πλούσια η ζωή μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση να πλουτιστεί και η συνδικαλιστική μας δράση, να τη διαπεράσει η αναγκαιότητα της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της μόρφωσης, της γνωριμίας με τις Τέχνες, την ερασιτεχνική δημιουργία (...)

Ολο αυτό απαιτεί έναν πλούσιο σχεδιασμό δράσης από τους συλλόγους, τις ενώσεις των αυτοαπασχολούμενων, να νιώσει ο ένας την ανάγκη επικοινωνίας με τον άλλον, όχι στεγνά η ενημέρωση "έλα στην κινητοποίηση, στο συλλαλητήριο κ.λπ.". Να κάνουμε τους συλλόγους στέκια επικοινωνίας, φυσικά και αγώνα για το σήμερα και το αύριο».